1994թ. մայիսի 19-ին կառավարության որոշմամբ բուժծառայության կազմակերպման եւ էքստրեմալ բժշկության ամբիոնի հիման վրա ստեղծվել է Երեւանի պետական բժշկական համալսարանի ռազմաբժշկական ֆակուլտետը: 1994-95թթ. ֆակուլտետում ընդունելություն է կատարվել ԵՊԲՀ բուժական, մանկաբուժական եւ սանհիգիենիկ ֆակուլտետների հինգերորդ կուրսերից, 1996թ. առաջին անգամ առաջին կուրս է բացվել նոր ընդունվողների համար: Մինչ այժմ ֆակուլտետը տվել է 425 շրջանավարտ, որից 30-ը՝ կարմիր դիպլոմով: Մեծ մասը ծառայում է ազգային բանակի զորամասերում, նաեւ ռազմաբժշկական վարչությունում եւ կենտրոնական ու կայազորային հոսպիտալներում՝ որպես բաժինների սպաներ ու բժիշկ մասնագետներ, դասախոսներ:

Փետրվարի 13-22-ը ՌԴ` աճող սերնդի ռազմահայրենասիրական դաստիարակության ամրապնդման 2011-2015թթ. պետական ծրագրի շրջանակներում Պերմի երկրամասի ներքին գործերի վարչության ոստիկանության վարժարանում անցկացվեց «Պատանի հայրենասերների 9-րդ միջազգային հավաք»-ը, որին մասնակցեց երեսուներկու թիմ Ռուսաստանից, Ուկրաինայից, Բելառուսից, Ղազախստանից, Տաջիկստանից եւ առաջին անգամ` Հայաստանից: Կազմակերպիչները նախապես գործունեության մասին տեղեկացել, ապա եւ հրավեր էին ուղարկել ՀՀ ՊՆ Մոնթե Մելքոնյանի անվան ռազմամարզական վարժարան: Պերմ էին մեկնել վարժարանի տասը սաներ, նրանց ուղեկցում էին վարժարանի պետ գնդապետ Վ. Ոսկանյանը, պետի տեղակալ մայոր Կ. Ավագյանը, ֆիզպատրաստության ավագ հրահանգիչ ենթասպա Ն. Սարգսյանը, կրթօջախի բուժծառայության պետ կապիտան Ե. Մխչյանն ու ավագ բուժքույր ենթասպա Իրինա Ոսկանյանը:

Երբ գնդապետ Ս. Սեդրակյանը նշանակվեց զորամասի հրամանատար, հենց նույն տարում զորամասը ճանաչվեց լավագույնը զորատեսակի կազմում, այնուհետեւ պարգեւատրվեց «Վարդան Մամիկոնյան» շքանշանով։ Բնականաբար, նման բարձր պարգեւը նախեւառաջ զորամասի անցած մարտական ուղու արժանի գնահատականն էր, բայց նաեւ հաշվի էին առնվել ուսման եւ ծառայողական կարգապահության մեջ արձանագրված բարձր արդյունքները։ 2009թ. կրկին ճանաչվեցին լավագույնը եւ պարգեւատրվեցին պատվո դրոշով։ Զարգացնելով հաջողությունը՝ 2010թ. դարձյալ ցույց տվեցին բարձր արդյունքներ եւ երրորդ անգամ ճանաչվեցին լավագույն հրետանային զորամաս։

Մայոր Սամվել Հովսեփյանը՝ նախկին երկրապահը, այսօր արդեն ազգային բանակի սպան, մարտական լուրջ ուղի է անցել։ Զինվորի նկատմամբ անթաքույց սիրով տոգորված սպան մարդկային ամենավսեմ առաքինությունը հայրենասիրությունն է համարում։
-Այն հայրենասիրությունը, որ սահմանին կանգնած զինվորի ու հրամանատարի միասնական ջանքերով է ծնունդ առնում,- ասում է մայոր Հովսեփյանը։
Երբ վտանգվեցին մեր հայրենիքի սահմանները, Սամվելն էլ շատ հայորդիների նման համալրեց կամավորականների շարքերը եւ Կիրանց գյուղի կամավորական ջոկատի կազմում ձեռնամուխ եղավ հյուսիսարեւելյան սահմանների պաշտպանությանը։

Գեներալական համազգեստի տակ ապրող, զգացող հոգի է, որը կարոտներ ունի, սերեր, կորուստներ, թուլություններ… Երբեմն թվում է՝ երեկ էր, երբեմն թվում է՝ մի ամբողջ հավերժություն է անցել… Հորս կորցրի, երբ չորս տարեկան էի, գրեթե չեմ հիշում նրան։ Հայրս եղել է ու կմնա իմ ամենամեծ հպարտությունը։ Հորս բարի անունը, համբավն ու հեղինակությունը միշտ ուղեկցել են ինձ։ Նրան օրհնանքով էին հիշում։ Մտածում եմ, որ հայրս իր հիշատակով ավելի շատ է դաստիարակել ինձ, քան կդաստիարակեր, եթե կենդանի լիներ։ Նա հեռացավ՝ թողնելով մի անսահման հպարտություն ու մի մեծ պարտք՝ իր հիշատակի առաջ։ Այդ պարտքը ես մարում եմ մինչ օրս։ Մայրս արժանապատվորեն իր ուսերին առավ միայնակ յոթ զավակ մեծացնելու ծանր բեռը։

2010թ. ազգային բանակում լավագույն քիմիական զորամասի պատվո դրոշին արժանացավ փոխգնդապետ Մհեր Վարդանյանի հրամանատարությամբ գործող զորամասը։ Իրադարձությունը ոգեւորել է ինչպես հրամանատարին, այնպես էլ մյուս սպաներին, ենթասպաներին ու զինվորներին, որոնք այժմ սովորում, նոր ուսումնական տարվա կարեւոր քննություններին նախապատրաստվում են կրկնապատկված եռանդով։ Մինչ ուսումնական կետերում ու լսարանում պարապմունքներ էին ընթանում, հրամանատարը համառոտ ներկայացրեց անցած տարվա կարեւոր իրադարձությունները եւ հաջողության նախադրյալները.

Ազգային բանակի կազմավորման տասնիններորդ տարեդարձի առթիվ զորամասի հրամանատարի տեղակալ, փոխգնդապետ Հայկ Մխիթարյանը պարգեւատրվեց «Մարտական ծառայության համար» մեդալով, մինչ այդ պարգեւատրվել էր «Անբասիր ծառայության» առաջին եւ երկրորդ աստիճանի, «Գարեգին Նժդեհ» մեդալներով։ Փոխգնդապետ Հ. Մխիթարյանի կարծիքով՝ իրենց զորամասում շատերն են արժանի նման բարձր պարգեւի, որովհետեւ 2010թ. զորամասը երկրորդ անգամ անընդմեջ ճանաչվեց լավագույնը հրետանային զորամասերի մեջ եւ պարգեւատրվեց Պատվո դրոշով։