Որոշ փորձագետների կարծիքով, պետության և ցանցային կառույցների դիմակայությունն անխուսափելիորեն ավարտվելու է պետության «պարտությամբ»` պետությունը որպես հաստատություն վերանալու է և փոխարինվելու է ցանցային կառույցներով: Մասնավորապես՝ նման համոզման է հանգել ՀՀ վարչապետ Տիգրան Սարգսյանը, որն այս հարցի շուրջ իր տեսակետը հիմնավորել է 2008թ. գրված «Պետության վախճանը» գիտական հոդվածում:

Հուլիսի 27-ին Երևանի «Հաղթանակ» զբոսայգում կայացավ ՀՀ ՊՆ Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական ինստիտուտի, Մարշալ Արմենակ Խանփերյանցի անվան ռազմական ավիացիոն ինստիտուտի, Մխիթար Հերացու անվան պետական բժշկական համալսարանի ռազմաբժշկական ֆակուլտետի շրջանավարտների 15-րդ հոսքի սպայական վկայականների հանձնման և Վ.Սարգսյանի անվան ռազմական ինստիտուտի կազմավորման 19-րդ տարեդարձին նվիրված հանդիսավոր միջոցառում, որին մասնակցում էր ՀՀ պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը:

Ազգային բանակի մարտունակության է՛լ ավելի ամրապնդման նպատակով ՀՀ պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը ՀՀ ԶՈՒ ԳՇ պետի տեղակալ, գեներալ-լեյտենանտ Հայկազ Բաղմանյանի և բարձրաստիճան այլ սպաների ուղեկցությամբ հուլիսի 23-ին և 24-ին աշխատանքային շրջայց կատարեց բանակային զորամիավորումների ենթակա մի շարք զորամասեր:

Հայացքս իջեցնում եմ եկեղեցու վերձիգ պատերից, շուրջս եմ նայում. ամեն ինչ մաքուր է, խնամված, կոկիկ… Եկեղեցու բակում` գլխավոր մուտքի դիմաց, զովասուն ստվերում պատսպարված, երեխաներ են վազվզում, աղմկում: Մտածում եմ` բնակելի տներով շրջապատված այս եկեղեցին, մանավանդ մարդաշատ ու խիտ բնակեցված այս թաղամասում, թերեւս աղոթողի պակաս չի ունենա… Երբ մտորումս բարձրաձայն եմ արտաբերում, տեր հայրը բազմանշանակ լռում է… Տեր հոր լռությունը ավելի ուշ ինձ այսպես կմեկնաբանի եկեղեցու բակի նստարանին նստած ծերունին. «Ժամերգություններին շատ քիչ մարդ է մասնակցում` մեկ-երկու հոգի… Մարդիկ նախընտրում են փողոցում հենց այնպես պարապ կանգնել, զրուցել, քան եկեղեցի մտնել…

Վերջերս Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչման հարցում Հայաստանի վարած քաղաքականության մեջ նկատելի է մի էական շեշտադրում, այն է` ցեղասպան երկիրը` Թուրքիան, բացի իր ոճիրն ընդունելուց, պետք է փոխհատուցի դրա հետևանքով հայ ժողովրդի կրած նյութական վնասը: Այս տարվա ապրիլի 24-ին այդպիսի բացահայտ պահանջով հանդես եկան Ամենայն Հայոց Գարեգին Երկրորդ և Մեծի Տանն Կիլիկիո Արամ Առաջին կաթողիկոսները:

Շատ հայրենազրկված հայերի նման Մամիկոն Կալոյանի պապ մշեցի Աբգարն էլ չէր կարողանում մոռանալ իր կորսված ծննդավայրը: Նրա արյան մեջ կարոտի հետ մինչ ի մահ եռում էր վրեժի կրակը: Քանի դեռ ուժը տեղն էր, մտածում էր՝ կգա հարմար պահը, եւ ինքը կառնի վրեժն անաստված թուրքից: Սակայն այդ առիթը չներկայացավ՝ նա մեռավ կարոտն ու վրեժի անթեղված կրակը սրտում: Մեռնելուց առաջ այն պատգամեց իր թոռանը՝ Մամիկոն Կալոյանին: Հայրն այդ պատգամը փոխանցեց Մամիկոնին. «Իմ վրեժ իմ թոռ պիտի լուծե»:

Հայկական երկու հանրապետությունների զինված ուժերի միջև փոխհամագործակցության շրջանակում հուլիսի 15-ից 19-ը պաշտպանության բանակում զորամասերի հրամանատարների և նրանց տեղակալների հետ անցկացվեց հրամանատարական հավաք: Միջոցառումը նախատեսված էր զինված ուժերի 2013թ. ուսումնական տարվա պատրաստության պլանով և հետապնդում էր զորամասերի հրամանատարների և նրանց տեղակալների պատրաստության մակարդակը ստուգելու և բարձրացնելու, առաջավոր փորձն ուսումնասիրելու և դա զորքերի ամենօրյա գործունեությունում ներդնելու նպատակ: