Մարինա Փարսադանյանը 2021 թ.-ից աշխատում է «Շենգավիթ» բժշկական կենտրոնում՝ որպես վիրահատական բաժնի վարիչ: Մինչ այդ, 21 տարի շարունակ ծառայել է Կենտրոնական զինվորական կլինիկական հոսպիտալում, 44-օրյա պատերազմի մասնակից է, մեր «սպիտակ» բանակի մարտիկներից: Շատ փորձություններով է անցել այս հմայիչ, բարեհոգի ու ժպտերես բժշկուհին: Բայց այս ամենի մասին ավելի լավ է՝ ինքը՝ Մարինան պատմի, հատկապես, որ շատ լավ պատմող է:

Առաջնեկի ծննդից մի քանի օր առաջ էր Գարիկն ավտովթարի ենթարկվել։ Պապը հորը քայլելիս այդպես էլ չտեսավ։ Առայսօր Գարիկը հաշմանդամության սայլակին է։ Հեշտ չէր Այվազյանների երիտասարդ ընտանիքի համար։ Գյուղի դժվար վաստակվող ապրուստը, հոգսն ու կենցաղը, նորաստեղծ ընտանիքի անթիվ, անհամար կարիքները, առաջնեկի ծնունդն ու բազում-բազում երազանքներն ու ծրագրերը մի տեսակ չէին համատեղվում իրականության հետ։

…Զորակոչի ամենասպասված իրադարձությունն է. հարյուրավոր տղաների երդման հանդիսավոր արարողությունը եկեղեցու բակում է՝ բարձր սպայակազմի, ծնողների ներկայությամբ։

Հայրենիքի նորօրյա պաշտպանները ուսումնական գումարտակում շուրջ մեկ շաբաթ է, ինչ ներգրավված են երիտասարդ մարտիկի պատրաստության պարապմունքներում:

Զրույց ԶՈՒ պատրաստության գլխավոր վարչության մարտական պատրաստության վարչության պետի տեղակալ, գնդապետ ՍԱՍՈՒՆ ԲԱԴԱՍՅԱՆԻ հետ:

…Նրանք ծանոթացել են տարիներ առաջ։ Էմանուել Էզուկամը խաղում էր Հայաստանի ֆուտբոլային ակումբներից մեկում, իսկ Լիլիթը լեզվի կենտրոնում հայերեն բանավոր խոսք էր ուսուցանում օտարալեզու հայաստանաբնակներին։ Ժամանակի ընթացքում էլ ձևավորվեց հայ-նիգերիական ընտանիքը, ու ծնվեցին Լիլիթի և Էմանուելի երեք զավակները։

Ասում են՝ եթե բախտն առանձնապես բարեհաճ է մարդու նկատմամբ և ուզում է շնորհել մեծագույն երջանկություն, նրան հավատարիմ ընկերներ է պարգեւում։