Գանձակցի Արամ Ասատրյանը օրերս է զորացրվել: Հենց զորացրվելու օրն էլ պարգեւատրվել է «Մարտական ծառայություն» մեդալով եւ շնորհակալագրով։
Ամբողջ գյուղը՝ մեծ ու փոքր, հարազատ-բարեկամ հավաքվել էին դիմավորելու պատերազմի բովով անցած իրենց զինվորին, ծնողներին աչքալուսանք տալու։ Արամի տատն արցունքն աչքերին փարվել էր թոռանն ու մրմնջում էր. «Շնորհակալ եմ, Տե՛ր, հերոսս տուն եկավ»…

Պատերազմի 44 օրերի ամենաօրհասական պահերին թալիսման-աստվածաշունչն է օգնել ու փրկության հույս ներշնչել ավագ լեյտենանտ Քրիստինե Մկրտչյանին: Արդեն հինգ տարի զինված ուժերում ծառայող աղջիկը չէր էլ պատկերացնում, որ ոչ միայն ինտեգրվելու է բանակային կյանքին, այլև կռիվների է մասնակցելու: Պատերազմի առաջին օրերին Արցախը պաշտպանելու հրաման է ստանում նաև հանրապետության հյուսիսարևելյան սահմանագոտում ծառայող հրետանավորը և անմիջապես շտապում առաջնագիծ:

Փողոցի տոթի համեմատ խորհրդարանի միջանցքը հով էր: Հոգիս թեթեւացավ ու խաղաղվեց: Մի լավ բան անելու կամ գոնե ասելու ցանկություն առաջացավ: Ասես դրան ընդառաջելու համար դիմացի բաժանմունքից դուրս եկավ պատգամավոր Միքայել Արամյանը` 9-10 տարեկան մի աղջկա ձեռքը բռնած:

Դասակի 23-ամյա հրամանատար Տարոն Դավեյանը ընդամենը մեկ տարվա զինծառայող էր, երբ սկսվեց պատերազմը:

Ավագ լեյտենանտ Էմին Տիգրանյանը «Տիգրան Մեծ» ռազմամարզական վարժարանում ուսանելուց հետո ընդունվել է Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական համալսարան, որն ավարտելով ծառայության է նշանակվել զինված ուժերում:

Հրետանային դիվիզիոնի հրամանատար, մայոր Սեդրակ Մարտիրոսյանի ստորաբաժանումը 44-օրյա պատերազմի ժամանակ կռվել է ամենաթեժ հատվածներում՝ Ջրական, Մատաղիս, զգալի կորուստներ պատճառել թշնամուն:

-Հայրս, հորեղբայրս, Արցախյան ազատամարտին մեր գերդաստանից շատ տղամարդիկ են մասնակցել: Մեր ընտանիքում զինվորականի ճանապարհով են անցել բոլորը,- ասում է զորամասի հրամանատարի տեղակալ Էդվարդ Եղիազարյանը: