Մեր զորամասում համարյա չեն ծխում: Եթե դեռ ծխարանը կա, ապա վստահ եմ, որ ձեր հաջորդ այցելությանը դա էլ չեք տեսնի: Մեր հրամանատարը չի ծխում, մենք էլ չենք ծխում: Ցավոք, ծխելը մեր զորամասով չի սահմանափակվում: Ծխում է յուրաքանչյուր երկրորդը, ասել է թե՝ ամբողջ երկիրը… Ես չեմ ուզում վիճակագրական տվյալներ բերել` աչք ունեմ, տեսնում եմ:

Յուրաքանչյուր ժողովրդի համար ազգային խորհրդանիշ կարող են լինել աշխարհագրական անունները, ազգային հերոսներն ու արքաները, դիցաբանական կերպարներն ու մշակույթի գործիչները։ Մեզ համար, Հայաստանի Հանրապետության զինանշանից ու դրոշից զատ, ազգային խորհրդանիշներ են նաեւ Մասիս սարը, մայր Արաքսը, Սեւանա լիճը, ինչպես նաեւ՝ Տիգրան Մեծը, Վարդան Մամիկոնյանը, Մեսրոպ Մաշտոցը, Մովսես Խորենացին, Գրիգոր Նարեկացին, Անդրանիկը, Նժդեհը…

Ռազմահայրենասիրական դաստիարակությանը մեր երկրում տարեցտարի ավելի մեծ ուշադրություն է հատկացվում: Կազմակերպվում են տարաբնույթ միջոցառումներ, որոնց ընթացքում մատաղ սերունդը ծանոթանում է հայրենի պետության պատմությանը, հերոսական անցյալին, մշակույթին, հաղորդակցվում հայրենիքին իրենց կյանքն ու գործունեությունը նվիրաբերած անհատների ոգուն և պատգամներին: Իրավամբ, ուսումնական հաստատություններում այդպիսի ծրագրեր իրականացնելը, դեռ դպրոցական տարիքից տղաների և աղջիկների մեջ հայրենասիրական վեհ գաղափարներ սերմանելը առաջնահերթություն են: Կիրառվում են նոր մոտեցումներ և մեխանիզմներ, սակայն դրանց թվում առաջնային տեղ է զբաղեցնում «Նախնական զինվորական պատրաստություն» առարկայի դասավանդումը:

Վաղուց էի ցանկանում երես առ երես զրուցել «Ամերիկահայ զինյալներ» հասարակական կազմակերպության նախագահ Հովհաննես Սուրուչլյանի հետ: Երբ նա առաջին անգամ ինձ նամակ գրեց համացանցով, հակասական զգացումներ ունեցա. խարտյաշ, կապուտաչյա երիտասարդ տղամարդն իր վեհաշուք (համարյա գեներալական) զինվորական համազգեստով, անթերի անգլերենով ու անհոգ ժպիտով ինձ ավելի շատ ամերիկյան բանակի սպայի հիշեցրեց, քան հայ զինյալի: Բայց ո՛չ թուրքական, ո՛չ ադրբեջանական լրատվամիջոցները, արի ու տես, իմ կարծիքին չէին: Նրանց խուճապահար հրապարակումներից տեղեկացա, որ Ամերիկայում հիմնադրվել է նոր ԱՍԱԼԱ… Որ մինչեւ ատամները զինված ավելի քան հազար հոգանոց մարտական ջոկատն սպասում է պատեհ առիթի՝ հասնելու Արցախ ու հողին հավասարեցնելու Ադրբեջանը: Եվ ահա Հովհաննես Սուրուչլյանը Հայաստանում է: Այգու բացօթյա սրճարանում իրենց հանգիստը վայելող մարդիկ սուրճը մոռացած միանգամից թեքվում են դեպի զինվորական համազգեստով տղամարդը ու հետաքրքրությամբ զննում նրա հագուստի տարբերանշանները, փորձում կռահել ո՞ր երկրի բանակից է եկվորը:

Երկու տարին մեկ անգամ Հայաստանի Հանրապետության վետերանների միավորման անդամները համագումար են հրավիրում, քննարկում ՀՀ վետերանների միավորման խորհրդի կատարած աշխատանքը, վետերաններին հուզող հարցերը, փորձում լուծումներ գտնել: Հայրենական մեծ պատերազմի վետերանները կրկին հավաքվել էին hունիսի 27-ին ՀՀ կառավարության նիստերի դահլիճում ՝ ամփոփելու անցած երկու տարում կազմակերպության կատարած աշխատանքը, հստակեցնելու եկող տարի Մեծ հաղթանակի 70-րդ տարեդարձին նվիրված տոնակատարությունների շարքը:

ՀՀ պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը հունիսի 21-ին Սարդարապատում ներկա գտնվեց «Չիլինգարյան-Մամիկոնյան տոհմ» պատմաազգագրական հասարակական կազմակերպության կազմակերպած «Դարբնի, զինագործի օր» փառատոնին, որին, բացի հայ դարբինների գործերից, ներկայացված են եղել տեղական արտադրության զինատեսակներ: Շրջելով տաղավարներով` նախարարը գոհունակությամբ փաստեց, որ տեղական արտադրությունը երբեմն նույնիսկ առավելություն ունի արտասահմանյանի նկատմամբ և նշեց, որ հայեցակարգ է մշակվում` ոլորտի հետագա զարգացման համար: Պաշտպանական գերատեսչության ղեկավարը նաև շնորհակալություն հայտնեց կազմակերպիչներին` նման բացառիկ միջոցառման համար:

Հունիսի 21-ին մի խումբ հոգևորականներ այցելել են հայ-ադրբեջանական պետական սահմանի հարավարևմտյան հատվածում տեղակայված մարտական հենակետեր:
Արտերկրում իրենց հոգևոր ծառայությունն իրականացնող սրբազան հայրերն այս օրերին Հայաստանում են Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնում երկու տարին մեկ անգամ անցկացվող միաբանների հավաքին մասնակցելու նպատակով: Հավաքին ներգրավված մի խումբ հոգևորականներ զինված ուժերի մարտական հենակետերից մեկն այցելելու ցանկություն էին արտահայտել: