ՀՀ զինված ուժերի պատրաստության պլանի համաձայն՝ հոկտեմբերի 20-30-ը ռազմաուսումնական հաստատությունների 2013թ. շրջանավարտների հետ անցկացվեցին հրամանատարական հավաքներ: Հավաքներին մասնակցեցին մի քանի հարյուր նորանշանակ սպաներ, նաև պահեստազորից զորակոչված, առաջխաղացման կարգով սպայական պաշտոնի նշանակվածներ:

Կենսաբանության մեջ գոյություն ունի երևույթ, որը կոչվում է միմիկրիա (հունարեն «միմիկոս»` նմանակումային): Այդպես են անվանում որոշ կենդանիների (մեծ մասամբ` միջատների)` թշնամիներից պաշտպանվելու նպատակով այլ տեսակներին նմանակելը (միմիկրիայի օրինակ է նաև քամելեոնի գունափոխումը): Այս հասկացությունը գործածվում է նաև քաղաքականության մեջ: Քաղաքական միմիկրիան սոցիալական (այդ թվում էթնիկական) խմբերի` պաշտպանվելու և արտաքին միջավայրին սոցիալ-քաղաքական առումով հարմարվելու (ծպտվելու` սեփական համոզմունքները, դավանանքը, հայացքները, արարքները, կենսակերպը թաքցնելու) երևույթն է, որի շնորհիվ ապահովվում է տվյալ խմբի գոյատևումը կյանքի և գործունեության անտանելի պայմաններում: Այսինքն` դա ճգնաժամային իրավիճակներում ինքնապաշտպանության հարկադրված միջոց է:

Պաշտպանական շրջանի հրամկազմում կադրային փոփոխություններ են կատարվել: Հրամանատար է նշանակվել գնդապետ Է. Ասրյանը: Մասնագիտական հարուստ գիտելիքներով զինված, սեփական անձի ու ենթակա անձնակազմի նկատմամբ չափազանց պահանջկոտ, կիրթ ու հոգատար մի անձնավորություն, որի հետ դժվարությունները բավական հեշտ են հաղթահարվում: Խոսքիցս չպետք է ենթադրել, թե նախորդ հրամանատարը ինչ-ինչ թերացումներ է ունեցել. ընդհակառակը՝ շատ լավ է աշխատել, և նրան այստեղ բարի խոսքերով են հիշում, ու այժմ էլ նշանակվել է մեկ այլ պատասխանատու ծառայության:

1-ին բանակային զորամիավորումում հաջողությամբ ընթանում են ուսումնական փուլերի համաձայն անցկացվող բոլոր պլանային միջոցառումները: Եռամսյա արդյունքների ամփոփման նախօրեին հանդիսավոր միտինգով մեկնարկեցին հրետանավորների ճամբարային հավաքները:
Հավաքների պետ, գնդապետ Բաբայանը հրետանային ստորաբաժանումների զինծառայողների՝ հավաքին պատրաստ լինելու մասին զեկուցեց զորամիավորման հրամանատար գնդապետ Փարվանյանին, որի ողջույնից հետո բարձրացվեց ճամբարի դրոշը:
Փողային նվագախմբի նվագակցությամբ մեր զինծառայողները հպարտ ու խրոխտ կեցվածքով երգեցին ՀՀ օրհներգը: Հանդիսավոր միտինգը հայտարարվեց բացված:

Սպայի տները համարվում են մշակութային կարեւորագույն եւ անհրաժեշտ կենտրոններ, որտեղ գործում են ակումբներ, թատերական խմբակներ, երաժշտական դպրոցներ, պարի խմբեր, տարբեր մասնագիտական դասընթացներ եւ հարուստ գրադարան:
Սպայի տները գործել են դեռ ցարական ժամանակներից, լրացրել զինվորականների հոգեւոր-մշակութային դաստիարակությունը` կրթել են, լուսավորել, զարգացրել ժամանակի պահանջներին համապատասխան: Խորհրդային ժամանակահատվածում ժողկոմիսարիատները իրենց շնչով ու ոգով «վերաձեւեցին» նմանաբնույթ կառույցները: Երեւանում այն գործում էր որպես ԽՍՀՄ ԶՈւ 7-րդ բանակի կայազորի Սպայի տուն: ԽՍՀՄ փլուզումից հետո որոշ վայրերում այս կառույցները դադարեցրին գործունեությունը, իսկ որոշ հանրապետություններում, ընդհակառակը` հարմարվելով ժամանակի պահանջներին` նպատակային աշխատանք ծավալեցին: Երեւանում եւս այն շարունակեց գործել` 1993թ նոյեմբերի 9-ին ՀՀ պաշտպանության նախարարի հրամանով դառնալով ՀՀ ՊՆ Երեւանի կայազորի Սպայի տուն:

Ադրբեջանում ավարտվում է «Մեծ նավթի» դարաշրջանը` պայմանավորված Ազերի-Չիրագ-Գյունեշլի /ԱՉԳ/ նավթադաշտի շահագործումով: Այս դաշտը ապահովում է մերօրյա Ադրբեջանի հում նավթի արդյունահանման ավելի քան 90, և ողջ պետական եկամուտների ավելի քան 80 տոկոսը: Անցած դարի 20-ականներին Վրաստանը հաճախ կիսահեգնական անվանում էին «Վրաստանի Խողովակաշարային Հանրապետություն»: Այսօր ունենք բոլոր հիմքերը Ադրբեջանը կոչելու «Ազերի-Չիրագ-Գյունեշլիի Հանրապետություն»: Անհրաժեշտ է փաստել, որ, հիմնվելով ԽՍՀՄ Նավթային արդյունաբերության նախարարության 1970թ. աղավաղված քարտեզի վրա և հետևելով «Ալիևի դոկտրինին», Ադրբեջանը միակողմանիորեն զավթել-օկուպացրել է այս նավթադաշտը՝ կոպտորեն խախտելով միջազգային իրավունքի և Կասպիցի կարգավիճակը սահմանող բոլոր հիմնական դրույթները:

Մեր նախորդ հոդվածում («Իրանի բնական հակառակորդները», «Հայ զինվոր», թիվ 44) առաջ քաշեցինք այն վարկածը, թե թալիբները և փուշտունները, առհասարակ, ունենալով հավանաբար հրեական ծագում, կարող են ստանձնել Իսրայելի շահերը Կենտրոնասիական տարածաշրջանում առաջ տանողի դերը: Հարց է ծագում` թեև Իսրայելն ու Աֆղանստանը դիվանագիտական հարաբերություններ չունեն, այդուհանդերձ կա՞ն, արդյոք, Իսրայելի և Աֆղանստանի համագործակցության այնպիսի նախադրյալներ, որոնց հիման վրա կարելի է նման ենթադրություն անել: Ստորև կփորձենք պատասխանել այդ հարցին` օգտվելով «www.izrus.co.il» կայքում 2008 թ. հրապարակված տվյալներից: