Language:

  • Հայերեն
  • Русский
  • English

Բանակ և հասարակություն

ԱՆԱԳԵ ՏՈԿՈՒՆ ԶԻՆՎՈՐԻԿՆԵՐԸ

ՀԱՅՐԻԿՍ ԿՌԻՎ ԳՆԱՑ…

Երեւանի Աբովյան փողոցով քայլելիս անցորդների ուշադրությունը իսկույն գրավում են Հենրիկ Իգիթյանի անվան մանկական պատկերասրահի պատուհանները: Դրանց ողջ երկայնքով այս օրերին փակցված զինվորների պատկերները մեր երեխաների ստեղծագործություններն են: Սահմանին տիրող իրավիճակին իրենց վճիտ հայացքով «հետեւում» են նաեւ մեր երկրի փոքրիկ բնակիչները՝ կերպավորելով ու թղթին հանձնելով բոլորիս խաղաղ կյանքի պաշտպաններին՝ քաջարի զինվորներին:

ՀԱՅՐԵՆԱՍԻՐՈՒԹՅԱՆ ԴԱՍ

Սովորականի նման նախապատրաստվում էի Հայոց մեծ եղեռնի 101-րդ տարելիցին նվիրված միջոցառմանը, սակայն քառօրյա պատերազմն իր ուղղումը մտցրեց կազմակերպչական աշխատանքներում: Ծրագրային փոփոխություններ կատարեցի և որոշեցի, որ սկզբում աշակերտներին կպատմեմ Մեծ եղեռնի մասին, 1,5 մլն զոհերի, մեր ժողովրդի կրած դաժան փորձությունների, մեր վերընձյուղվելու կամքի և ուժի մասին, հետո կանդրադառնամ քառօրյա պատերազմին, մերօրյա հերոսներին, հերոսական դրվագներին:

ՄԵԶ ԳՐՈՒՄ ԵՆ

Հայաստանի Հանրապետության պաշտպանության նախարարության զինծառայողների սոցիալական պաշտպանության վարչությունը տարիներ շարունակ ուշադրության կենտրոնում է պահում Արցախյան ազատամարտում զոհված քաջորդիների ընտանիքների անդամների, վիրավոր և հաշմանդամ ազատամարտիկների առողջության վերականգնման հետ կապված խնդիրները` նրանց տրամադրելով «Լեռնային Հայաստան» առողջարանի ուղեգրեր, իր վրա վերցնելով նաև տրանսպորտի ապահովումը:

ՇՆՈՐՀԱՎՈՐԱՆՔ

Բուժծառայության մայոր Տիգրան Թունյանը երկար տարիներ ծառայում է զինված ուժերում: Իր նվիրված, բարեխիղճ աշխատանքի շնորհիվ վայելում է ծառայակից ընկերների սերն ու հարգանքը: Մայիսի 11-ը Տիգրան Թունյանի ծննդյան օրն է

ՀԱՅԻ ՈԳԻՆ ՀՆԱՐԱՎՈՐ ՉԷ ԿՈՏՐԵԼ

Այս անհանգիստ ու լարված օրերին չափազանց ծանր է բոլորիս համար, բայց առավել ծանր ու դժվար է բանակում զինվոր զավակ ունեցող ծնողների համար: Մեր որդին` Վոլոդյան, կրտսեր սերժանտ է, ծառայում է հենց այն տարածքում, որտեղ վերջին շրջանում բավականին լարված էր իրավիճակը: Թե ինչ փոթորիկ էր մեր հոգում, թե ինչ անհանգիստ էինք, մեզ կհասկանան միայն զինվորի ծնողները:

ԲԱՆԱԿԻՑ՝ ՄԻԱՅՆ ՀԱՃԵԼԻ ՀՈՒՇԵՐՈՎ

Այսօրվա պես հիշում եմ այն օրը, երբ առաջին անգամ ոտք դրեցի զորամաս: Տեղ հասանք ուշ գիշերին: Իջա մեքենայից, աչքի տակով ուսումնասիրեցի թեթև լուսավորված տարածքը, մի պահ աչքերս փակեցի ու սկսեցի մտքումս խոսել. «Ես՝ Արսեն Մնացականյանս, պատրաստ եմ ծառայության: Ես հստակ գիտակցում եմ, որ այսօրվանից սկսած ուղիղ երկու տարի պետք է իմ ծառայակից ընկերների հետ միասին անառիկ պահեմ իմ երկրի սահմանները:

ՇՆՈՐՀԱՎՈՐ ԾՆՈՒՆԴԴ, ՀՐԱՄԱՆԱՏԱ՛Ր

Մայիսի 1-ին լրացավ մեր հրամանատարի` մայոր Ռաֆիկ Ասլանյանի ծննդյան 40-ամյակը, մաղթում ենք նրան քաջառողջություն, անձնական երջանկություն, ծառայական հաջողություններ: Մեր զորամասը մայոր Ռ. Ասլանյանի հրամանատարությամբ պատվախնդրորեն է կատարում իր առջեւ դրված խնդիրները` նպաստելով մեր բանակի մարտունակության բարձրացմանը: