Միշտ հիացել եմ զինվորական կանանց անձնվիրությամբ: Հայ կինը սովոր է օջախի կրակը վառ պահել, տանը ստեղծել հարմարավետություն, խնամել ամուսնուն, զավակներին, դառնալ իր ընտանիքի ամրության շաղախը:

ՀՀ ՊՆ Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական ակադեմիայի դռները միշտ բաց են ապագա սպաների նիստուկացով, կրթության կազմակերպմամբ հետաքրքրված մեր հայրենակիցների համար:

Բանակ-հասարակություն կապի ամրապնդմանը, զինվորական ծառայության գրավչության բարձրացմանը և աշակերտների մասնագիտական կողմնորոշմանն ուղղված միջոցառումների շրջանակում շաբաթվա ընթացքում N զորամիավորման և ենթակա զորամասերի սպաներն այցելել են կցագրված դպրոցներ, հետևել դպրոցների ավարտական հանդիսավոր միջոցառումների ընթացքին:

Անցյալ անգամ մենք խոսեցինք այն մասին, որ շատ կարևոր է հետևել տեղեկատվության աղբյուրներին, միշտ ֆիքսել, թե որն է դրա կոնկրետ ակունքը. ոչ թե «ֆեյսբուքում տեսա» կամ «համացանցից իմացա», այլ` այսինչ լրատվական գործակալությունն է հաղորդում կամ այսինչ փորձագետը։ Այնուհետև կարևոր է համոզվել, որ դա վստահելի աղբյուր է, որն առաջին օրը չէ, որ սկսել է իր գործունեությունը։

Չափազանց ակնահաճո է զինվորական համազգեստով կնոջ կերպարը, մանավանդ, երբ մազերը կիպ հավաքված է ծոծրակին, քայլը ամուր է, կեցվածքը՝ ձիգ: Բայց, իհարկե, սա միայն արտաքինն է, որը կարևոր է այնքանով, որ կնոջ էության արտացոլանքն է:

ՀՀ պաշտպանության նախարարությունը 18-27 տարեկան իգական սեռի ներկայացուցիչներին հրավիրում է կամավոր հիմունքներով պարտադիր ժամկետային զինվորական ծառայության։

Սահմանամերձ համայնքներում զինվորը, նրա ծառայությունը անչափ կարևորվում են: Յուրաքանչյուր բնակիչ քաջ գիտակցում է, որ դիրքապահի շնորհիվ է մեր գյուղացին վստահ գնում սահմանին մոտ իր հողակտորում աշխատանքներ կատարելու, իր առօրյա բանուգործին լինում: Պատահական չէ, որ սահմանամերձ բնակավայրերից պայմանագրային ծառայության անցնողների թիվը բավական մեծ է: