Հայրենիքին, ազգին, բանակին, պետությանն ու հասարակությանը ծառայելը շատերի համար ապրելակերպ է: Էջմիածնում գրեթե բոլորը գիտեն Քոչարյաններին: Կրթելը, դաստիարակելն ու սովորեցնելը կարծես դարձել է նրանց տոհմի դրոշմը: Աշոտ Քոչարյանը, նախնիների պատգամը պահելով, շարունակում է նրանց գործը: Կյանքը մանկավարժությանը նվիրած մտավորականն այսօր արդեն իր ուսանողների եւ աշակերտների երեխաներին է դասավանդում:

Հայկական տարբեր ժամանակների բանակները միշտ էլ կոչված են եղել օտարի ոտնձգություններից ազգն ու հայրենիքը պաշտպանելուն, այլ ոչ՝ օտարին ու նրա հողին տիրանալուն: Այս սկզբունքը խնամքով պահպանվել է նաև այսօր: Եվ լինելով խաղաղասեր՝ այսօր Հայոց բանակը, որպես հայ ժողովրդի ու հայկական պետությունների անվտանգության երաշխավոր, խաղաղության ու կայունության պահպանման գործոն է, ոչ միայն հայրենիքում, այլև տարածաշրջանում:

Ամանորի նախաշեմին «Դուք մենակ չեք» ծրագրի շրջանակներում Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական համալսարանի և Ա. Խանփերյանցի անվան ռազմական ավիացիոն համալսարանի կուրսանտներն այցելեցին հայրենիքի պաշտպանության ժամանակ զոհված քաջորդիների՝ մերօրյա հերոսների ընտանիքներին:

ՀՀ պաշտպանության նախարար Վիգեն Սարգսյանի նախաձեռնությամբ արդեն երկրորդ տարին է` Ամանորի նախաշեմին, ռազմական բարձրագույն ուսումնական հաստատություններում սովորող կուրսանտներն այցելում են ապրիլյան քառօրյա պատերազմում և դրանից հետո զոհված զինծառայողների ընտանիքներին:

Անկախ այն հանգամանքից, որ ես ծնվել ու մեծացել եմ Կալիֆորնիայում՝ միշտ զգացել եմ, որ ես Հայրենիքի անբաժանելի մասն եմ։ Համալսարանն ավարտելուց հետո, ես այլևս չէի կարող մնալ հանդիսատեսի դերում և տեսնել, թե ինչպես էր բոլոր անկյուններից հարձակման ենթարկվում իմ Հայրենիքը, հետևաբար, որոշեցի դուրս գալ հարմարավետության իմ շրջանակից։

Բերդավանցի երեխաների նամակները հայ զինվորին

Դովեղը Տավուշի մարզի գյուղերից է, սահմանամերձ, սահմանապահ մեր մյուս բնակավայրերի նման իր լուծված և չլուծված խնդիրներով ապրում-արարում է պատերազմի և խաղաղության սահմանագծում: Արդեն երկու տարի է՝ հոկտեմբերի 24-ը այստեղ մեծ շուքով եւ հանդիսավորությամբ նշվում է որպես գյուղի տոն, ավելի շուտ՝ գյուղի վերածննդի տոն: