Արև՛ ունես քո աչքերում,
Քո աչքերում, քո ձեռքերում,
Քո այդ փամփլիկ թաթիկներում,
Քո խատուտիկ աչիկներում:

Օրերս պաշտպանության նախարարության վարչական համալիրի տարածքը «գրավել» էր փոքրիկների բանակը՝ իրենց անհաղթ «զենքով»՝ զրնգուն ծիծաղով ու մանկան պարզությամբ եւ անկեղծությամբ:

Ես պիտի պատմեմ երկու պատմություն երկու եղբայրների՝ Տիգրան եւ Ժորա Աբգարյանների մասին: Ավելի ճիշտ՝ ես կպատմեմ Ժորա Աբգարյանի մասին ու իմ պատմությունը կկոչեմ «Տղան, որն անվադողեր է հավաքում»:

Նկարները անսովոր բույր ունեն: Նրանք ծնվել են առաջնագծում, անցել են քառօրյա պատերազմը, ապրիլի 1-ից մինչեւ հուլիսի վերջ չեն իջել դիրքերից:

Մայիսի 2-ին գրող ՄԿՐՏԻՉ ՍԱՐԳՍՅԱՆԸ կդառնար 95 տարեկան:

Դեռ քանի հազարամյակ, հայ ժողովրդի քանի սերունդ` որպես լուսավոր ապագայի առհավատչյա, որպես մշտանորոգ հույսի փարոս, որպես խիզախության, հերոսության ակունք, ոգեկոչելու է իր հաղթանակների մայիսը։ Ու իբրեւ ինքնության վավերագիր, իբրեւ դրոշ պարզելու է աշխարհին՝ հպարտորեն ու վեհաբար։

Թիվ 174 հիմնական դպրոցի աշակերտները, դասվար Ժենյա Հովհաննիսյանի նախաձեռնությամբ, պարբերաբար այցելում են զորամասեր, «Եռաբլուր», լինում են թանգարաններում, ծանոթանում են մեր նորագույն պատմության բախտորոշ իրադարձություններին, մեր հաղթանակների տարեգրությանը: