Վերջերս Երևանում լույս տեսավ հայտնի թուրք պատմաբան, ցեղասպանագետ, դոկտոր, պրոֆեսոր Թաներ Աքչամի «Հայերի բռնի իսլամացումը. լռություն, ժխտում և ուծացում» վերնագրով գիրքը, որը 2014 թվականին թուրքերենով հրատարակվել էր Ստամբուլում: Այժմ գիրքը հասանելի է նաև հայ ընթերցողին` Արևմտահայոց հարցերի ուսումնասիրության կենտրոնի աշխատակիցների ջանքերի շնորհիվ և «Ժիրայր Նշանյան» հիմնադրամի հովանավորությամբ: Գրքի թարգմանիչն է թուրքագետ, պ.գ.թ. Մելինե Անումյանը, իսկ խմբագիրը` Արևմտահայոց հարցերի ուսումնասիրության կենտրոնի տնօրեն, հայագետ, բ.գ. թ. Հայկազուն Ալվրցյանը: Մելինե Անումյանի հետ զրուցեցինք գրքում բարձրացված հարցադրումների և խնդիրների մասին:

Նորից ուղեւորվեցինք ԼՂՀ ՊԲ հարավարեւելյան հատված: Քառօրյա պատերազմից հինգ ամիս անց ի՞նչ է արվել զինվորի անվտանգ եւ ապահով ծառայության համար: Տեսանք իրականացված շինարարական մեծածավալ աշխատանքներ, վերակառուցված դիրքեր, ներդրված տեխնիկական միջոցներ…

Օգոստոսի 27-ին Արմենակ Խանփերյանցի անվան ռազմաավիացիոն համալսարան ընդունված առաջին կուրսեցիների երդման հանդիսավոր արարողությունն էր: Ներկա էին ՀՀ ԶՈՒ ավիացիայի, ՀՕՊ-ի, Կ եւ ԱԿՀ վարչությունների բարձրաստիճան ներկայացուցիչներ՝ ՀՀ ԶՈՒ ԳՇ պետի տեղակալ, գեներալ-լեյտենանտ Ստեփան Գալստյանի գլխավորությամբ:

Առաջին անգամ օրթոպեդ- ինժեներ Մկրտիչ Գինոսյանի անունը լսեցի տարիներ առաջ, երբ հարցազրույց էի անում ազատամարտիկ Արտյոմ Պողոսյանի հետ: Նա անթերի էր քայլում, և ապշած մնացի, երբ իմացա, որ Արցախյան պատերազմի ժամանակ 20-ամյա տղան կորցրել է ոտքը:

Ապրիլյան պատերազմի ժամանակ ԼՂՀ ՊԲ հարավային բնագծում հակառակորդը ձեռնարկել է կաշկանդող գործողություններ` նպատակ ունենալով խոչընդոտելու պաշտպանական շրջանի ուժերի ու միջոցների տեղափոխումը մյուս` թիրախավորված պաշտպանական շրջան:

Ռաֆայելի այցն անակնկալ էր։ Մտել է իմ աշխատասենյակն ու ժպտում է հազար տարվա ծանոթի պես։ Ուշադիր նայում եմ դեմքին, ճիգ եմ անում հիշելու։ Գեղեցիկ տղա է, նուրբ, բայց անծանոթ դիմագծերով։ Իսկ աչքերը կապույտ-կապույտ են։

Հայաստանում լեռնային կենարար կլիմայով եւ հարուստ բուսականությամբ առողջավայրերը քիչ չեն: Դրանցից մեկն էլ ՊՆ ենթակայությամբ գործող Դիլիջանի «Լեռնային Հայաստան» հանգստյան տուն-առողջարանն է: Այստեղ տարվա ցանկացած եղանակ իր առանձնահատուկ հմայքն ունի: Հանգստացողներին գրավում է շքեղ բնությունը, շենքի ճարտարապետական տեսքը, սենյակների հարմարավետությունը՝ ընդարձակ, բարձր առաստաղներով: Պակաս կարեւոր չէ նաեւ այն, որ բուժական մասնաշենքը հենց առողջարանային համալիրի տարածքում է: