Ուշադրության կենտրոնում
Մարտական հերթապահության պատշաճ կազմակերպման գործում անհնար է գերագնահատել հենակետի, դիրքի պատասխանատուների դերը: Հենց նրանց մարտավարամասնագիտական պատրաստության աստիճանից է կախված ծառայության հաջող կազմակերպման ընթացքը, իսկ պատասխանատուների պատրաստվածության մասին անմիջական կարծիքը ձևավորվում է առաջին իսկ հանդիպումից` զեկույցից: Զինվորի պարզ ու հասկանալի խոսքը, հագուկապը, տեսքն ու կեցվածքն արդեն իսկ որոշակի կարծիք կազմելու նախադրյալներ են ստեղծում մարտական հերթապահության իրականացման մասին:
ՀՀ ՊՆ Վ.Սարգսյանի անվան ռազմական ինստիտուտի պետ գեներալ-լեյտենանտ ՄԱՐՏԻՆ ԿԱՐԱՊԵՏՅԱՆԻ հետ հարցազրույցի թեման ռազմական ինստիտուտի վերակազմակերպման գործընթացն է
Ընդհանրապես՝ վստահությունը մարդկային հարաբերությունների հիմքում ընկած կարևոր գործոններից մեկն է, ինչը, սակայն, զինվորական ծառայության մեջ դառնում է ամենակարևորներից: Ժողովուրդը իզուր չի ասում՝ այսինչի հետ անգամ մատաղ ուտելու չեմ գնա: Եթե հրամանատարը չի վստահում իր ենթականերին, ուրեմն նա և նրա ենթակայությամբ գործող զորամասը հաջողություններ չեն կարող ունենալ… Իսկ մենք երկրորդ տարին անընդմեջ արժանանում ենք փոխանցիկ Պատվադրոշի… Ընթացիկ տարվա ապրիլ ամսից մեր զորամասը հանդես է եկել նոր նախաձեռնությամբ, որի հիմքում դարձյալ ընկած է վստահության գործոնը, այս անգամ` վստահություն կրտսեր հրամանտարական կազմի` սերժանտների նկատմամբ…
Աշխարհահռչակ օպերային երգչուհի, Հայաստանի ժողովրդական արտիստ Հասմիկ Պապյանը հայրենիքում է։ Նոյեմբերի 25-ին նա իր մասնակցությամբ պատվեց Մոնթե Մելքոնյանի ծննդյան 56-ամյակին նվիրված հուշ-երեկույթը։ Ներկաներն առիթ ունեցան մեկ անգամ ևս լսելու մոլորակի լավագույն ձայներից մեկի՝ Հասմիկ Պապյանի բարձրարվեստ երգեցողությունը։ Համերգից հետո Հասմիկ Պապյանը սիրով համաձայնեց պատասխանել «Հայ զինվորի» հարցերին։
Այս հոդվածով մենք ավարտում ենք այսպես կոչված Մեծ Մերձավոր Արևելք ստեղծելու նախագծի միստիկական ակունքների մասին հոդվածաշարը: Այն սկսել էինք «Ալեքսանդր Մակեդոնացին և Մեծ Մերձավոր Արևելքը» հոդվածով («Հայ զինվոր», թիվ 27-29, 2013 թ.): Ենթադրություններից մեկն այն էր, որ, միգուցե, Ալեքսանդրի կայսրության վերստեղծումը (Մեծ Մերձավոր Արևելքի անվան տակ) միջանկյալ քայլ է, որով օկուլտիզմի հետևորդներից բաղկացած քաղաքական ուժերը փորձում են հասնել համաշխարհային տիրապետության:
Չկայ աւելի գեղեցիկ զգացում, քան ծառայել բանակին եւ բանակին ծառայելու ընդմէջէն մասնակից դառնալ հայրենի սուրբ հողի եւ սահմաններու պաշտպանութեան եւ ամրապնդման։ Սա գերագոյն ուրախութիւն եւ զգացողութիւն է, մանաւանդ մեզ` հայերուս համար բանակի ծառայելը կրկնակի պարտականութիւն եւ պարտաւորութիւն է. չէ որ Հայաստանը իր աշխարհագրական դիրքին պատճառով գրեթէ ոչ բարեկամ (այլ որակում չտալու համար) երկիրներով շրջապատուած է։ Եթէ մենք տէր չըլլանք մեր երկրին, ապա օտարը երբէք այդ ընելու տաղտղուկը յանձն պիտի չառնէ։ Հաւանական պատերազմի ընթացքին մեր բանակի մարտունակութեամբ, զգօնութեամբ եւ պատրաստուածութեամբ է, որ նախ յարգանք պարտադրես թշնամուն, ապա նաեւ քու դաշնակիցին, որպէսզի ի հարկին քեզ օգտակար ըլլայ։
Չգիտես՝ տարվա ո՞ր եղանակին է Արցախն ավելի նախշազարդ, ջերմ ու հարազատ: Երբ էլ գնաս, որ կողմից էլ մոտենաս, մեկ է՝ հանդիպելու ես բնության ու մարդու ցավից, ցասումից ու տառապանքից ծնված ձեռակերտ կամ բնական հրաշալիքների: Կածաններից մեկը քեզ երկնքին կմոտեցնի, մյուսը դուրս կբերի եդեմական այգիներ…
Արցախի աշնանային գույները` դեղին, կարմիր, կանաչ… Արդեն հեռվից կարող եմ ասել, թե դեղիններից որոնք են նռնենու թփերը, որոնք` սալորենունը… որոնց մեջ մշտադալար սոճիներն իրենց մուգ կանաչով տարբերվում են տերևաթափի գնացող կաղնիներից: Իսկ լույսե՞րը… Արցախի երկնքի լուսատուները` պայծառ ու մոտ: Թվում է՝ եթե մի լավ թափ առնես ու վեր ցատկես, հաստատ Հարդագողի Ճանապարհից մի երկու ծեղ վար կբերես: