Ամիսը մեկ անգամ հանրապետության վաստակաշատ գիտաշխատողներն ու դասախոսները մեկնում են բանակային զորամասեր և զինծառայողների առջև հանդես գալիս հրապարակային դասախոսություններով։ Նրանց շարքերում տարբեր մասնագիտությունների տեր մարդիկ են՝ պատմաբաններ, արվեստաբաններ և այլք։ Դասախոսությունները նվիրված են լինում հայ ազգային-ազատագրական շարժմանը, հայոց պետականությանը, հայոց զորավարական արվեստին, ցեղասպանության պատմությանը, դիվանագիտական հարաբերություններին և հայ մշակույթի զանազան դրսևորումներին։

Լիբանանահայությունը հայկական ամենաավանդական, ամենակազմակերպված համայնքներից է։ Լիբանանի տարածքում հայերը բնակվել են հնագույն ժամանակից, սակայն առավել մեծ հոսքը նկատելի է հատկապես Առաջին աշխարհամարտի տարիներին, երբ հազարավոր հայերի խլյակներ, թուրքական ջարդերից փրկվելով, ապաստան գտան արաբական այս պետությունում։
Ժամանակի ու իրադարձությունների թելադրանքով և պարտադրանքով՝ համայնքը մեկ ստվարացել է, մեկ նոսրացել։
Լիբանանահայության առջև ծառացած խնդիրների մասին է մեր զրույցը «Ազդակ» թերթի խմբագիր Շահան Գանդահարյանի հետ։

20-րդ դարասկզբին տեղի ունեցած Հայոց ցեղասպանությունը մարդկության պատմության մեջ կատարված ամենածանր ու զարհուրելի ոճրագործություններից է:
Համաշխարհային պատերազմը պատեհ առիթ համարելով` Օսմանյան Թուրքիան գործի դրեց հայության բնաջնջման իր հրեշավոր ծրագիրը` հայ ժողովրդին պատճառելով անլուր տառապանքներ, մարդկային ու նյութական ահռելի կորուստներ:

Երեկ այդ զանգից հետո համոզվեցի, որ այս գիշեր նույնպես չեմ քնելու: Անքնությունը՝ սպիտակ ու փափուկ, փաթաթվելու է աչքերիս ու սեղմելու է աննկատելի:
Չէ՛, բարեբախտաբար վատ բան չէր կատարվել: Նախօրեին հեռախոսազանգ էի ստացել. «Հայ զինվոր» թերթի խմբագրությունից, որ ես արժանացել եմ ՀՀ պաշտպանության նախարարության «Զորավար Անդրանիկ» գերատեսչական մեդալի:
-Ի՞նչ,- ականջներիս չհավատալով, փորձել էի ճշտել լուրը:
-Դուք արժանացել եք պաշտպանության նախարարության մեդալի,- իր զինվորական պարզ ու հատու ձայնով նորից կրկնել էր զրուցակիցս:

Օրերս Նոր Նորք վարչական շրջանի ուսումնական հաստատությունների միջև անցկացվեց կրակային պատրաստությունից հուշամրցաշար՝ նվիրված սպարապետ Վ. Սարգսյանի ծննդյան 55-ամյակին։
Միջոցառման նպատակը նախազորակոչային տարիքի աշակերտների շրջանում ռազմահայրենասիրական դաստիարակություն, բանակ-հասարակություն կապի ամրապնդումն էր։

Պաշտպանության նախարարության շենքում նախարար Սեյրան Օհանյանը հյուրընկալելու էր ծառայության մեջ աչքի ընկած կանանց և 10-ից ավելի երեխա ունեցող բազմազավակ մայրերին։ Ճեղքելով նախարարության մուտքի մոտ հավաքված ամբոխը՝ ես շտապում եմ հանդիպման։ Հանկարծ ինչ-որ մեկը բառացիորեն կտրում է ճանապարհս։

ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանի հրամանագրով հայրենիքի պաշտպանության գործում ցուցաբերած արիության և անձնական խիզախության համար, զորքերի մարտական պատրաստվածության ապահովման գործում ներդրած նշանակալի ավանդի համար Արագած Մուրադի Մկրտչյանը պարգևատրվել է «Արիության» մեդալով: