Նոյեմբերի 17-ին պաշտպանության նախարարությունում տոնական հանդիսություն էր։ Զինված ուժերի 20-ամյա ռազմաբժշկական ծառայությունը նշում էր իր մասնագիտական տոնը։ Հանդիսությանը մասնակցում էին բազմաթիվ հյուրեր՝ բարձրաստիճան զինվորականներ, լրագրողներ, քաղաքացիներ, մտավորականներ, զինվորական բժշիկներ, վետերաններ, ինչպես նաև պաշտպանության, առողջապահության, գիտության և կրթության գերատեսչությունների ղեկավարները։ Տոնը սկսվեց Երևանի պետական բժշկական համալսարանի նորընծա կուրսանտների երդման արարողությամբ։ Ապագա զինվորական բժիշկները խոստացան անմնացորդ նվիրվել հայրենիքի պաշտպանության սրբազան գործին, ինչպես նաև հավատարիմ մնալ բժշկի վեհ կոչմանը։

Հավաստիացնում եմ, որ ԶՈՒ ՌԲ ծառայությունը պատրաստ է կատարելու իր առջեւ դրված խնդիրները ինչպես խաղաղ, այնպես էլ պատերազմական պայմաններում:
Շնորհավորում եմ մեր բանակին ու ժողովրդին բուժծառայության կազմավորման 20-ամյակի և ռազմական բժիշկների մասնագիտական տոնի առթիվ։ Բոլորին մաղթում եմ անձնական երջանկություն և աշխատանքային ձեռքբերումներ։

«Խոստում եմ տալիս դառնալ հայրենիքի անձնվեր պաշտպան, անմնացորդ նվիրվել ժողովրդին եւ Հայաստանի Հանրապետությանը, լինել Հայաստանի Հանրապետության օրինակելի քաղաքացի, զինված ուժերի հուսալի հենարան: Վարժարանի կոլեկտիվի կողմից ինձ տրված գիտելիքներն ու ֆիզիկական ունակությունները օգտագործել միայն ի նպաստ հայրենիքի պաշտպանության ու հզորացման, անառարկելիորեն ընդունել եւ առաջնորդվել վարժարանի կանոնադրությամբ, լինել ակտիվ, խիզախ եւ կարգապահ: Վարժարանն ավարտելուց հետո ընդունվել ռազմական ուսումնական հաստատություն, դառնալ հայոց ազգային բանակի արժանի սպա եւ բարձր պահել Մոնթեի վեհ անունը: Անողոք լինել ազգի թշնամու եւ ներողամիտ ու բարյացակամ թույլերի հանդեպ, եւ եթե չկատարեմ խոստումս, թող արժանանամ իմ ժողովրդի արհամարհանքին»:

Ազգային բանակում ուսումնական տարին մոտենում է ավարտին։ Զորամասերը նախապատրաստվում են ամփոփիչ քննությունների։ Անկախ այն բանից, թե որ զորամասն ի՞նչ գնահատականով կեզրափակի ուսումնական տարին, վստահաբար կարելի է ասել, որ անցնող տարին առանձնանում է ինչպես շտաբների, այնպես էլ զորքերի մարտունակության բարձրացմանը նպաստող միջոցառումներով՝ զորավարժությունների քանակով։ Մարտական խնդիրը կատարելու, մարտական կրակի վարման հնարավորություն ստացան գրեթե բոլոր զորատեսակների ստորաբաժանումները, մարտական հաշվարկները։ Ինչպես անցած տարիների ընթացքում, այս անգամ էլ ուսումնական ժամանակաշրջանը նպատակային է օգտագործել զինված ուժերի քիմիական զորքերի առաջատարը՝ փոխգնդապետ Մ. Վարդանյանի հրամանատարությամբ գործող ՌՔԿՊ զորամասը։

Ամեն մի ծնունդ երջանկություն է, մի նոր ճանապարհ ու կենսագրություն։ Եվ ամեն մի ծնունդ սպասում է, երջանիկ սպասում։ Սպասում են երկինքն ու արևը, բակի ծառերը, ծիրանենին ու խնձորենին, սպասում են հարազատները, ծնողները, ծաղկած մամուռները համբուրող խոխոջացող ջուրը։ Ծննդյան կապույտ ավետիսի հետ ինչ-որ տեղ ճաք է տալիս նուռը, հատիկ-հատիկ թափվում հողին ու սպասում կյանքի ճանապարհը վաղուց անցած մեկին կամ նոր-նոր այդ ճանապարհով անցնող մի մանուկի, որը փոշիների միջից գտել է մի բանալի ու վազում է իր ուրախությունը կիսելու, այդ ճանապարհն արդեն անցած-գնացած մեկի հետ, որն արդեն գրել է իր կենսագրությունը, գրել է, սակայն, ավարտին չի հասել, որովհետև բոլոր կենսագրություններն էլ ավարտ չունեն՝ նրանք քար առ քար լրացվում-բարձրացվում են վեր, դեպի երկնքի կապույտը…

Բժշկի մասնագիտությունը պահանջում է ծայրաստիճան պատասխանատվություն, քանի որ նրան է վստահվում ամենաթանկը՝ մարդու կյանքը։ Բժիշկը ազնիվ պետք է լինի, անշահախնդիր ու բարեխիղճ։ Մեզ մոտ բոլորն էլ մեծ նվիրումով են աշխատում։ Երբեմն-երբեմն հիշում եմ այն տարիները, երբ քաղաքի մի ծայրից մյուսը ոտքով կտրում-անցնում էինք աշխատանքի գալու համար ու չէինք տրտնջում։

Փոխգնդապետ Ալիկ Բաբայանը ծառայել է տարբեր զորամասերում: Ավարտելով Վ. Սարգսյանի անվան ռազմական ինստիտուտը` ծառայության է նշանակվել որպես ակումբի պետ, այնուհետեւ՝ հրաձգային գումարտակի, զորամասի հրամանատարի ԱՀՏԱ գծով տեղակալ:
Արժանացել է բազմաթիվ պարգևների՝ «Գարեգին Նժդեհ», «Անբասիր ծառայության համար» 1-ին, 2-րդ աստիճանի, «Բարեխիղճ և օրինակելի ծառայության համար» մեդալների…