ԱՌՋԵՎՈՒՄ ՆՇԱՆԴՐԵՔՆ ԷՐ…

Երբ ծնվեց տղա առաջնեկը, հայրը նրան կնքեց հերոս քեռու անուն-ազգանունով՝ Հովհաննես Ալիշյան: Փոքրիկը ազգուտակի  ուրախությունն էր…Տղան հասակ էր առնում, և ինչպես հերոսի մայրը՝ տիկին Հասմիկն է ասում, տարիներն այնպես անցան, որ որդու մեծանալը չնկատեցին:

Հովհաննեսը գերազանց առաջադիմությամբ ավարտեց դպրոցը և ընդունվեց Հայաստանի ազգային ագրարային համալսարանի տնտեսագիտական բաժին։ Իսկ 2016 թ. նա զորակոչվեց բանակ:

Հովհաննեսը  ծառայել է սահմանային զորամասում՝ հենց առաջնագծում: Իր բարեխիղճ ու նվիրված  ծառայության շնորհիվ վայելել է ինչպես հրամանատարների, այնպես էլ ծառայակից ընկերների հարգանքը: Զորացրվել է «Քարվաճառի արծիվ», «Բանակի գերազանցիկ» կրծքանշաններով։

Ականանետորդ էր: Գերազանց էր տիրապետում իր զենքին, եւ երբ սկսվեց պատերազմը, հաջորդ օրն իսկ ներկայացավ զինկոմիսարիատ և պատրաստակամություն հայտնեց մեկնելու ռազմաճակատ։ Եվ որքան էլ մայրը, սիրելին հորդորում են մի քիչ սպասել, չէ որ առջևում շատ կարևոր, բախտորոշ իրադարձությունն է՝ նշանդրեքի արարողությունը, ոչինչ չօգնեց. որոշել էր ու…գնաց։

– Տղաս շատ  լավ գիտակցում էր, թե ուր է գնում, ինչի համար է գնում: Եվ զարմանալի բարձր տրամադրությամբ էլ գնաց: Պատերազմի ամենաթեժ օրերին եղել է Ջրականում: Մի անգամ, երբ զանգեց, հետաքրքրվեցի՝ տղա՛ս, ո՞նց ես, ի՞նչ եք անում, պատասխանեց. «Խաղում ենք»։  Նրա պատասխանից ապշած մնացի, չկարողացա ոչինչ ասել, ու մեր խոսակցությունն այդքանով ավարտվեց: Ինքը երբեք ոչինչ չի պատմել, և մենք չենք էլ իմացել, թե ինչերի միջով է անցել, ինչ լուրջ ու դժվարին առաջադրանքներ է կատարել,- ասում է մայրը՝ տիկին Հասմիկը: Հոկտեմբերի 10-ի առավոտյան Հովհաննեսս վերջապես զանգահարեց։ Ձայնը մի տեսակ էր, և այդ մեկ րոպեում ես զգացի, որ նրա մոտ ինչ-որ բան այն չէ: Դե, մոր սիրտը ինչպես կարող է չզգալ,- արտասվախառն ու դողդողացող ձայնով պատմում է մայրը:

Հարազատները հետո են իմացել,  որ Հովհաննեսը կռվի ժամանակ վիրավորվել է ոտքերից, այդպես վիրավոր կռվել է մինչեւ վերջ, կռվել աննահանջ, այո՛, կռվել հերոսի պես:

Հոկտեմբերի 11-ին թշնամին սարսափելի գրոհ ձեռնարկեց՝ օգտագործելով ռազմական ավիացիա, զրահատեխնիկա ու հրթիռահրետանային միջոցներ: Այդ օրը Հովհաննեսը իր վերջին կռիվը տվեց… Հովհաննեսը օրհասական պահին հայրենիքին մենակ չթողեց ու հանուն հայրենիքի ընկավ հերոսի մահով…

ՍԱՄՎԵԼ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ