Ռազմաքաղաքական
Քիմիական զենքի արգելման գծով ՄԱԿ-ում Իրանի ներկայացուցիչը հայտարարել է, որ իրանա-իրաքյան պատերազմի ընթացքում 1980-1988 թվականներին ԱՄՆ-ը և նրա արևմտյան դաշնակիցներն Իրաքին տրամադրել են քիմիական զենք, որը կիրառվել է Իրանի դեմ:
Հրթիռային հարձակման վտանգի ազդարարման Կալինինգրադի ռադիոտեղորոշիչ կայանն ընդգրկվել է մարտական հերթապահությունում: ՌԴ նախագահ, զինված ուժերի գերագույն գլխավոր հրամանատար Դմիտրի Մեդվեդևն անձամբ է այցելել ռադիոտեղորոշիչ կայանի հրամանատարական կետ, որտեղ երկրի օդատիեզերական զորքերի գլխավոր հրամանատար Օլեգ Օստապենկոն նրան զեկուցել է կայանի մարտական հերթապահության պատրաստ լինելու մասին:
Թուրքիայի արտգործնախարարը հայտարարել է, որ թեև Անկարան շահագրգռված չէ Սիրիայում և նրա շուրջ իրավիճակի հետագա սրմամբ, սակայն այդ երկրում կատարվող իրադարձությունները գնալով սահմանափակում են դիվանագիտական մանևրների հնարավորությունը: Դավութօղլուն նաև միջազգային հանրությանը մեղադրել է Սիրիայի իրավիճակին միջամտելու խնդրում անվճռականության և ծայրահեղ դանդաղկոտության համար:
Նոյեմբերի 17-18-ը Երևանում անցկացվեց «Տարածաշրջանային անվտանգության դինամիկան Հարավային Կովկասում» խորագրով միջազգային գիտաժողով, որը կազմակերպել էին քաղաքական գիտությունների ակադեմիական գիտահետազոտական հիմնադրամը, ՀՀ ՊՆ Դ. Կանայանի անվան ազգային ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտը և «Եվրասիա համագործակցություն» հիմնադրամը: Գիտաժողովին մասնակցում էին անվտանգության բնագավառի փորձագետներ ԱՄՆ-ից, Թուրքիայից, Իսրայելից, Կանադայից, Մեծ Բրիտանիայից, Ռումինիայից, Ռուսաստանի Դաշնությունից և Հայաստանից:
Սիրիայում հայերը ապրել են դեռևս հնագույն ժամանակներից: 301 թվականին քրիստոնեության ընդունումից հետո տարածաշրջանում հայտնվել են ևս մի քանի հայկական համայնքներ, որոնք ապրում էին սիրիական եւ հույն ուղղափառ քրիստոնյաների հետ համատեղ։ Իրենց հերթին, Հայ Առաքելական եկեղեցու հետևորդները սկսեցին ակտիվ մասնակցություն ունենալ Սիրիայի քրիստոնյաների հոգևոր կյանքում։
Հայերի բազմաթիվ խմբեր գաղթեցին Սիրիա` խուսափելով պարսիկների և օսմանցիների հետապնդումներից։ Մասնավորապես կարևոր դեր խաղացին նրանք Անտիոքում: Շատերը տեղափոխվեցին այնտեղ թուրքերի կողմից հայկական Կիլիկիայի զավթվելուց հետո։
Ադրբեջանական մամուլում շատ հաճախ հրապարակվում են Ադրբեջանի բարձրաստիճան պաշտոնյաների հայտարարությունները և պաշտոնական Բաքվի կողմից հովանավորվող փորձագետների վերլուծությունները, որով վերջիններս, «մեկնաբանելով» Հայաստանի և Ռուսաստանի միջև օրեցօր ամրապնդվող ռազմավարական հարաբերությունների շրջանակում տեղի ունեցող միջոցառումները և իրադարձությունները, նշում են, որ Հայաստանն ամբողջությամբ կախված է Ռուսաստանից, և Հայաստանում տեղի ունեցող ցանկացած խոշոր իրադարձություն վերահսկում է Կրեմլը, Հայաստանին անվանում են «Ռուսաստանի ֆորպոստ»` միաժամանակ զուգահեռներ անցկացնելով Ադրբեջանի հետ և շեշտելով, որ «Ադրբեջանը, բառի բուն իմաստով, վարում է անկախ քաղաքականություն»:
Գաղտնիք չէ, որ 1994թ. ի վեր Ադրբեջանը սպառազինվում է մեծ տեմպերով: Փորձենք հասկանալ, թե իրականում ինչքա՞ն գումար է ծախսել մեր թշնամին և ի՞նչ է ձեռք բերել: Մինչև 2004-2005թթ. Ադրբեջանը սպառազինությունների ձեռքբերման համար տարեկան ծախսում էր մինչև 300 մլն դոլար: Հաշվարկը կատարվել է տվյալ թվականների տարեկան ռազմական բյուջեի և զենքերի ձեռքբերման ծավալների զուգորդմամբ: Այսինքն` հրադադարի հաստատումից մինչև նշված ժամանակահատվածը ծախսվել է մոտ 3 մլրդ դոլար: 2005-2006թթ. սկսած` այս ոլորտում ամեն տարի ծախսվում կամ ցուցադրվում է մոտ 1 մլրդ դոլար, թվերը, ի դեպ, գնալով ավելանում են: Այսինքն` նախորդ 3 մլրդ-ին հարկավոր է ավելացնել մոտավորապես 5-7 մլրդ դոլար: