Զովունու Ռուբիկ Բաղդասարյանի անվան միջնակարգ դպրոցում օրերս կազմակերպվեց միջոցառում՝ նվիրված Արցախյան ազատամարտին և 44-օրյա պատերազմին: Այս կրթօջախում, որտեղ նմանատիպ հայրենասիրական միջոցառումները հաճախակի բնույթ են կրում, վերջին մեկ ամիսը հայտարարված է բաց դասերի օր՝ նվիրված հայրենիքի թեմային:

Մանկավարժ Աննա Հովնանյանի երկու որդիները՝ Նարեկն ու Տիգրանը, անցել են պատերազմների միջով։
-Երբ հետադարձ հայացք եմ ձգում, մտածում եմ՝ ինչպես ապրեցինք այս ամենը… Ապրեցի՞նք արդյոք, հարցրեք պատերազմում որդիներ, հայրեր, ամուսիններ ունեցողներին, հարցրեք որդիներ կորցրած մայրերին, ամուսին կորցրած կնոջը, հորը կորցրած փոքրիկին…

Օրերս Երևանում՝ «Էլիտ Պլազա» կենտրոնի «Մանթաշև» դահլիճում, տեղի ունեցավ Հայաստանում զենքի մշակույթի ձևավորմանը նպաստող «Ազատազէն» ռազմակրթական հասարակական կազմակերպության առաջին համագումարը, որի օրակարգում 2022 թ. կատարած աշխատանքների ամփոփումն էր:

Երևանում տեղի ունեցավ արդեն ավանդական դարձած շաշկու մրցաշար (64 վն. կայծակնային 3+2)` նվիրված Հայոց բանակի կազմավորման 31-ամյակին։

Կոմպոզիտոր, Հայաստանի ժողովրդական արտիստ Ավետ Տերտերյանի անվան արվեստի դպրոցում օրերս տեղի ունեցավ Հայոց բանակի օրվան նվիրված տոնական ցերեկույթ։ Հայաստանի Հանրապետության օրհներգից հետո ներկաները հոտնկայս հարգեցին Արցախյան գոյամարտում նահատակված մեր քաջորդիների անմահ հիշատակը։ Ներկա էին Դավիթաշեն վարչական շրջանի ներկայացուցիչներ, ՀՀ ԵԿՄ Դավիթաշենի տարածքային բաժանմունքի նախագահ Սարգիս Գրիգորյանը, «Սասունցի Դավիթ» ջոկատի հրամանատար Սամվել Մաթևոսյանը, ազատամարտիկներ, ծնողներ, հյուրեր։

Զինվո՛ր որդիս, գրիչը վերցրել եմ, որ քեզ նամակ գրեմ, ու չգիտես ինչու, մանկության պատկերներ, ձայներ, դեմքեր են հայտնվել աչքերիս առաջ: Սիրտս քեզ հիշելիս ջերմացավ, ջերմացավ ու թռավ մանկություն: Հիմա էնքան եմ ուզում քեզ մի-երկու դեպք պատմել… Մենք տուն չունեինք, վարձով էինք ապրում Գյումրվա Սլաբոդկա թաղամասում, Պլպլան ժամի մոտ (ռուսական եկեղեցի էր, փայլուն գմբեթով)։ Իմ մանկության մեջ երկու իրական ապրում կար՝ կարիքն ու ցանկությունը։ Հիշում եմ՝ սայլերով քուսպ էին տեղափոխում, փոքրիկ կտորներով իրար վրա դարսած տանում էին, որ կերակրեին անասուններին։

Կոմիտասի անվան պետական կոնսերվատորիայում է ուսանում Վաչագան Խաչատրյանը, ակադեմիական երգեցողության բաժնում։ 44 -օրյա պատերազմի թոհուբոհով է անցել, խոստովանում է՝ օր չկա, որ չմտաբերի, չհիշի պատերազմը։ Մեջը կուտակված հույզերը, ապրումները շուտով կդառնան երգ, որ կնվիրի հայրենիքը զենքով ու կյանքով պահած քաջերին։