ՄԱՂԹԱՆՔ ՀԱՅ ԶԻՆՎՈՐԻՆ

«Հայ զինվորի» խմբագրությունը հանրապետության տարբեր մարզերից եւ արտերկրից բազմաթիվ նամակներ է ստանում` հասցեագրված հայ զինվորին: Այս համարում տպագրում ենք Գեղարքունիքի մարզի Աղբերք գյուղի միջնակարգ դպրոցի աշակերտների նամակները: Աշակերտներն ակնկալում են նամակագրական կապ հաստատել սահմանամերձ զորամասերի զինվորների հետ:

Բարեւ, քաջ զինվոր: Մենք ապրում ենք սահմանին մոտ: Հայրս ու եղբայրս ապրիլյան պատերազմի օրերին եղել են ձեր կողքին: Այդ պատճառով էլ շատ լավ եմ հասկանում ձեր մայրերի ու քույրերի հույզերն ու տագնապները:  Երախտագիտության անհուն զգացումով եմ գրում այս տողերը, քանզի դուք եք պահպանում մեր երկրի անդորրը: Սահմանին եղած ձեր ամեն մի օրն ու ժամը տարի է թվում, իսկ մենք հանգիստ ու խաղաղ քնում, արթնանում եւ ապրում ենք: Կապ չունի, թե դուք որ դիրքում եք, հայ զինվորի կոչումն արդեն արժանի է պատվի, հարգանքի եւ գնահատանքի:

Սիրելի զինվոր, թույլ տուր` քեզ եղբայր կոչեմ: Եղբայրս, ես ամեն բացվող առավոտ աղոթում եմ ձեզ համար, աղոթում առ Աստված, որ սահմանից ոչ մի վատ լուր չստանանք: Ես գիտեմ, որ ձեր օրը խաղաղ չի անցնում, բայց նաեւ վստահ եմ` դուք այնքան քաջ եք, որ չեք երկնչում ոչ մի վտանգից, քանզի ձեր երակներով Հայկի զորեղ արյունն է հոսում:

Ձեզ մաղթում եմ խաղաղ ծառայություն, չկորցնեք ձեր զգոնությունը եւ հիշեք` մենք հավատով սպասում ենք ձեր վերադարձին:

Մութ գիշերով կանգնած դիրքում,

Մորս գիրկն էի վազել ուզում,

Երազում էի հորս տեսնել,

Նրա իմաստուն խոսքը լսել:

Կգամ ես տուն, մայր իմ անգին,

Ու կփարվեմ ես քո կրծքին,

Պապ ջան, կլսես ձայնս ուժգին,

Ու կտեսնես` ոնց է փոխվել քո որդին:

Ժենյա Կիրակոսյան

10-րդ դասարան

***

Իմ մեջ արդեն վաղուց անհետացել են վախն ու անվստահությունը, քանի որ իմ յուրաքանչյուր քայլը պաշտպանում ես դու` սահմանին անվեհեր կանգնած իմ սիրելի եղբայր: Ծնողներիդ նման մենք էլ մեծ հպարտությամբ ենք խոսում քո մասին: Թանկագին եղբայր, քեզ ցանկանում եմ քաջառողջություն եւ հաջողություն քո հետագա ողջ կյանքի ընթացքում:

Աիդա Աղասյան

9-րդ դասարան

***

Բարեւ, զինվո՛ր եղբայր: Չեմ ուզում շնորհակալության խոսքեր ասել, քանզի հայրենիքին ծառայելը բոլորիս սրբազան պարտքն է: Երկու տարուց ես էլ կգամ ու կփոխարինեմ քեզ: Գիտեմ, որ շուտով սահմանին կանգնած մի քաջ զինվորի` Արտյոմ Մնացականյանի ծննդյան օրն է, լրանում է նրա 19-ամյակը: Սիրելի՛ Արտյոմ, բանաստեղծությունս սրտանց նվիրում եմ քեզ:

Սիրում եմ քեզ, իմ հայ զինվոր,

Դու իմ պաշտպան ու հենարան`

Միշտ քաջարի, տոկուն կամքով

Օր ու գիշեր մեզ պահապան:

Սահմանը մեր հայրենիքի

Հսկում ես դու արթուն կանգնած`

Դու քառօրյա պատերազմում

Պատվով կռված, հաղթանակած:

Շատ քիչ մնաց, երկու տարուց ես էլ կգամ,

Որ քեզ նման զինվոր դառնամ,

Օր ու գիշեր արթուն կանգնեմ,

Մեր սահմանը լավ հսկեմ:

Էդիկ Ղալեչյան

11-րդ դասարան

***

Բարեւ, իմ հայրենիքի՛ պաշտպան: Ճիշտ է` ես քեզ չեմ ճանաչում, բայց գրում եմ անսահման գորովանքով ու մեծ հպարտությամբ: Խնդրում եմ, միշտ ժպտա, զինվո՛ր, քանի որ քո ժպիտով ողջ հայ ազգն է հպարտանում: Երբեմն ցանկանում եմ գալ, կանգնել կողքիդ եւ քեզ հետ ծառայել, բայց… Միակ բանը, որ կարող եմ անել, ամեն օր քեզ համար աղոթելն է: Իմ օրհնանքը միշտ քեզ հետ կլինի:

Այս փոքրիկ բանաստեղծությունը նվիրում եմ քեզ. սիրելի՛ զինվոր:

Դեռ չլրացած 101 տարին,

Թշնամին կրկին ցցվեց սահմանին,

Որոշեց էլի տարածք գրավի,

Կարծում էր` հային ծնկի կբերի:

Բայց ոսոխն անգամ չէր էլ մտածում,

Թե ի՜նչ տղերք կան հայոց բանակում:

Թամարա Մանվելյան

10-րդ դասարան