Ավագ լեյտենանտ Վահե Իսպիրյանը «զգուշացրել էր», որ գալիս է խմբագրություն հերքելու իր զորամասի մասին տարածված թյուր կարծիքը: Նա ծառայում է «Եղնիկներ» կոչվող զորամասում: Մարտական հերթապահություն է իրականացնում: Դասակի հրամանատար է:

Ադրբեջանաիրանական հարաբերությունները գնալով լարվում են: Ադրբեջանը շարունակում է հակաիրանական քայլեր ծավալել, իսկ թե ինչպե՞ս է Իրանը հակադարձում Ադրբեջանի հակաիրանական կեցվածքին, ինչո՞վ է պայմանավորված հատկապես վերջին տարիներին դրսեւորվող ակնհայտ լարվածությունը, մեր աշխատակից Շուշան Ստեփանյանին պարզաբանել է իրանագետ ՌՈՒԴԻԿ ՅԱՐԱԼՅԱՆԸ:

«Դյուցազն» որակավորման համար ամենամյա համաբանակային մրցույթի ընթացքում զինված ուժերի տարբեր զորամասերի զինծառայողները մրցել են լավագույնի տիտղոսին արժանանալու համար:
Որակավորման շնորհման նպատակն է բացահայտել զինված ուժերի առավել պատրաստականություն ունեցող զինծառայողներին, հատուկ առաջադրանքների միջոցով բարձրացնել նրանց մարտավարամասնագիտական ունակությունները, տեսական ու գործնական գիտելիքները, մեթոդական պատրաստության մակարդակը, կատարելագործել գործնական կարողությունները մարտական խնդիրների պլանավորման, կազմակերպման և իրականացման ուղղությամբ, պատրաստել զինծառայողներին արտակարգ իրավիճակներում ինքնուրույն մարտական խնդիրներ կատարելուն, զարգացնել արգելքների հաղթահարման և վճռական գործողությունների կատարման ունակությունները:

Ես երկար նայում եմ լուսանկարին եւ փորձում կռահել նրա պատմությունը: Զինվորականների լուսանկարներ շատ եմ տեսել, բայց այս մեկը… Կանաչ դաշտում խոշոր, գեղեցիկ տառերով փորագրված «ՄԱՄԱ» բառը շատ բան է պատմում սպայի եւ մոր մտերմության, սիրո մասին… Մնացյալը լրացնում է բարի ու անմիջական ժպիտը… Լուսանկարը խոսում է հայ սպայի վեհության, նրա մարդկային նկարագրի ու որդիական խոնարհության մասին… Այնուամենայնիվ, զանգահարում եմ մորը` տիկին Հերմինեին, թեև ամեն ինչ ավելի քան պարզ է ու հասկանալի…

Իրանահայ համայնքը ավելի քան 400 տարվա պատմություն ունի, հայրս ծնվել-մեծացել է Արաքի հայաշատ շրջանի Սուլթանաբադ գյուղում, ես թեհրանցի եմ։ Իրանահայ համայնքը շատ հզոր ու կազմակերպված էր իմ մանկության ու պատանեկության տարիներին՝ եկեղեցիներ, դպրոցներ, ակումբներ, մշակութային օջախներ… Հայերը Իրանում ապրել ու ապրում են լիարյուն, աշխույժ կյանքով, պատահական չէ, որ իրանական կինոյի հիմնադիրը հայազգի Ավանես Ուգանյանն է, իրանական մոդեռն թատրոնի անունը անքակտելիորեն կապված է Շահեն Սարգսյանի անվան հետ՝ որպես սկզբնավորող…

«Հայաստան» որմնանկարն ստեղծվել է 1989 թվականին՝ ազգային մեծ զարթոնքի տարիներին: Այն հայոց մշակույթի և պատմության ակնթարթի մեջ վերարտադրված մի ընդհանրացում է, որը, ըստ հեղինակ Է.Արծրունյանի, պետք է ներկայացներ հայկական ազատատենչ ոգին, ջիղն ու եռանդը: Այս որմնանկարի հիմքը ազգային թեման է՝ հայ մշակույթի, պատմության հայկական բնօրրանի վերարտադրությունը՝ խորհրդանշական պատկերներով: Հեղինակը հասավ իր նպատակին` Իջևանի մշակույթի տանն ստեղծելով այդ հզոր որմնանկարը: Այն ստեղծվեց որպես սոցռեալիզմի ազգային արտահայտություն: Այստեղ հեղինակը պահպանեց թեմատիկ կոմպոզիցիայի ժանրը` հավատարիմ մնալով հայ դասականների ոճին: Այստեղ պատկերված են Աղբյուր Սերոբը, հայկական ընտանիքը, Մաշտոցը` գրերի հետ, մշակութային գործիչներ, խաչքարը` որպես հավատքի, բայց միաժամանակ` ստեղծարար ուժի ընդհանուր մարմնացում: Իր հնչեղությամբ և կատարողականով այն չի զիջում համաշխարհային արժեք ունեցող ոչ մի այլ ստեղծագործության, և ես դա ասում եմ ոչ թե որպես համահեղինակ:

«Ադրբեջանը հարգանքով է վերաբերվում ժողովուրդների ինքնորոշմանը և ազատ կամարտահայտմանը, որոնք միջազգային իրավունքի սկզբունքներ են»: Այս մասին, մեկնաբանելով Շոտլանդիայի անկախության հանրաքվեի արդյունքները, հայտարարել է Ադրբեջանի ԱԳՆ նորանշանակ ներկայացուցիչ Հիքմեթ Հաջիևը: Սակայն միևնույն ժամանակ ԱՀ ԱԳՆ-ն մնում է այն կարծիքին, որ «ժողովուրդների ինքնորոշումը չի կարող հիմնված լինել ագրեսիայի, օկուպացիայի և արյունալի էթնիկ զտումների վրա, ինչպես նաև չի կարող անցկացվել առանց կենտրոնական կառավարության համաձայնության»: