Բանակ և հասարակություն

Կանցնեն տարիներ, ու այս փոքրիկ նամակագիրները կդառնան զինվորներ: Նրանց հոգում հայրենիքի հանդեպ սերը կդառնա ամուր, ուժեղ եւ, որ ամենակարեւորն է, գիտակցված:

Վայոց ձորի սահմանապահ Խաչիկ գյուղի հրապարակն այդ օրը մարդաշատ էր: Մեկնարկեց «Հզոր հայրենիք» ծրագիրը, որի շրջանակում այսուհետ Վայոց ձորի սահմանամերձ բնակավայրերի բնակիչներն ու սահման պահող զորամասերի զինծառայողներն ու նրանց ընտանիքի անդամները հնարավորություն կունենան օգտվելու արդի սարքավորումներով հագեցած շարժական բարեգործական ատամնաբուժարանի ծառայություններից:

Բնակարան ունենալու կարիք ու երազանք ունեն, թերևս, շատ զինծառայողներ: Մեր երկրի ռազմաքաղաքական ղեկավարության շնորհիվ այսօր այդ երազանքի բերկրանքն ապրեցին նաև պահեստազորի 80 սպաներ:

Ես ազգային բանակում ծառայել եմ 2002-ից մինչեւ 2004 թվականը: Անկեղծ ասած՝ նախազորակոչային շրջանում բանակի մասին իմ հայթայթած տեղեկությունները երբեմն խիստ հակասական էին ու անհամատեղելի:

-Դե, իհարկե, պետք է հրետանին ընտրես: Դա ոչ միայն մասնագիտություն է, այլև՝ արհեստ,- այսպես էր պատասխանել Մեծ հայրենականի վետերան պապիկը, երբ տակավին պատանի Ջիվանը նրանից խորհուրդ է հարցրել զինվորական մասնագիտություն ընտրելիս: