Արտաշատի սահմանապահ ջոկատն ստեղծվել է 1955թ. օգոստոսի 15-ին՝ մինչ այդ մեր խորհրդային հանրապետությունում գոյություն ունեցող սահմանապահ միավորումներում կատարված կառուցվածքային փոփոխությունների արդյունքում: ԽՍՀՄ Գերագույն խորհրդի նախագահության 1956թ. հուլիսի 3-ի որոշման համաձայն` ջոկատը հոկտեմբերի 28-ին ստացել է Մարտական դրոշ: Նույն թվականից սկսած` հունիսի 25-ը նշվում է որպես զորամասի օր: Հիսունհինգ տարիների ընթացքում ուղեկալները հաջողությամբ են կատարել իրենց առջեւ դրված խնդիրները` բացահայտելով, շատ դեպքերում նաեւ կանխելով սահմանախախտումները:

Նոյեմբերի 6-ին ուսումնական զորամասերից մեկում հանդիսավորությամբ նշվեց ազգային բանակի հետախուզական զորքերի եւ ստորաբաժանումների տասնութերորդ տարեդարձը։ Միջոցառմանը մասնակցում էին պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը, զինված ուժերի գլխավոր շտաբի պետ գեներալ-գնդապետ Յուրի Խաչատուրովը, պաշտպանության նախարարի եւ ԳՇ պետի տեղակալներ, վարչությունների պետեր, Հայաստանում հավատարմագրված մի շարք դեսպանատների զինվորական կցորդներ, մայրաքաղաքի եւ Կոտայքի մարզի տարբեր դպրոցների մանկավարժներ, աշակերտներ, հյուրեր։

Ձեռք բերելով ազատ ու անկախ ապրելու իրավունք եւ ձգտելով դառնալ միջազգային հանրության վստահելի անդամ ու գործընկեր, մեր երկիրը՝ ժողովուրդն ու իշխանությունները, մշտապես ջանքեր են գործադրում, որ մեր տարածաշրջանում եւ ամբողջ աշխարհում հաստատվի կայուն խաղաղություն, երկրների եւ ժողովուրդների միջեւ վիճահարույց հարցերը կարգավորվեն ոչ թե ուժի, սպառնալիքի, այլ երկխոսության, փոխադարձ հարգանքի, միջազգային օրենքների եւ իրավունքների միջոցով։

Հայկական բանակի բժշկական առաջին կառույցը` Վանաձորի զինվորական հոսպիտալը, ստեղծվել է 1992թ. հոկտեմբերի 6-ին եւ որպես բանակի բաղկացուցիչ մաս այն սկսել է գործել ավելի շուտ, քան Երեւանի կենտրոնական կայազորային հոսպիտալը: Պատերազմի տարիներին ռազմաճակատի հյուսիսարեւելյան գոտուն մոտ լինելով` հոսպիտալն ընդունել է վիրավորներ, տեղում կատարվել են բարդ վիրահատական միջամտություններ:

Արդեն մի քանի տարի է` հայ-ադրբեջանական սահմանագոտու առավել վտանգավոր հատվածները հսկում են մեր զինված ուժերի պայմանագրային զինծառայողները: Նրանք պարտադիր ժամկետային ծառայություն անցած, մասնագիտական համապատասխան պահանջները բավարարող քաղաքացիներ են: Առաջնագծում պայմանագրային եւ սովորական ստորաբաժանումների մարտական խնդիրը նույնն է` հետեւել հակառակորդի տեղաշարժին, դիմագրավել հնարավոր առաջխաղացմանն ու դիվերսիոն խմբերի ներթափանցմանը: Նույնն է նաեւ նրանց կենցաղը, առօրյան: Սակայն շատերի պնդմամբ՝ պայմանագրայինները դիրքերում հիմնականում ավելի կազմակերպված, մարտունակ են, ինչն էլ իր օբյեկտիվ պատճառներն ունի` նրանք արդեն որոշակի փորձ, վարժվածություն ունեն, ստորաբաժանումներում ընդգրկվելու համար էլ նախնական խիստ ընտրություն են անցնում:

Դուք տեսե՞լ եք, թե ինչպես է այրվում հողը, որին նախապապերիդ աճյունն է խառնված, Դուք նայե՞լ եք մարտադաշտում մեռնող զինվորի աչքերին, ուր ապրելու տենչ կա, վրեժի կոչ, հայրենիքը փրկելու հրաման… Երբ առաջին անգամ իմ զենքը կրակեց, ու ես հասկացա, որ այդ կրակոցը խլեց ինչ-որ մեկի կյանքը, հոգումս ինչ-որ սոսկալի բան կատարվեց (բառերով չես բացատրի)։ Ես բժշկից ռազմիկ դարձա։ Դրժեցի Հիպոկրատի երդումը ու նոր երդումով զինվորագրվեցի հայրենիքին։

Բանակի բուժծառայության շենքային պայմանների բարելավումը ծրագրի կարեւորագույն ուղղություններից մեկն էր։ Մենք խնդիր ունեինք բուժծառայության բոլոր կառույցների ու ստորաբաժանումների շենքային պայմանները համապատասխանեցնելու որոշակի չափանիշների։ Ծրագրում ընդգրկված էին ինչպես զորամասերի բուժկետերը, այնպես էլ հոսպիտալային ցանցը։ Երեք տարվա ընթացքում կառուցեցինք նոր շենքեր եւ հիմնովին վերանորոգեցինք այն կառույցները, որոնք չէին համապատասխանում սահմանված չափորոշիչներին։ Եթե նախկինում շքեղ նորակառույցների կողքին կարող էիր հանդիպել անմխիթար պայմանների, անբարեկարգ շինությունների, եռամյա ծրագրի ավարտին այդ տարբերությունը գրեթե վերացվել է, եւ արձանագրվել է բուժծառայության շենքային պայմանների նոր որակ ամբողջ բանակի համար։