Տոն էր նաև Եղեգնաձորի թիվ 1 հիմնական դպրոցում: Գիտելիքի օրը սկսվեց դպրոցի սաների Հայաստանի Հանրապետության դրոշը դպրոցի բակ դուրս բերելով, որից հետո հնչեց ազգային օրհներգը: Այնուհետև դպրոցի տնօրեն Անուշ Գրիգորյանը ողջունեց և շնորհավորեց բոլոր ներկաներին և հատկապես առաջին դասարանցիներին:

Շարքային Թեւան Հարությունյանը վերջերս տոնեց իր տարեդարձը:

ԼՂՀ Քաշաթաղի շրջանի Հակ գյուղի Սուրբ Մինաս եկեղեցում տեղի ունեցավ 39 երեխայի մկրտության արարողությունը, որին ներկա էին բարերար Վերջինիա Դևիսը (ԱՄՆ) «Թուֆենկյան» հիմնադրամի հիմնադիր Ջեյմս Թուֆենկյանը, Քաշաթաղի շրջվարչակազմի ղեկավարի տեղակալ Արտուշ Մխիթարյանը, այլ պաշտոնատար անձինք, հարևան համայնքների բնակիչներ:

Օրերս Դիլիջանի Հովհաննես Շարամբեյանի անվան ժողովրդական ստեղծագործության կենտրոնի Դիլիջանի մասնաճյուղում Վահագն Շահբազյանի անդրանիկ ցուցահանդեսն էր: Ներկա էին զինակից ընկերները, զինվորներ, արվեստագետներ:

Սեպտեմբերի 2-4-ը Երևանում անցկացվեց եռօրյա դասընթաց՝ նվիրված ռազմադաշտային վիրաբուժության արդի խնդիրներին: Այն կազմակերպել էր Կարմիր խաչի միջազգային կոմիտեն՝ ՀՀ առողջապահության նախարարության և ՀՀ զինված ուժերի գլխավոր շտաբի հետ համատեղ: Դասընթացներին մասնակցեցին քաղաքացիական և ռազմական ոլորտի շուրջ 85 վիրաբույժներ և վնասվածքաբաններ Հայաստանից և Լեռնային Ղարաբաղից: Փորձի փոխանակման և մասնագիտական քննարկումների միջոցով մասնակիցներն անդրադարձան հրազենային վերքերի և վնասվածքների բուժման, անզգայացման, արտակարգ իրավիճակներում հիվանդների մեծաքանակ հոսքի կառավարման և այլ խնդիրների:

Պաշտպանական բնագավառում տեղի ունեցած բարեփոխումներն իրենց լուրջ ազդեցությունն են թողել նաեւ ռազմակրթական ոլորտի վրա: Նորամուծությունների արդյունքում ՀՀ ՊՆ ռազմաուսումնական հաստատություններում կրթությունը դարձել է առավել որակյալ: Զինված ուժերի զարգացման, մարտունակության եւ պրոֆեսիոնալիզմի բարձրացմանն են միտված շարունակական փոփոխությունները: Ռազմական կրթությունը չի կարող լճանալ, քարանալ, հետեւաբար՝ այն անընդհատ զարգանալու եւ փոփոխվելու է՝ ներառելով նոր գաղափարներ, ուսուցման արդիական միջոցներ: Այդ նպատակով էլ հաստատվել է ռազմակրթական հայեցակարգն ու իրականացման ծրագիրը:

Առաջին անգամ օրթոպեդ- ինժեներ Մկրտիչ Գինոսյանի անունը լսեցի տարիներ առաջ, երբ հարցազրույց էի անում ազատամարտիկ Արտյոմ Պողոսյանի հետ: Նա անթերի էր քայլում, և ապշած մնացի, երբ իմացա, որ Արցախյան պատերազմի ժամանակ 20-ամյա տղան կորցրել է ոտքը: