2016 թվականի փետրվարի 12-ն է: Գնդապետ Ա. Մինասյանի հրամանատարությամբ գործող զորամասում երդման արարողություն է: Շարահրապարակում հպարտ ու ձիգ կանգնած են հայոց հաղթանակած բանակի զինվորները:

Բանակի օրվա կապակցությամբ հունվարի 30-ին Հայաստանի հյուսիսարևելյան սահմանի զորամասեր են այցելել «Աջակցենք սահմանամերձ բնակավայրերին» քաղաքացիական նախաձեռնության անդամները՝ գրքերով, քաղցրավենիքով ու մրգերով, առաջին անհրաժեշտության պարագաներով, ինչպես նաև դպրոցականների ու անհատների շնորհավորական նամակներով ու բացիկներով:

Արթուր Արզումանյանը ծնվել է 1996 թ.-ի մարտի 8-ին Երևանում: Արդեն մեկ ու կես տարի է, ինչ ծառայում է զինված ուժերում: Նա բազմիցս հանդես է եկել մշակութային և ինտելեկտուալ միջոցառումների կազմակերպմամբ: Ունի մի շարք նախասիրություններ, որոնցից առաջնայինները երգն ու գրքերն են:

Ձեռագիր թղթերը դրել եմ սեղանիս ու կարդում եմ փոխգնդապետ Սամվել Մովսիսյանի կենսագրությունը: Դպրոցն ավարտել է գերազանց գնահատականներով, օդադեսանտային ինստիտուտը՝ ոսկե մեդալով, եղել է ազգային խմբի ավագը… և այսպես շարունակ մինչ օրս՝ հաջողություններ, ձեռքբերումներ, տիտղոսներ…

Հերթական զորակոչով հայկական բանակը համալրվեց հազարավոր նորակոչիկներով: Տարաբնույթ զգացողություններով ու հուզախառն մտորումներով իրենց հարազատներին, ծնողներին հրաժեշտ տված երիտասարդները զորակոչվեցին բանակի մասին ունեցած մոտավոր պատկերացումներով, բայց այն հաստատուն համոզմամբ, որ հայրենիքին ծառայելն իրենց սուրբ պարտականությունն է:

Սամվել Ասատրյանը Արարատի մարզի Ներքին Դվին գյուղից է: Սովորում է Ոստիկանության ակադեմիայում և արդեն զինվորական ծառայության մեկնելու ծանուցագիր է ստացել: Եվս մի քանի օր ու՝ բարեւ, զինվորական երկու տարվա կյանք:

Հավատացած եմ՝ հեռու չէ այն օրը, Երբ Կամո Թորոսյանի հերթական այցը իր ծննդավայր կլինի սպասված ու կարոտով: Ծննդավայրը Թալինի Արտենի գյուղն է, որտեղ ապրում են Գարեգին և Ստելլա ծնողները իրենց զավակների՝ Աննայի ու Հայկի հետ: