«Ընդամենը մի քանի տարի հետո այսօրվա ուսանողներն են լինելու ղեկին, նրանք են տանը, դպրոցում, բանակում եւ բուհում ստացած իրենց դաստիարակությամբ, գիտելիքներով, որդեգրած սկզբունքներով եւ իրենց հայրենասիրությամբ առաջնորդելու հայ ժողովրդին»,- հունվարի 16-ին ասաց պաշտպանության նախարար Ս.Օհանյանը:

Ժիրայր Հայկազի Սարգսյանը ծնվել է Արագածոտնի մարզի Կաթնաղբյուր գյուղում: Գյուղի սասունցի մեծերից, իր ծնողներից լսած պատմությունները անմոռաց տարեթվեր, դեպքեր էին դրոշմել նրա հոգում, և նա տարիների հետ դրանք այնպես էր պատմում, վերհիշում այդ օրերը, ասես ինքն էր ականատեսը: Տարիներ անց, երբ Ժիրայրն արդեն դուրս էր եկել հայոց ազատամարտի և իր կռիվն էր մղում հայրենի սահմաններին, ու երբ ազատագրված Արցախի անկախության օրը պետականորեն հաստատվեց սեպտեմբերի 2-ը, նա հպարտությամբ ասում էր` «Սեպտեմբերի 2-ը նաև իմ ծննդյան օրն է, ինչ իմանաս, որ 1959-ին այդ օրը ինձ համար նախանշված չի եղել»:

Շնորհավորում եմ մեր հաղթական, փառապանծ բանակի մարտիկներին ու սպաներին, նրանց ընտանիքների անդամներին, մաղթում նախեւառաջ խաղաղություն, առողջություն, երջանկություն, ընտանեկան ջերմություն, ծառայողական առաջխաղացում։ Հատուկ շնորհավորում եմ մեր բուհն ավարտած եւ սովորող զինվորներին։ Գրկում եւ համբուրում եմ բոլորիդ։ Ապրե՛ք, տղե՛րք, Ձեր շնորհիվ մենք ապրում ենք խաղաղության մեջ։

2014 թ. հունվարին լրանում է Բաքվում հայերի ջարդերի 24-րդ տարեդարձը: Այդ ողբերգական իրադարձությունները կազմակերպել էր Ադրբեջանի ժողովրդական ճակատը` Ադր. ԽՍՀ և ԽՍՀՄ ղեկավարության հանցավոր թողտվության պայմաններում: Ադրբեջանի մայրաքաղաքում գազանաբար սպանվեցին հարյուրավոր հայեր: Բաքվի փողոցներում նրանց վրա բենզին էին լցնում և մոլեգնած ամբոխի ծափահարությունների ներքո կենդանի հրկիզում, անպաշտպան երեխաներին, կանանց ու ծերերին տների բարձր հարկերից դուրս էին նետում` բնակարանների և ունեցվածքի զավթմամբ և այլն: Բաքվի հայ համայնքը, որի թվաքանակը 1988 թ. կազմում էր մոտավորապես 300 հազ. մարդ, և որը կարևոր դեր էր խաղում Ադրբեջանի տնտեսական ու մշակութային կյանքում, դադարեցրեց իր գոյությունը, նրա մազապուրծ եղած ներկայացուցիչները, կորցնելով ամեն ինչ, դարձան փախստականներ: Գազանաբարո ադրբեջանցի ջարդարարների զոհ դարձան, բացի հայերից, ռուսները, ուկրաինացիները, հրեաները, ինչպես նաև այն ադրբեջանցիները, որոնք խիզախություն ունեցան փրկելու առանձին հայերի:

Հունվարի 16-ին բժշկական համալսարանի ուսանողների և դասախոսների հետ հանդիպման ավարտին Սեյրան Օհանյանը պատասխանեց լրագրողների հարցերին եւ անդրադարձավ վերջին օրերի ընթացքում բանակում տեղի ունեցած միջադեպերին:
Նախարարը տեղեկացրեց, որ հունվարի 14-ի լույս 15-ի գիշերը ԼՂՀ ՊԲ հյուսիսային ուղղությամբ տեղակայված զորամասերից մեկի զինծառայող, 1993 թվականին ծնված Հայկ Հովհաննեսի Մակարյանի մահվան պատճառը, ինչը, ըստ նախնական տվյալների, կայծակնային արագությամբ զարգացած մինինգիտն է: «Վերջնակական եզրակացությունը պարզ կլինի դիահերձումից ու դատաբժշկական փորձաքննությունից հետո»:

Հունվարի 12-ին Ալեքսանդր Սպենդիարյանի անվան օպերայի եւ բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնի դահլիճում անցկացվեց խորհրդակցություն: Պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը իր բացման խոսքում նշեց, որ խորհրդակցության նպատակն է վեր հանել վաշտ-մարտկոց օղակում առկա խնդիրները, նախանշել դրանց լուծման արդյունավետ ուղիները եւ 2014 թ. կատարելագործել այդ օղակի գործունեությունը: Խորհրդակցությանը մասնակցում էին ՀՀ ԶՈւ գլխավոր շտաբի պետ, գեներալ-գնդապետ Յուրի Խաչատուրովը, մի շարք բարձրաստիճան զինվորականներ, Երեւանում եւ Արմավիրում տեղակայված զորամասերի վաշտ-մարտկոց օղակի հրամանատարներ, իրավապահ մարմինների ներկայացուցիչներ:

Կազմակերպված խորհրդակցության ժամանակ պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը ներկայացրեց 2013 թ. արձանագրված արդյունքները:
Նա նշեց, որ 2013 թվականին նույնպես բանակում առաջնորդվել են «ՀՀ զինված ուժերի պատրաստությանը և պաշտպանական բարեփոխումներին որակական առաջընթաց» կարգախոսով՝ տարին հայտարարելով «Մարտական խնդիրների կատարման արդյունավետության բարձրացման տարի»: