Օրերս ԼՂՀ պաշտպանության բանակի հրամանատար գեներալ-լեյտենանտ ՄՈՎՍԵՍ ՀԱԿՈԲՅԱՆԸ ՀՀ ՊՆ Տ և ՀԿ վարչության «Զինուժ» հեռուստածրագրի «Գորդյան հանգույց» հաղորդաշարի հեղինակներից ռազմական փորձագետ Դավիթ Ջամալյանին տված հարցազրույցում ներկայացրել է առաջնագծում զինծառայության անվտանգության ապահովմանն ուղղված աշխատանքները, խոսել պաշտպանության բանակի սպառազինության և մարտական հնարավորությունների մասին: Նա մասնավորապես ասել է.

Ազգային բանակում զինծառայողներին ուսուցանվում են շուրջ տասնյոթ առարկաներ, որոնց մի մասի համար ուսումնական տարվա երկրորդ կեսում անցկացվում են համաբանակային քննություններ, եւ որոշվում են լավագույնները։ Անհնար է գերագնահատել հասարակական պետական պատրաստություն առարկայի դերն ու նշանակությունը զինծառայողների գիտելիքների զարգացման, ընդհանուր ճանաչողության և հայրենասիրական դաստիարակության հարցերում։ Առարկայի ուսուցումը մշտապես բարելավելու, կատարելագործելու և ուսումնառության արդյունավետությունը բարձրացնելու գործում մեծ է խմբերի ղեկավարների դերը։ Նրանց պատրաստվածության մակարդակը, մարդկանց հետ աշխատելու, սովորեցնելու կամքն ու ունակությունն են նպաստում գործի հաջողությանը։

Մեր հաջողությունները կոլեկտիվ աշխատանքի արդյունք են, պարզապես ես ունեմ մի քանի սկզբունքներ, որոնք կարեւոր նախադրյալ են հաջողության հասնելու համար։ Առաջինը անձնակազմի բարոյահոգեբանական վիճակն է եւ համախմբվածությունը։ Մենք գաղափարի շուրջ համախմբված զինվորական կոլեկտիվ ենք, եւ այդ գաղափարը կարեւոր ու թանկ է յուրաքանչյուրիս համար։ Դա բանակի մարտունակության գաղափարն է, ինչը իր հերթին ուժեղ երկիր եւ պաշտպանված սահմաններ ունենալու երաշխիք է։

Ձեռքիս ափերով, դաստակներովս ու արմունկովս սրբում եմ տարիների փոշին…
Պատերազմ է…
Ամենուրեք կամավորական ջոկատներ են ստեղծվում, առնում են իրենց ինքնաշեն զենքերն ու մարտի դաշտ են մեկնում։
Ես էլ եմ գնում։ Գլխիկոր հասնում եմ կանգառ։ Մայթերին պատանիներ են հավաքված։ Աղմկում են, անլուրջ, անհամ կատակում։ Մեկը հանկարծ մի դրամապանակ է գտնում, օդում թափահարում է, գոռում՝ ո՞ւմն է, ո՞ւմը։ Հեռվից հայտնվում է տերը։ Թերագնահատել էի նրանց, այդ «անլուրջ» տղաներին։

«Կյանքս` հայրենիքիս, հոգիս` Աստծուն, պատիվս` ոչ մեկին»,-գեներալ Մովսես Սիլիկյանը հաճախ էր կրկնում սպայական այս վաղեմի ասացվածքը, որը դարձավ նրա կյանքի անբեկանելի ուղենիշը: Հավատարիմ մնալով այս խոսքին` նա երբեք չարատավորեց հայոց բանակի սպայի անբասիր պատիվը: Գեներալ-լեյտենանտ Մովսես Սիլիկյանի ծննդյան 150-րդ տարեդարձի առթիվ սեպտեմբերի 14-ին «Սարդարապատ» հուշահամալիրում տեղի ունեցավ «Մովսես Սիլիկյան զորավարը» խորագրով գիտաժողով:

Պաշտպանական համակարգի բարեփոխումների և զարգացման ծրագրում ռազմաարդյունաբերության զարգացումը ունի իր կարեւորագույն տեղը։ «ՀՀ ռազմաարդյունաբերության բարեփոխումների եւ զարգացման հայեցակարգը» եւ դրանից բխող միջոցառումների ծրագիրը ռազմաարդյունաբերական համալիրի գործունեությունը համակարգելու եւ ռազմաարդյունաբերության զարգացման շարունակականությունը ապահովելու հիմնավոր նախադրյալ է։ Այս երկու փաստաթղթերը ենթադրում են ռազմաարդյունաբերության զարգացման պետական ծրագիր եւ համակարգի գործունեությունը կանոնակարգելու միտումներ՝ սկսած նորմատիվ տեխնիկական եւ նորմատիվ իրավական փաստաթղթերի բազայի ստեղծումից մինչեւ ԶՈւ սպառազինության եւ ռազմական տեխնիկայի զարգացման պետական ծրագիրը քննարկող և հաստատող հանձնաժողովի կանոնադրության մշակում։

Հայաստանի քսանամյա հանրապետության առաջին զինվորներից էր Վարդան Հովհաննիսյանը` մի պատանի, որ վճռել էր իր ճակատագիրը տնօրինել հասուն տղամարդուն վայել:
Սեպտեմբերի 11-ը զոհված ազատամարտիկ Վարդան Հովհաննիսյանի հիշատակի 20-րդ տարելիցի օրն էր: Վարդանի մարտական ընկերներն ու հարազատները, պաշտպանության նախարարության ներկայացուցիչներ, աշակերտներ Երեւանի թիվ 142 միջնակարգ դպրոցից, որտեղ սովորել եւ գերազանցությամբ ուսումը ավարտել էր ազատամարտիկը, ուսանողներ այցելեցին Եռաբլուր պանթեոն` հարգելու Վարդանի եւ նրա զոհված մարտական ընկերների հիշատակը: