Ամենուր զորակոչի շունչն է թեւածում: Ուր գնաս՝ գյուղ, քաղաք, բակ ու փողոց, ամենուր զորակոչից են խոսում: Ժողովուրդն ապրում է զորակոչով: Երկիրն է ապրում զորակոչով: Հպարտությունն ու հուզմունքը, ուրախությունն ու արցունքը խառնվել են իրար:

Սիրիահայ Գեւորգ եւ Մեսրոպ Կազանջյանները որոշեցին կամավոր զորակոչվել պաշտպանության բանակ: Առաջինը Գեւորգը զինվորագրվեց, մեկ տարի անց համազգեստ հագավ Մեսրոպը: Հայերեն ոչ մի բառ չգիտեին, բայց զինակից ընկերների օգնությամբ երդման տեքստն անգիր սովորեցին եւ ուխտեցին անձնվիրաբար ծառայել հայրենիքին:

Զորակոչը շարունակվում է: Արաբկիրի զինկոմիսարիատի առաջ հավաքվել են հարազատ-բարեկամ, ընկեր-ծանոթ՝ բանակ ճանապարհելու իրենց տղաներին:

Մաշտոցի զինկոմիսարիատի բակում ասեղ գցելու տեղ չկա. Դավթաշեն և Աջափնյակ համայնքների բնակիչները եկել են ճանապարհելու զինակոչիկներին: Նրանք համբերատար սպասում են, մինչև զինկոմիսարիատում իրենց զավակները մեկ անգամ էլ բուժզննում անցնեն, պատրաստվեն բոլոր անհրաժեշտ փաստաթղթերը:

Զրույց պաշտպանության բանակի հարավային ուղղությամբ տեղակայված միավորման հրամանատարի տեղակալ, գնդապետ ԿԱՐԵՆ ԲԱԲԱՅԱՆԻ հետ

Նրանք պինդ են` ամեն մեկն իր տեղում, ամեն մեկն իր զենքով, իր նվիրվածությամբ ու պատասխանատվությամբ: Նրանք ինքնուրույն են, եռանդուն, կոփված եւ իրենց չեն խնայում:

Զորամիավորման ստեղծման տարեգրությունն սկսվել է դեռեւս 1989-90 թվականներին, երբ Արցախյան շարժմանը զուգընթաց, Ադրբեջանական ԽՍՀ-ից սպառնացող ռազմական վտանգը դիմագրավելու համար Հայաստանի հարավարեւմտյան սահմանները պաշտպանելու նպատակով ստեղծվեցին կամավորական ինքնապաշտպանական ջոկատներ, որոնք 1990թ. սեպտեմբերի 20-ին կազմավորվեցին որպես առանձին վաշտեր եւ ընդգրկվեցին ՀԽՍՀ ՆԳ նախարարությանն առընթեր կազմավորված հատուկ գնդի կազմում: