ՆԱԻՐԱՆ` ԱՆՁՆՎԵՐ ՈՒ ՔՆՔՈՒՇ ՀԱՅՈՒՀԻՆ…

Երկար մտածեցի, թե ինչպես սկսեմ խոսքս ՀՀ ՀՕՊ զորքերի զինվոր Նաիրայի մասին: Մտաբերեցի մեր հանդիպումը Երևանի Երկրապահ կամավորականների գրասենյակում և մեր երկարատև զրույցները կյանքի, մարդկանց, հայրենիքի մասին:

Նա Արցախի ազատագրման պայքարի առաջամարտիկներից է և զինվորական իր երդմանը հավատարիմ է մինչև օրս: Նաիրայի կյանքը հայրենասիրությամբ տոգորված երիտասարդությանը դաստիարակելու լավագույն օրինակ է: Նրա նմանները ծնվել են թռիչքի համար, և հայտնի ասույթը ձևափոխելով կարելի է ասել` թռչնի թևով ծնվածը սողալ չի կարող…

Նաիրա Գրիգորյանը ազգի լավագույն ապագայի համար պայքարող երդվյալ մարտիկ է:

Ապրիլյան քառօրյա պատերազմում, երբ Արցախը վտանգի մեջ էր, Նաիրան դարձյալ առաջին շարքերում էր, ինչպես երիտասարդ ժամանակ՝ քսան տարի առաջ: Այս անգամ սակայն պատերազմի առաջին գծում հայտնվեց ամուսնու և տանկիստ որդու հետ միասին: Նրանք հավատարիմ են  նժդեհյան պատգամին՝ պետք է միշտ պատրաստ լինել ոչ միայն զենքով, այլ նաեւ ոգով և գաղափարով: Գիտեին, որ հաղթանակը երբեք սկուտեղի վրա չի մատուցվում, այլ ձեռք է բերվում մաքառումով, արյամբ, ինքնազոհության պատրաստ քաջերի սխրանքով:

Ես անսահման ուրախ ու հպարտ եմ, որ ճանաչում եմ Նաիրային, այդ հրաշք մարդուն, հիասքանչ կնոջն ու լավ ընտանիքի մորը:

Քո ծառայության ամեն օրը, սիրելի՛ Նաիրա, հայրենասիրության ու անձնվիրության օրինակ է մեր զինվորի համար: Ուրեմն ծառայությանդ յուրաքանչյուր օրը թող լցված լինի խաղաղությամբ:

Հպարտ եմ, որ քեզ ճանաչում եմ, քաջ ու քնքուշ հայուհի:

Նուշիկ ԱՎԵՏԻՍՅԱՆ

Արցախյան պատերազմի

վետերան, բանաստեղծ

Սյունիք, ք. Կապան