Ազգերի ինքնորոշման իրավունքը ժամանակակից միջազգային իրավունքի հիմնարար սկզբունքներից է: Ինքնորոշում նշանակում է ժողովուրդների իրավունք` ընտրելու զարգացման այնպիսի ճանապարհ, որն առավել համապատասխանում է նրանց պատմական, աշխարհագրական, մշակութային, կրոնական ավանդույթներին ու պատկերացումներին:
Ինքնորոշման հայեցակարգի քաղաքական ծագումը գալիս է Ամերիկայի Միացյալ Նահանգների անկախության հռչակագրից (1776 թ.):

Հայկական հարցը շատ է հին։ Իր ամբողջությամբ նրան մեզանում քչերն են ծանոթ ու տեղյակ։ Նա իր սկզբնական շրջանում զուտ քաղաքական խնդիր էր և հետամուտ էր ձեռք բերելու հայի կորցրած քաղաքական անկախությունը։ Բայց ժամանակի ընթացքում ջախջախվեց ինքը – հայ ժողովուրդը, ջախջախվեցին նրա ուժերն ու հույսերը ու իջնելով, իջնելով պարսկական ու տաճկական բռնակալության տակ՝ պահանջը հասավ մինիմումի։

Մարտի 12-ին ՀՀ պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը հերթական աշխատանքային շրջայցն է կատարել զինված ուժերի մի քանի զորամասեր: Պաշտպանական գերատեսչության ղեկավարին ուղեկցել են ՀՀ ԶՈւ ԳՇ պետի տեղակալներ, գեներալ-լեյտենանտ Հայկազ Բաղմանյանը և գեներալ-լեյտենանտ Ստեփան Գալստյանը, վարչությունների պետեր:

Հայրենիքը զինվորականի համար իր տունն է, իր ընտանիքը, իր ծննդավայրը։ Զինվորը քաջ գիտի, որ Հայրենիքն սկսվում է սահմանից, որը պահպանվում է մարտական հերթապահությամբ։ Սահմանին կանգնած սպա թե զինվոր հրաշալի գիտակցում է, որ յուրաքանչյուրիս բարեխիղճ և անձնուրաց ծառայությունից է կախված մեր երկրի սահմանների անառիկությունը։ Դիրքերում առկա յուրաքանչյուր խրամուղի և խրամաբջիջ զինծառայողի գիտակցմամբ պետք է համարվի մեր սահմանի եզրագիծը…

Ես ամեն օր ականատես եմ լինում ընկերասիրության, անձնվիրության, արիության, հայրենասիրության դրսևորումների: Մի՞թե հայրենասիրություն չէ, երբ զինվորը մարտական դիրք հասնելու և սահմանը հսկելու համար ծանր ուսապարկը շալակին՝ ոտքով կտրում-անցնում է տասնյակ կիլոմետր, երբեմն էլ ավելի ձգվող ճանապարհը: Զինվորն է մեր երկրի արժեքը, զինվորը ոչ թե տարածք է հսկում, այլ մեր հոգևոր ժառանգությունն ու սրբություններն է պահպանում: Գնահատե՛նք զինվորին:

Հայրենիքի անկախության և ազատության համար Ռոբերտ Գևորգյանը չխնայեց ամենաթանկը` իր կյանքը: Կռվեց ու զոհվեց քաջին վայել, հերոսի նման։ Կադրային զինվորական էր. ավարտել էր Վրաստանի Սոֆինո քաղաքի հատուկ ենթասպայական դպրոցը, Լենինգրադի ռազմաքաղաքական բարձրագույն հրամանատարական ուսումնարանը և ծառայության նշանակվել ԽՍՀՄ 456-րդ գնդում որպես դասակի, այնուհետև՝ վաշտի հրամանատար։ Բանիմաց զինվորականն ու նվիրյալ սպան ընկել էր զինվորական ծառայության լայնահուն ճանապարհը, և ով իմանա՝ ճակատագիրը դեպի ինչ բարձունքներ կառաջնորդեր նրան, եթե չսկսվեր Արցախյան պատերազմը։ Եվ իր նման շատ քաջերի պես Ռոբերտը հայտնվեց պատերազմի ամենաթեժ և վտանգավոր կետերում…

Հարավկովկասյան հակամարտություններին նվիրված բրյուսելյան համաժողովում (տես` «Հայ զինվոր» թիվ 7, էջ 15) թալիշ հասարակական-քաղաքական գործիչները բարձրացրին Թալիշստանի լիակատար անկախության հարցը՝ համարելով, որ Ադրբեջանական Հանրապետության կազմում ինքնավարության պահանջը թալիշ ժողովրդի համար այլևս ժամանակավրեպ է… Եվրախորհրդարանի կազմակերպած քննարկումները մեկ անգամ ևս հավաստեցին, որ թալիշական շարժումը յուրահատուկ «շոգեքարշի» դեր կարող է կատարել Ադրբեջանում ապրող տեղաբնիկ այլ ժողովուրդների, մասնավորապես՝ լեզգիների ազգային-ազատագրական ընդվզման համար: Թալիշական շարժումը յուրահատուկ «շոգեքարշի» դեր կարող է կատարել Ադրբեջանում ապրող տեղաբնիկ այլ ժողովուրդների համար…