Հայաստանի ազգային գրադարանի տնօրինությունը միշտ հետամուտ է, որպեսզի օգնի զորամասերին գրականությամբ` զինվորների հոգևոր պահանջները բավարարելու, նրանց աջակցելու մասնագիտական կողմնորոշման հարցերում: Այս անգամ ուշադրությունը Տավուշի մարզի` Նոյեմբերյանի սահմանային զորամասն էր: Այցելեցինք շրջիկ գրադարանով (բիբլիոբուս), որը զինվորների կողմից հետաքրքրությամբ և հաճույքով ընդունվեց: Մեզ դիմավորեցին հրամանատարի տեղակալ, փոխգնդապետ Ա. Չոբանյանը և կապիտան Գ. Նազարյանը: Զինվորներն ուրախությամբ և ոգևորությամբ բիբլիոբուսից իջեցրին 718 միավոր գրականությունը, որի ավելի քան 200 միավոր գիրքը տրամադրել էր «Բուկինիստ» գրախանութի տնօրեն Խաչիկ Վարդանյանը:

Շարքայիններ Գոռն ու Արտյոմը եղբայրներ են, ծառայում են գնդապետ Վ.Ասատրյանի հրամանատարությամբ գործող զորամասում:

-Յոթ-ութ տարեկան էինք, երբ ընտանիքով տեղափոխվեցինք Ռուսաստան, այնտեղ էլ դպրոց գնացինք, օտար միջավայրում մեծացանք, բայց երբ եկավ ծառայության ժամանակը, որոշեցինք անպայման վերադառնալ հայրենիք, հայկական բանակում ծառայել,- ասում են եղբայրները եւ իրար լրացնելով պատմում բանակային կյանքից:

Սիրելի՛ Ալվարդ, նորից քեզ գրում եմ սիրով ու սրտի մեծ թրթիռով։ Արդեն երկար ժամանակ է՝ չեմ տեսել քեզ։ Քսան ամիս է, ինչ մենք հեռու ենք միմյանցից։ Չզգալով հարյուրավոր կիլոմետրերի տարբերությունը՝ ես ամեն իրիկուն, երբ լսում եմ «քուն» հրահանգը, դանդաղ փակում եմ աչքերս և մտովի գալիս եմ քեզ մոտ՝ քեզ ջերմ գրկելու, համբուրելու։ Հիշում եմ մեր ծանոթությունը, առաջին հանդիպումը, ծաղիկներն ու նվերները…

Ծխելը մարդու ամենավտանգավոր սովորություններից է: Ամբողջ աշխարհում տարեկան միլիոնավոր մարդիկ են մահանում ծխախոտի օգտագործման հետեւանքով առաջացած հիվանդություններից: Մեր երկրում եւս ծխողները մեծ թիվ են կազմում, ծխելու հետեւանքով մահացության ցուցանիշով Եվրոպայի եւ ԱՊՀ երկրների շարքում Հայաստանը «առաջատարների թեժ տասնյակում է»: Նույնիսկ առանց վիճակագրական տվյալներն ուսումնասիրելու էլ անզեն աչքով նկատելի է Հայաստանում ծխողների բազմաքանակությունը. ամեն քայլափոխի ծխում են՝ կանգառներում, սրճարաններում, երթուղայիններում: Իսկ ծխախոտի մնացորդները ամենուր են…

Մեր զորամասում համարյա չեն ծխում: Եթե դեռ ծխարանը կա, ապա վստահ եմ, որ ձեր հաջորդ այցելությանը դա էլ չեք տեսնի: Մեր հրամանատարը չի ծխում, մենք էլ չենք ծխում: Ցավոք, ծխելը մեր զորամասով չի սահմանափակվում: Ծխում է յուրաքանչյուր երկրորդը, ասել է թե՝ ամբողջ երկիրը… Ես չեմ ուզում վիճակագրական տվյալներ բերել` աչք ունեմ, տեսնում եմ:

Յուրաքանչյուր ժողովրդի համար ազգային խորհրդանիշ կարող են լինել աշխարհագրական անունները, ազգային հերոսներն ու արքաները, դիցաբանական կերպարներն ու մշակույթի գործիչները։ Մեզ համար, Հայաստանի Հանրապետության զինանշանից ու դրոշից զատ, ազգային խորհրդանիշներ են նաեւ Մասիս սարը, մայր Արաքսը, Սեւանա լիճը, ինչպես նաեւ՝ Տիգրան Մեծը, Վարդան Մամիկոնյանը, Մեսրոպ Մաշտոցը, Մովսես Խորենացին, Գրիգոր Նարեկացին, Անդրանիկը, Նժդեհը…

Ռազմահայրենասիրական դաստիարակությանը մեր երկրում տարեցտարի ավելի մեծ ուշադրություն է հատկացվում: Կազմակերպվում են տարաբնույթ միջոցառումներ, որոնց ընթացքում մատաղ սերունդը ծանոթանում է հայրենի պետության պատմությանը, հերոսական անցյալին, մշակույթին, հաղորդակցվում հայրենիքին իրենց կյանքն ու գործունեությունը նվիրաբերած անհատների ոգուն և պատգամներին: Իրավամբ, ուսումնական հաստատություններում այդպիսի ծրագրեր իրականացնելը, դեռ դպրոցական տարիքից տղաների և աղջիկների մեջ հայրենասիրական վեհ գաղափարներ սերմանելը առաջնահերթություն են: Կիրառվում են նոր մոտեցումներ և մեխանիզմներ, սակայն դրանց թվում առաջնային տեղ է զբաղեցնում «Նախնական զինվորական պատրաստություն» առարկայի դասավանդումը: