Բանակի 25-ամյա տարեդարձին նվիրված հանդիսություններ տեղի ունեցան ամբողջ հանրապետությունում: Գեղեցիկ և ուշագրավ մի միջոցառում էլ Երևանի Ռուբեն Սևակի անվան 151 դպրոցում էր. թատերականացված բեմադրությունը հիմնված էր իրական դեպքերի վրա: Ըստ սցենարի՝ դպրոցի զինղեկ՝ Արցախյան պատերազմի թոհուբոհով անցած գնդապետ Ռուբեն Գրիգորյանը ապրիլյան քառօրյայի ժամանակ դարձյալ գնում է առաջնագիծ և հանդիպում նախկին սաներին: Հուզիչ է պահը. ուսուցիչն անուն-ազգանունով հիշում է բոլորին: Հիշում է, թե աշակերտներից ով ինչ նախասիրություն է ունեցել:

Հունվարի 28-ին լրանում է մեր բանակի կազմավորման 25-ամյակը: Մենք մեկ անգամ եւս հիշում եւ արժեւորում ենք մեր զինված ուժերը, մեր զինվորին, մեր սպային, հարգանքի տուրք տալիս նրանց հիշատակին, ովքեր նահատակվեցին հանուն մեր ընդհանուր տան:

Նարեկս հայկական բանակի զինվոր է: Մտածում եմ ու չեմ հավատում. երբ այսքան մեծացավ: Տանկ վարելը նրա մանկության երազանքն էր: Ժամերով համակարգչից չէր կտրվում, թիրախներ էր խոցում: Ո՞վ կմտածեր, որ մի օր իրականում կտեղաշարժի մարտական այդ հզոր մեքենան: Ուսումնական զորամասում վեց ամիս պարապեց, կրթվեց, կոփվեց ու դարձավ նշանառու-օպերատոր:

25 տարի առաջ ծնվեց Հայոց բանակը։ Ծնվեց ու հասակ առավ, հաղթահարեց բազմաթիվ դժվարություններ, անցավ տարբեր փորձությունների միջով, տոնեց փառահեղ հաղթանակներ… Կայացավ, դարձավ հզոր բանակ` համալրված նվիրյալ զինվորականներով։

Բանակի ծնունդն է՝ 25-ամյակը։ 25 տարեկան էր Արցախան պատերազմում քաջի մահով ընկած ազատամարտիկ Կարեն Ավետիսյանը, որը կրակեց մինչեւ վերջին փամփուշտը, կռվեց մինչեւ սրտի վերջին զարկը, բայց դիրքը չտվեց թշնամուն։ Գուցե հենց այդ պահի՞ն ծնվեց հայոց բանակը, սրտին դիպած թշնամու գնդակով Հայրենիքի պաշտպան օծվեց Երրորդ Հանրապետության առաջին զինվորը։

Հայոց բանակի 25-րդ տարեդարձին ընդառաջ՝ մեր հանրապետության քաղաքների և գյուղերի դպրոցներում տոնական տրամադրություն էր տիրում: Հանդիսություններին մեծ խանդավառությամբ էին մասնակցում աշակերտները և ուսուցիչները: Երեխաներին այդ օրը թույլատրված էր դպրոց ներկայանալ զինվորական համազգեստով, և վաղ առավոտյան փողոցներում դպրոց շտապող բազմաթիվ զինվորիկների կարելի էր տեսնել:

ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԲԱՆԱԿ… ոգեկոչման, հպարտության, ուժի, հզորության, միասնության, ապահովության և, ի վերջո, համահայկական անվտանգության խորհրդանիշ: Ստեղծվելով պատերազմի դաշտում՝ ժամանակի պահանջով՝ Հայոց բանակը առաջին իսկ օրերի ծանր ռազմական գործողություններում թրծվեց ու առնականացավ, զարգացավ ու հասունացավ, և ամբողջ հայությունը հասկացավ, որ այլևս անհնար է ապրել առանց սեփական ուժի, սեփական զենքի…