Ուշադրության կենտրոնում
Արշավիրը երկրորդ դասարանի աշակերտ էր, երբ հակառակորդը «գրադով» խփեց Ստեփանակերտի իրենց դպրոցին: Նայեց քարակույտ դարձած շենքին այնպես, ինչպես կնայեն վերքի բացվածքին: Փոքր էր, բայց զգաց պատերազմ բառի ամբողջ ծանրությունը: Հետո ազատագրվեց Շուշին, եւ Ստեփանակերտը դուրս եկավ աքցանից: Ռազմաճակատից տուն եկած հոր դեմքին վերջապես ժպիտ տեսավ:
Հուլիսյան տապը այս տարի ռեկորդներ է սահմանում: Իսկ նորակոչիկներն ու նրանց ծնողները կարծես չեն էլ նկատում. բոլորի ուշադրությունը լարված է, միևնույն ժամանակ, յուրաքանչյուրը փորձում է արժանապատվորեն թաքցնել բնական հուզմունքն ու շփոթվածությունը:
Զորակոչը հանրապետությունում շարունակվում է: Հայրենիքի նորօրյա պաշտպանները մեկնում են զինվորական ծառայության այն զորամաս, որն ընտրել են վիճակահանությամբ: Զորակոչիկներից ոմանք, սակայն, նախընտրել են այլընտրանքային ծառայության տարբերակներ. բանակ են զորակոչվելու «Ես եմ» եւ «Պատիվ ունեմ» ծրագրերով:
Այս զորակոչին գործող այլընտրանքային զինվորական ծառայության ևս մեկ տարբերակ՝ «Պատիվ ունեմ» ծրագիրը: Այս պահի դրությամբ ավելի քան 250 դիմում է ներկայացվել «Պատիվ ունեմ» ծրագրով բանակ զորակոչվելու համար: Այն երիտասարդներին թույլ է տալու տարկետում ստանալ և ծառայության մեկնել բուհում ուսումնառությունն ավարտելուց հետո, ծառայել որպես սպա՝ ստանալով բարձր աշխատավարձ։
Հայաստանի Հանրապետության կառավարության ծրագրի համաձայն զինված ուժերի առանցքային նպատակն է Հայաստանի Հանրապետության արտաքին անվտանգության ապահովումը և Հայաստանի ու Արցախի անվտանգության մակարդակի շարունակական բարձրացումը:
Ամռան երկրորդ ամսվա սկզբից Արցախի Հանրապետությունում սկսվել է ամառային զորակոչը: Հուլիսի 9-ին զորակոչը մեկնարկեց Քաշաթաղի շրջանում: Բերձորում՝ շրջանային զինկոմիսարիատում, առավոտյան արդեն եռուզեռ էր: Շրջանի տարբեր բնակավայրերից ծնողների, հարազատների, ընկերների ու բարեկամների ուղեկցությամբ զինկոմիսարիատ էին ներկայանում զորակոչիկները: