Ուշադրության կենտրոնում
Հայրենիքի առեղծվածը մենք վերծանել ենք սերնդեսերունդ։ Կորցնել-փնտրել-գտնելով մեր գոյության խորհուրդը, մեր կյանքի բովանդակ էությունը՝ հայրենիքի մեջ ու հայրենիքից դուրս։ Հայրենի՛ք, քո սերը կրակե շապիկ է, հագնում եմ՝ վառվում եմ, հանում եմ՝ մեռնում եմ. մորմոքել է գրողը: Ու հեռավոր Ավստրալիայում, Ամերիկայում կամ Հնդկաստանում ծնված-մեծացած հայը հանկարծ այնքան որոշակի ու տիրական լսել-զգացել է հայրենիքի կանչը, մայր հողի ձգողական ուժը։ Փորձել է ազատվել այդ քաղցր-հարազատ-տառապալի բեռից… ու չի կարողացել։
ՀՀ ինքնիշխան տարածքի նկատմամբ սեպտեմբերի 12-ի լույս 13-ի գիշերը Ադրբեջանի սանձազերծած ռազմական ագրեսիայից հետո աշխարհի տարբեր պետություններից հնչում են դատապարտող ելույթներ, շարունակվում են գործադրվել իրավիճակի խաղաղ հանգուցալուծմանն ուղղված դիվանագիտական ջանքեր:
2022 թ. սեպտեմբերի 13-ին ադրբեջանական զինուժի հարձակման ժամանակ N մարտական դիրքի ավագ, պարտադիր ժամկետային զինծառայող, կրտսեր սերժանտ Տարոն Մհերի Գալոյանը ճշգրիտ ուղղորդելով հրետանու կրակը՝ կասեցրել է թշնամու առաջխաղացումը, կրակային աջակցություն ցուցաբերել հարևան դիրքերին: Մարտական դիրքի անձնակազմը պարբերաբար ճշգրիտ նշանացուցում է տվել հրաձգային գումարտակի ականանետային մարտկոցին՝ թշնամու առաջխաղացումը կասեցնելու նպատակով, որի արդյունքում հետ են շպրտել հարձակվող գրոհային խմբերը՝ պատճառելով կենդանի ուժի մեծ կորուստներ:
Հարավարևելյան սահմանագոտում էինք, որտեղ կրակային դիրքում մեր հրետանավորները հերթական մարտական խնդրին էին նախապատրաստվում։
-Ամենաինտենսիվ գործողությունները, կարծում եմ, եղել են այս թևի վրա: Փառք Աստծո, մեր զինված ուժերին հաջողվեց կանգնեցնել թշնամու առաջխաղացումը և մեծ կորուստներ պատճառել նրան:
Զորամասի հրամանատար, գնդապետ Վահան Սարգսյանը, որպես սպա, իր զինվորական ծառայությունը սկսել է դասակի հրամանատարի պաշտոնից, անցել է հրամանատարական բոլոր աստիճաններով: Նրա ղեկավարած զինվորական ստորաբաժանումները մեկ անգամ չէ, որ լավագույնն են ճանաչվել զինված ուժերում: Վահան Սարգսյանը եղել է բանակային տարվա լավագույն գումարտակի հրամանատարը 2015-ին, իսկ 2021-ին նրա ղեկավարած զորամասը ճանաչվել է զինված ուժերի մարտական հերթապահություն կատարող լավագույն զորամաս:
Ծնողների հպարտությունը, հույսն ու ապավենը իրենց զավակներն են:
Երջանիկ են այն ծնողները, որոնք արժանավոր զավակներ են մեծացնում: