-Անցյալ տարի Արմավիրի Ակնալիճ գյուղում հանդիսավորությամբ բացվեց «Եզդիների սրբատեղի» տաճարը: Սա աշխարհում երկրորդ նմանատիպ հոգևոր կառույցն է: Մեր ժողովրդի հիմնական սրբատեղին գտնվում է Իրաքի հյուսիսում և կոչվում է Սուրբ Լալեշ,- այսպես սկսեց իր խոսքը եզդի ժողովրդի զավակ Ուսուբ Սարհանգյանը:

Մեծն Գարեգին Նժդեհն ասում էր` իր Մեծ մեռելների պաշտամունքը չունեցող ազգերը դատապարտված են կործանման: Այդ նրանք են, որ և՛ կենդանության օրոք, և՛ մահվանից հետո իրենց ոգեղեն ներկայությամբ առաջնորդում են իրենց ժողովրդին, անմնացորդ նվիրումի և անձնազոհության ճանապարհ են ցույց տալիս: Այդ Մեծ անհատներից մեկի, երկու հարյուրամյակների համաշխարհային հետախուզության լեգենդ, դեռևս կենդանության օրոք Խորհրդային Միության բարձրագույն պարգևի` Հերոսի կոչմանն արժանացած, բոլոր ժամանակների բացառիկ հետախույզներից Գևորգ Վարդանյանի հիշատակը հավերժացնող հուշատախտակն օրերս ամրացվեց Վ. Բրյուսովի անվան օտար լեզուների լեզվահասարակագիտական համալսարանի պատին:

Եթե ասենք, որ ազգային բանակի զորատեսակներից ամենամարտունակը հակաօդային պաշտպանության զորքերն են, հնարավոր է՝ վիրավորենք մյուս զորատեսակների, ասենք՝ մոտոհրաձգային, հրթիռահրետանային կամ էլ զրահատանկային զորքերի զինծառայողների ինքնասիրությունը: «Մենք ինչո՞վ ենք պակաս ՀՕՊ-ի տղերքից» արդարացիորեն կասեն նրանք: Ասում եմ արդարացիորեն, որովհետև մեր երկրի փորձադաշտերն այնքան մեծ չեն, որ նրանք զորավարժությունների ժամանակ կարողանան ցուցադրել իրենց ողջ ուժն ու հնարավորությունները: Այդ ամենը նրանք կարող են անել հնարավոր պատերազմի ժամանակ, իսկ ՀՕՊ զորքերը, որ ՀԱՊԿ անդամ երկրների միացյալ հակաօդային պաշտպանության մաս են կազմում, պարբերաբար մասնակցում են համագործակցության անդամ երկրների, մասնավորապես՝ Ռուսաստանի Դաշնության ընդարձակ վարժարաններում անցկացվող զորավարժություններին, որտեղ ցույց տալով հարյուր տոկոսանոց արդյունք՝ արժանանում են խստապահանջ մասնագետների հիացմունքին, ապացուցում, որ օժտված են մարտավարամասնագիտական բարձր ունակություններով և անհրաժեշտության դեպքում կարող են հուսալիորեն պաշտպանել ՀԱՊԿ անդամ երկրների հարավային սահմանները:

Սարդարապատի ճակատամարտում մենք առաջին անգամ հաղթեցինք թուրքին: Այդ հաղթանակը փառահեղ էր եւ բառացիորեն ճակատագրական հայ ժողովրդի համար: Սարդարապատում մենք բոլորովին մենակ մնացինք մեր պատմական թշնամու հետ, առանց որեւէ հենարանի, որեւէ ակնկալիքի օտարներից ու ստիպված էինք «յուրացնել» հաղթելու դասը, այլապես վերջնական եւ անդառնալիորեն կկորցնեինք երկիրը:

Սարդարապատի ճակատամարտի շատ մասնակիցներ հետագայում դարձան նշանավոր մարդիկ, որոնք սերունդներին են թողել ականատեսի իրենց վկայությունները 1918 թ.-ի մայիսի 26-28-ի ահեղաշունչ օրերի մասին։ Փորձենք ճակատամարտի մի քանի դրվագ ներկայացնել նրանց հիշողություններով։ Կարծում ենք՝ վավերագրական այդ նյութերով մեր ընթերցողները կարող են որոշ պատկերացում կազմել այն ճակատագրական օրերի մասին, զգալ դրանց շունչն ու ոգին։

Դարձյալ այս թանձր ու խիտ մառախուղը: Իջնում էր աննկատ, իր մեջ առնում ամեն ինչ ու զինվորներին դարձնում էր իր գերին: Առավոտյան հողատնակից դուրս էին գալիս ու հայտնվում նրա մալանչների մեջ: Թվում էր՝ այն սահմանապահ զինվորներին պաշտպանում էր թշնամու աչքից ու ապահովության զգացում էր ծնում: Ով ասես մառախուղի փեշի տակ թաքնվելով կարող էր գալ ու…

ՀՀ զինված ուժերում ծառայում են տարբեր ազգային փոքրամասնությունների ներկայացուցիչներ։ Այսօր ներկայացնում ենք ազգությամբ եզդի մայոր Խդր Միրզոյանին
Մայոր Խդր Միրզոյանը ծնվել է 1983 թ. ապրիլի 8-ին, Երեւանում: Դպրոցն ավարտելուց հետո ընդունվել է Օմսկի տանկային ինժեներական ինստիտուտ: 2005 թ. նշանակվել է վաշտի սպառազինության գծով տեղակալ, այնուհետեւ՝ տանկային գումարտակի վաշտի հրամանատար, հրաձգային գումարտակի սպառազինության գծով տեղակալ: 2012 թ.-ից գնդապետ Աշոտ Ղազարյանի հրամանատարությամբ գործող զորամասի ծառայության պետն է: