ԶԻՆՎՈՐԻ ՆԱՄԱԿԸ
ՀՀ զինված ուժերի զորամասերից սփյուռքի 25 պետություններում ապրող 74 ուսումնական հաստատությունների սաներին ուղղվել է 1271 նամակ: Առաջիկա մի քանի համարներում կտպագրենք դրանցից մի քանիսը:
Բարեւ, սիրելի՛ Մարիա ջան, քո նամակին պատասխանում է գումարտակից սերժանտ Հարթենյան Արտյոմը: Սիրելի՛ Մարիա, ես շատ ուրախ եմ, որ քո բարեմաղթանքներին ես եմ պատասխանելու:
Սիրելի՛ Մարիա, մենք այստեղ հսկում ենք մեր սահմանները, որպեսզի մեր մայրերը, հայրերը, մեր բոլոր հարազատները, ինչպես նաեւ` ամբողջ հայ ժողովուրդը հանգիստ կարողանա գլուխը դնել բարձին: Ես շատ հպարտ եմ, որ իմ հայրենիքի սահմանն եմ հսկում: Ես շատ ուրախ եմ, որ դո՛ւ, սիրելի Մարիա, մեզ հիշել ես Իսպանիայից եւ մտածում ես մեր մասին ու անհանգստանում մեզ համար: Մարիա ջան, Հայաստանը պաշտպանելը այդքան էլ հեշտ չէ, բայց մեր խիզախ զինծառայողների, գրագետ սպաների շնորհիվ մեր երկիրը հիմա շատ հզոր բանակ ունի: Մարիա ջան, եթե մի օր այցելես Հայաստան, անպայման մեզ հյուր արի եւ կհամոզվես, թե ինչ ամուր եւ հզոր բանակ ունենք:
Շնորհակալություն՝ մեզ հիշելու համար:
***
Զինվոր եմ, երկու ամսից կզորացրվեմ: Քսաներկու ամսում տեսել եմ հնարավոր ամեն դժվարություն, սակայն այդ ամենը մնացել են եւ կմնան իմ հաջողությունների եւ ձեռքբերումների ստվերում:
Պատվով կրում եմ համազգեստս եւ գիտեմ, որ «դրսում» ինձնով հպարտանում են ծնողներս, սիրածս աղջիկը… Արձակուրդ եկած ժամանակ իմ քաղաք Երեւանում շրջել եմ համազգեստով, որպեսզի զգամ այն ջերմությունը, որը ժողովուրդը տածում է հայ զինվորի նկատմամբ:
Նայե՛ք մեզ, ամենքս հասարակ երիտասարդներ ենք. մեկս` խելացի, մեկս` ժիր, մեկը` համեստ, մյուսը` հումորով, մյուսը` ուժեղ… Ճակատագրական ու բախտորոշ պահերին նման տղերքին է վիճակված մարտիրոսվելու ու իրենց կյանքի գնով ապրեցնելու կյանքեր:
Ինչ էլ լինի, ինչ գնով էլ լինի, ինչ մարդկային կյանքերով էլ լինի, մենք` զինվորներս, առաջինն ենք կասեցնելու ոսոխի առաջխաղացումը եւ այն հողը, ուր թափվել է մեզ նման տղերքի արյունը, երբեք ու երբեք թշնամին ոտնակոխ չի անի…
Մենք` զինվորներս, հենց մենք ենք տերը այս հողի, այս լեռների, մենք ենք տերը ազատ Արցախի ու համայն Հայաստանի ապագայի…
ԱՇՈՏ ԱՎԱԳՅԱՆ
***
Պատիվ ունեմ հայոց բանակում զինվոր լինելու,
Պատիվ ունեմ հայ ժողովրդիս ծառայելու,
Պատիվ ունեմ հայրենիքիս պարտքը հատուցելու…
Հայրենիքը հայն է, որն իր մեջ է առել հաղթական ինքնագիտակցություն ունեցող զավակի արյունը:
Հայրենիքը երկնակամարն է հայոց հողի վրա, ուր առկայծում են աստղ դարձած քաջարիները:
Ամուր են մխրճված մեր արմատները այս քարաշխարհում, այնքան խորն ու հաստատուն, որ ժայռերն անգամ ծաղկում են ու փթթում:
Մերն է այս հրաշքը, մենք ենք տերը այս հրաշքի:
–Դու ես մեր պահապան աստվածը, Արարա՛տ լեռ: Մեր երկրի տերը:
Արարատը զանգ է հնչեցնում ի լուր աշխարհի, որ լսեն հայերը ու հավատան, որ միասնական լինելով՝ հազարապատիկ հզոր ենք ու աննվաճ: Լսեցեք զանգի ղողանջները:
–Տե՛ր եղեք, եւ ես տեր եմ,- գոչում է Արարատը:
Եվ մենք` Հայրենիքի ու Սփյուռքի անձնվեր զավակներս, խոնարհվում են քո քարին ու ջրին ու երդվում, որ տերն ենք մեր սուրբ Լեռնաշխարհի…
ՍՈԿՐԱՏ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ
Խորագիր՝ #22 (1193) 07.06.2017 - 13.06.2017, Բանակ և հասարակություն