Կրակահերթ, տուժածներ, վնասներ. սահմանամերձ-սահմանապահ գյուղերի մասին ամենից հաճախ այս բառերով ենք խոսում: Եվ այս խոսքաշարում կարծես «չենք նկատում» Չինարիում հեծանիվով սլացող աղջկան, ֆիզկուլտուրայի դասաժամին ֆուտբոլ խաղացող պատանիներին, «ճտի աչք» կոչվող գարնանային ծաղիկներից փունջ հավաքած ոսկեվանցի տղային, կոմպոտ պատրաստող տանտիկնոջը, ինչ-որ մեկի` մեղվաբուծությամբ զբաղվող հայրիկին, ծառի քողի տակ պատսպարված կատվին… Կյանքը սահմանում նաեւ այսպիսին է:

Դեկտեմբերի 21-ին Երևանի «Կոնգրես» հյուրանոցում տեղի ունեցավ Արցախյան պատերազմում զոհված ազատամարտիկ Կարեն Մանվելյանի 50-ամյակին նվիրված հուշ-երեկո, որին ներկա էին հերոսի հարազատները, մարտական ընկերները եւ այլք:

Մեր տանը հայհոյանք առհասարակ չի հնչել: Այն որպես վատ երեւույթ մեր կենցաղից դուրս է եղել: Այդպես են ինձ դաստիարակել, այդպես էլ ես եմ որդուս դաստիարակել:

Սրճարանում կիսախավար է: Սուրճի համով լիկյորը երանելի թմբիր է բերում: Բազկաթոռը տաք է ու փափուկ: Բրունո Մարսը ինչ-որ երգ է երգում միայնության մասին: Նարեկի սիրած երգն է: «Ես նստում եմ միայնակ ու խոսում եմ լուսնի հետ»….

Այս նախատոնական օրերին խմբագրության փոստն ուղղակի հեղեղված է սահմանում դժվարին ու հերոսական ծառայություն իրականացնող հայ զինվորին հասցեագրված դպրոցահասակ երեխաների նամակներով, որոնցում հայրենիքի պաշտպանին ուղղված փոքրիկների անկեղծ-սրտաբուխ ցանկություններն ու մաղթանքները մինչեւ հոգու խորքը հուզում են մարդկանց:

Ապրիլի 7: Առավոտ: Թալիշի մարտական դիրքում զինվորները սպասում են զինամթերքի հերթական խմբաքանակին: Շարքային Ռուբեն Առաքելյանը քայլում է դեպի մեքենան, սակայն… Հակառակորդի դիպուկահարը թիրախավորում է նրան. զինվորը ողնաշարի ծանր վիրավորում է ստանում:

Կապան քաղաքի Ալեքսանդր Շիրվանզադեի անվան պետական դրամատիկական թատրոնի անձնակազմը՝ գեղարվեստական ղեկավար, վաստակավոր արտիստ Կամո Արզումանյանի գլխավորությամբ, 5-րդ բանակային զորամիավորման Անդրանիկ Օզանյանի և Վազգեն Սարգսյանի անվան զորամասերում ներկայացրեց Սամվել Խալաթյանի «Փակուղուց այն կողմ» բեմադրությունը: