Քաղաքացիական ոլորտի հոգեբան-մասնագետների և հետազոտական լաբորատորիաների հետ գործակցության խորացումը ճիշտ ռազմավարություն է, սակայն անհրաժեշտ է մեծ զգուշավորություն դրսևորել հատկապես այն մասնագետների նկատմամբ, որոնք, հիմնվելով հոգեբանական գիտության առանձին ենթաճյուղերում կուտակված փորձի վրա և չտիրապետելով զորային կառույցի գործառման առանձնահատկությունների մասին գիտելիքներին, փորձում են գործնական առաջարկություններ ներկայացնել զինվորական պրակտիկայի համար: Նման մոտեցումը ոչ միայն թույլատրելի չէ, այլև վտանգավոր է երկրի ռազմական անվտանգությունը ապահովող համակարգի համար:

ՀՀ ԶՈՒ բարեփոխումների համատեքստում ռազմական կրթության զարգացումը գերակա խնդիր է: ՀՀ կառավարության 2012 թ. մարտի 7-ի նիստի N 9 արձանագրային որոշմամբ հաստատված ՀՀ Ռազմական կրթության հայեցակարգի համաձայն` «Ռազմական կրթության համակարգն ապահովում է զինված ուժերի կիրառման, պլանավորման, կազմակերպման և կառավարման վերաբերյալ առկա գիտելիքների փոխանցումը, համապատասխան հմտությունների և կարողությունների ձևավորումը»: Ստորև ներկայացվող հոդվածում արծարծվում են այդ նպատակի իրականացմանն առնչվող խնդիրներ:

Մայիսի 29-30-ը տեղի ունեցավ համաբանակային «Զինվորական ծառայության անվտանգության» կոնֆերանսը: Հաշվի առնելով դրանում արծարծված հարցերի հրատապությունը` ընթերցողի ուշադրությանն ենք ներկայացնում գնդապետ ԱՐԱ ՊԵՏՐՈՍՅԱՆԻ հոդվածը, որում անդրադարձ է կատարվում զորային օղակում զինվորական հանցագործությունների կանխման հիմնական ուղղություններին և զինվորական հանցագործությունների առանձին տեսակների կանխարգելմանը: Հոդվածը կարող է ծառայել որպես մեթոդական օգնություն:

Որոշ փորձագետների համար անսպասելի էր, երբ Թուրքիան անցյալ տարվա փետրվարին 5-րդ սերնդի կործանիչ արտադրելու համար որպես գործընկեր ընտրեց շվեդական «Saab» աերոտիեզերական (չշփոթել ավտոմեքենա արտադրող համանուն ընկերության հետ) ընկերությանը: Մինչ այդ Թուրքիային իրենց ծառայությունն էին առաջարկում Իտալիայի ավիաշինարարները: Բացի դրանից, հավանական գործընկերների ցանկում էին նաև Հարավային Կորեան և Բրազիլիան, որոնք նույնպես շահագրգռված են սեփական արտադրության 5-րդ սերնդի կործանիչ ունենալու հեռանկարով: Բայցեւայնպես, Թուրքիան ընտրեց «Saab»-ը:

ՀՀ ԶՈՒ բարեփոխումների համատեքստում ռազմական կրթության զարգացումը գերակա խնդիր է: ՀՀ կառավարության 2012 թ. մարտի 7-ի նիստի N 9 արձանագրային որոշմամբ հաստատված ՀՀ Ռազմական կրթության հայեցակարգի համաձայն` «Ռազմական կրթության համակարգն ապահովում է զինված ուժերի կիրառման, պլանավորման, կազմակերպման և կառավարման վերաբերյալ առկա գիտելիքների փոխանցումը, համապատասխան հմտությունների և կարողությունների ձևավորումը»: Ստորև ներկայացվող հոդվածում արծարծվում են այդ նպատակի իրականացմանն առնչվող խնդիրներ:

Մայիսի 29-30-ը տեղի ունեցավ համաբանակային «Զինվորական ծառայության անվտանգության» կոնֆերանսը: Հաշվի առնելով դրանում արծարծված հարցերի հրատապությունը` ընթերցողի ուշադրությանն ենք ներկայացնում գնդապետ ԱՐԱ ՊԵՏՐՈՍՅԱՆԻ հոդվածը, որում անդրադարձ է կատարվում զորային օղակում զինվորական հանցագործությունների կանխման հիմնական ուղղություններին և զինվորական հանցագործությունների առանձին տեսակների կանխարգելմանը: Հոդվածը կարող է ծառայել որպես մեթոդական օգնություն:

ՀՀ ԶՈՒ բարեփոխումների համատեքստում ռազմական կրթության զարգացումը գերակա խնդիր է: ՀՀ կառավարության 2012 թ. մարտի 7-ի նիստի N 9 արձանագրային որոշմամբ հաստատված ՀՀ Ռազմական կրթության հայեցակարգի համաձայն` «Ռազմական կրթության համակարգն ապահովում է զինված ուժերի կիրառման, պլանավորման, կազմակերպման և կառավարման վերաբերյալ առկա գիտելիքների փոխանցումը, համապատասխան հմտությունների և կարողությունների ձևավորումը»: Ստորև ներկայացվող հոդվածում արծարծվում են այդ նպատակի իրականացմանն առնչվող խնդիրներ: