Զելենոգրադ քաղաքում ապրիլի 27-ին մեկնարկեց «Վիվատ պոբեդա» զինվորական երգի 15-րդ միջազգային փառատոնը` նվիրված հաղթանակի 68-ամյակին: Փառատոնի նպատակն է վառ պահել հայրենիքի հանդեպ սերը, պահպանել եւ տարածել ռազմահայրենասիրական երգերը, նպաստել տարբեր ազգերի եւ տարբեր սերունդների հոգեւոր մշակութային միասնությանը:
Տարեցտարի փառատոնն է՛լ ավելի է ընդլայնում իր աշխարհագրական շրջանակը` Ռուսաստան, Ուկրաինա, Բելառուս, Տաջիկստան, Լատվիա, Չեխիա, Ղազախստան, Ղրղըզստան:

Այս տարվա մարտի 21-ին` մահմեդական Նովրուզ տոնի օրը, Թուրքիայի քրդաբնակ տարածաշրջանի կենտրոն Դիարբեքիրում հարյուր հազարավոր քրդերի մասնակցությամբ տեղի ունեցած հանրահավաքում ընթերցվեց Իմրալի բանտում ցմահ ազատազրկված Աբդուլլա Օջալանի (քրդական բանվորական կուսակցության առաջնորդի) նամակը: Օջալանը ՔԲԿ-ի զինյալներին կոչ էր անում դադարեցնել Թուրքիայում քրդական խնդիրը լուծելու համար զինված պայքարը, վայր դնել զենքը եւ հեռանալ Թուրքիայի տարածքից: «Եկել է քրդական խնդիրը ոչ թե զենքի, այլ քաղաքական ճանապարհով լուծելու ժամանակը»,- նամակում գրել է Օջալանը:

Վերջին չորս տարիներին գնդապետ Արմեն Հարությունյանը հրետանային ուսումնական զորամասի հրամանատարն էր, և այդ ընթացքում զորամասը չորս անգամ առաջինը ճանաչվեց ուսումնականների մեջ։ Կասկածից վեր է, որ գրանցված հաջողությունը նախևառաջ հրամանատարի կազմակերպչական աշխատանքում ցուցաբերած մասնագիտական հմտությունների, առաջադրանքները ճշգրիտ կատարելու և մեծ պատասխանատվության արդյունք է։ Բոլորովին վերջերս գնդապետ Ա. Հարությունյանը նշանակվել է հրետանային մեկ այլ զորամասի հրամանատար։ Պարտականությունների ստանձնումից շատ չանցած, նրա ղեկավարությամբ զորամասն անցկացրեց առաջին դաշտային ելքն ու զորավարժությունը։

Զինված ուժերի գործունեության որոշակի շրջանում պայմանագրային կրտսեր հրամանատարների համակարգի ներդրման խնդիր առաջ եկավ: Իհարկե, որոշակի փորձ մեր բանակն արդեն ուներ. Արմավիրի և այլ ուսումնական կենտրոնների բազայի հիման վրա պատրաստվել են կրտսեր հրամանատարներ ժամկետային զինծառայողների կազմից: Բարձրագույն կամ թերի բարձրագույն կրթություն ունեցող, պարզապես լավ տվյալներ ունեցող նորակոչիկների կազմից թեկնածուներ ենք առանձնացրել և սերժանտներ պատրաստել՝ հիմնականում տարիուկես ժամկետով: Իսկ այժմ պայմանագրային սերժանտը կարող է մինչև իր ծառայության ավարտը, քանի տարի էլ այն կազմի, լինել սերժանտ տարբեր պաշտոններում:

Սլովակիայի լավագույն կինոռեժիսորներից մեկի՝ Ինգ Լիբոր Սփիմրի հետ շփվելու բարեբախտություն էի ունեցել Հայաստան նրա այցելությունից շաբաթներ առաջ։ Մեր ծանոթությունը չի կարելի պատահական համարել. նրան հետաքրքրել էին իմ անձնական բլոգում տեղադրված՝ Արցախյան պատերազմի, ազատամարտիկների, հայկական բանակի մասին պատմող հոդվածներն ու հայ մտավորականների հետ զրույցները, ինձ՝ նրա ֆեյսբուքյան էջը, որտեղ Հայաստանի ու Արցախի մասին հրապարակումներ էին, հայկական եկեղեցիների նկարներ՝ փոքրիկ ծանոթագրություններով, նրա ելույթները Սլովակիայի հեռուստատեսությամբ՝ ի պաշտպանություն Արցախի անկախության, ղարաբաղյան հակամարտությանը վերաբերող հոդվածները և այլն։ Օրեր առաջ Լիբորը ինձ տեղեկացրեց, որ ապրիլի 22-ին ժամանելու է Հայաստան։

Անահիտ Թամրազյանը Շուշիի կանանց ջոկատի մարտիկներից է: Տարիներ են անցել, բայց նա այսօրվա պես հիշում է այն սենյակը, որտեղ հավաքվել էին կամավորական կանայք` անդամագրվելու հայրենքի պաշտպանության գործին, հիշում է պատերազմի ամեն վայրկյանը, րոպեն, իր կողքին կռվող յուրաքանչյուրի դեմքը:

Կապիտան Բենիկ Անիկյան: Ծառայում է Տավուշի մարզում տեղակայված զորամասերից մեկում՝ որպես պայմանագրային գումարտակի վաշտի հրամանատար: Նրա անունը շատերին է ծանոթ զինված ուժերում, շատերն են լսել և հիացել դեռ պատերազմական տարիներից նրա մասին պատմություններով: Ասում են՝ ադրբեջանցիները մինչ օրս էլ վախենում են նրանից…