Հայոց հողում զորակոչ է: Հայ երիտասարդը գնում է ծառայության, ու բանակը համալրող ամեն զինվորով հողդ է՛լ ավելի է ամրանում, երկիրդ դառնում անառիկ:
Ալբերտ Մելքոնյանը Երեւանից է, սովորում է Երեւանի պետական համալսարանի աշխարհագրության ֆակուլտետում, մոտ օրերս կզորակոչվի:
-Ալբե՛րտ, ի՞նչ ես մտածում զինվորական ծառայության մասին:
-Յուրաքանչյուր տղա պետք է ծառայի,- ասում է առարկություն չընդունող տոնով,- երկրիդ տերը լինելուց առաջ պիտի լինես երկրիդ զինվորը:

Քրոջս որդին՝ կրտսեր սերժանտ Հրայր Մանուկյանը, արդեն մեկ տարի ծառայում է գնդապետ Ն. Ասլանյանի հրամանատարությամբ գործող զորամասում: Ծառայում է պատվով ու պատասխանատվությամբ, ազնվորեն կատարում իր սրբազան պարտքը՝ անմնացորդ նվիրվել մեր հայրենիքի պաշտպանության գործին:

Արշակ Զաքարյանի հետ այս զրույցի առիթը նրա «Կինը» 12 րոպեանոց կարճամետրաժ կինոնկարն է: Ֆիլմի սյուժեն պարզ է ու միագիծ, ժամանակի ընդգրկումով` սեղմ, կերպարների քանակով` սահմանափակ: Ընդամենը մեկ գիշեր և մեկ լուսաբաց` Արցախյան պատերազմում ամուսնուն ու եղբորը կորցրած կինը բանակ է ճանապարհում միակ որդուն:

Սյունիքի բարձրավանդակի Ծղուկ (3581 մ) և Մեծ Իշխանասարի (3550 մ) լեռների հարավարևելյան ստորոտների լճակներից, աղբյուրներից է ծնվում Աղավնո գետը (Արքունագետ, Զաբուղչայ), որը Հակարի գետի աջակողմյան և ամենաջրառատ վտակն է, ունի 50 կիլոմետրից ավելի երկարություն: Այս գետի աջ ափին է Ծիծեռնավանքը, որը հիմնվել է 4-րդ դարում, հնարավոր է ավելի վաղ: Ըստ որոշ աղբյուրների՝ վանքի Սուրբ Գևորգ բազիլիկ եկեղեցու տեղում եղել է հեթանոսական տաճար:

ՀՀ նախագահի աշխատակազմին կից ազգային փոքրամասնությունների ազգամշակութային կազմակերպությունների համակարգող խորհրդի` եզդի ազգաբնակչության ներկայացուցիչ, ԱԺ մարդու իրավունքների պաշտպանության եւ հանրային հարցերի մշտական հանձնաժողովի փորձագետ Սիաբանդ Բաքոյանը ծնվել է Թալինի շրջանի Բառոշ գյուղում: Ավարտել է Երեւանի մանկավարժական ինստիտուտի պատմաաշխարհագրական ֆակուլտետը: Աշխատել է պատմության ուսուցիչ, քաղաքապետարանում` աշխատակազմի նամակների եւ քաղաքացիների ընդունելության բաժնի պետ:

Կարդացի իմ և որդուս՝ հայկական բանակի զինվոր Վարանդ Մկրտչյանի մասին պատմող «Զինվորի մայրը» վերտառությամբ հոդվածն ու այնքան հուզվեցի, որքան չէի հուզվել որդուս ծառայության երկու տարիների ընթացքում: Դուք հրաշալի էիք ընկալել զինվորի մոր ապրումներն ու մտատանջությունները և կարողացել էիք կենդանի ու համոզիչ գրչով ներկայացնել:
Ես շնորհակալական խոսք եմ ուզում ասել ոչ միայն իմ, այլև բոլոր մայրերի անունից, քանզի դուք մեկի անունը տալով՝ խոսել եք բոլոր զինվորների մայրերի ապրումներից ու մտահոգություններից:

Արցախյան ազատամարտին իրենց մասնակցությունը բերեցին նաեւ հայաստանաբնակ եզդիները: Դժվար, օրհասական պահին կանգնեցին հայերի կողքին ե՛ւ զենքով, ե՛ւ նյութական աջակցությամբ:
Մեր հայրենիքին ծանր կացության ժամանակ ձեռք մեկնած այլազգի եղբայրների վաստակը չի մոռացվել. նրանք բազմիցս պարգեւատրվել են պաշտպանության նախարարության գերատեսչական մեդալներով: Եվ ահա օրերս պարգեւատրման հերթական արարողությունն էր: