Բանակը հասարակության և պետական կառույցի ամենակարևոր օղակն է։ Բանակի մարտունակությունը էապես պայմանավորված է զորքերում օրինականության մակարդակի, կարգապահության, կանոնադրային հարաբերությունների հաստատման և անձնակազմի իրավունքների պաշտպանության հետ։ Բանակի վիճակը մեծ ազդեցություն է ունենում հասարակության բարոյահոգեբանական մթնոլորտի վրա։ Բանակի ներքին խնդիրները, թերությունները, անկատարությունը ուղղակիորեն ազդում են հասարակության տրամադրության ու տրամադրվածության վրա, թևաթափ են անում նրան, կոտրում ոգին, բարոյալքում, դարձնում հոռետես։

Ռուսաստանի Դաշնությունում 1993թ. գործող զորացրված սպաների միավորման` «Մեգապիր» կազմակերպության հիման վրա 2011թ. մարտի 18-ին կազմավորվել է նոր կազմակերպություն՝ զորացրված սպաների միջազգային խորհրդակցական խորհուրդ (ԶՍՄԽԽ), որի նախագահն է փիլիսոփայական գիտությունների դոկտոր, ԽՍՀՄ ցամաքային զորքերի գլխավոր քաղաքական վարչության ավագ տեսուչ գնդապետ Ալեքսանդր Նիկոլայի Կանշինը։ Նա աշխատում է ՌԴ հանրային խորհրդում և պաշտպանության նախարարության հասարակական կապերի խորհրդում։

Այսօր կանանց ներկայությունը քաղաքական դաշտում բոլորովին էլ նորություն չէ։ Ըստ միջազգային փորձագետների (ընդ որում՝ արական սեռի)` պետական կարևորագույն պաշտոններ զբաղեցնող լեդիները ո՛չ վատ են և ո՛չ էլ առավել են տղամարդկանցից, պարզապես նրանք ուրիշ սեռի են և քաղաքականություն են բերում նոր հայացքներ, ղեկավարման նոր ոճ։
Իհարկե, հասարակությունը մի փոքր ավելի հանդուրժող է, երբ կինը առողջապահության կամ մշակույթի նախարարի պաշտոնն է զբաղեցնում, բայց, այ, զուտ տղամարդկային համարվող աշխատանքներում, այդ թվում՝ ուժային կառույցներում կնոջ ղեկավարմանը դեմ է արտահայտվում, սվիններով ընդունում։

Օրերս Իրանի Իսլամական Հանրապետության «Շարղ» («Արևելք») օրաթերթը, որն այս երկրի մտավորականության ամենից սիրված պարբերականն է և տպագրվում է մոտ կես միլիոն տպաքանակով, ամբողջությամբ, առանց որևէ բառ դուրս թողնելու, տպագրել է հայ լեգենդար հետախույզ, Խորհրդային Միության հերոս Գևորգ Վարդանյանի հայրենիք կատարած վերջին այցելության ժամանակ հատուկ «Հայ զինվորի» համար Գևորգ Ասատրյանին տված ընդարձակ հարցազրույցը` «Դեռ գալու են իմ ժամանակները» վերտառությամբ (2010թ. թիվ 41):

2012 թ. մարտի 27-ին ՀՀ պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանն ընդունեց «Պատմության և մշակույթի էջեր» ծրագրի մասնակիցներին և հայտնեց իր կարծիքը նախորդ տարվա աշխատանքների մասին: Ցանկանում ենք նշել, որ նախարարն ընդհանուր առմամբ գոհ էր դասախոսական անձնակազմի կատարած աշխատանքից (տե՛ս «Հայ զինվոր», թիվ 12, 2012):

Մարտի առաջին տասնօրյակը մեր զորամասի կյանքում նշանավորվեց մի շարք գեղեցիկ ու անմոռաց միջոցառումներով և հանդիպումներով։ Առաջին միջոցառումը, որին մենք՝ զինվորականներս ու սպաներս, երկարատև էինք նախապատրաստվել և անհամբերությամբ էինք սպասում, նվիրված էր մեր բանակի 20-ամյակին և սպարապետ Վազգեն Սարգսյանի ծննդյան 43-րդ տարեդարձին։

Համազգային պատերազմը ընդհանուր թշնամու դեմ և բոլորին հարազատ հողի համար, բարձրացնում է «մենք»-ի գաղափարը։ Համազգային միասնականությունը դրսևորվում է ոչ միայն ազատագրական պայքարի գաղափարի շուրջ, այլև հասարակական կյանքի բոլոր ոլորտներում։ «Մենք»-ը դառնում է մտածելակերպ, հոգեբանություն և պայմանավորում է մարդկանց վարքն ու գործելակերպը։ Պատահական չէ, որ պատերազմի տարիներին մենք ավելի հանդուրժող, բարյացակամ և միասնական էինք ոչ միայն ճակատում, այլև թիկունքում՝ կենցաղային հարաբերությունների մեջ։ Այդ տարիներին մեր հոգեբանության մեջ արմատավորվեց սեփական ուժը կողքինի ուժով պայմանավորելու գիտակցումը, կողքինին կարևորելու պատրաստակամությունը։