Ուշադրության կենտրոնում
Մայիսի 27-ին Մոնթե Մելքոնյանի անվան ռազմամարզական վարժարանում անցկացվել է 2021-2022թթ. ուսումնական տարվա ավարտական հանդիսավոր արարողությունը։
Առաջին մի քանի նախադասությունից պարզ է դառնում, որ կրտսեր սերժանտ Վահե Մինասյանը սակավախոս է ու պատմածը չի համեմում էպիտետներով, իսկ ես տրամադրվել էի զգայական զրույցի, որովհետև զինվորը Գորիսից է՝ որպես դիրքի ավագ պաշտպանում է նախնիներիս ծննդավայր Նոյեմբերյանը…
Կապավոր Կարեն Սարգսյանը ուսումնական զորամասի օրինակելի զինվորներից է՝ բարեխիղճ, պարտաճանաչ:
Ուսումնական փուլն անցնելուց հետո, որպես ռադիոջոկի հրամանատար, կշարունակի ծառայությունը սահմանային զորամասերից մեկում:
Ես ու Էլեոնորան զրուցում ենք Տիգրանի մասին: Տիգրանն Էլեոնորայի որդին է, ժամկետային զինծառայող էր պատերազմի ժամանակ:
-Տիգրանն ու շրջափակման մեջ ընկած մեր վիրավոր տղաները պատսպարվել են Վանք գյուղի տներից մեկում: Գնդակը Տիգրանի գոտկատեղն էր խոցել:
ՀՕՊ զորքերը 30 տարեկան են: Զորատեսակը կայացման և զարգացման լուրջ ճանապարհ է անցել՝ թե՛ մարտական կիրառման, թե՛ զորավարժությունների ընթացքում ապացուցելով հայ զինծառայողների մասնագիտական բարձր պատրաստվածությունը:
Եթե դուք դիտել եք WarGonzo-ի տեսանյութը Շուշիի մատույցներից 44-օրյա պատերազմի ժամանակ, ապա չեք կարող նկատած չլինել Արամի ժպիտը: Ռուսական ալիքները այդ տեսանյութը անվանեցին Ժպտացող զինվորը: Զենքերը կրակում էին, ռումբերն ընկնում են ոռնոցով, իսկ հայ զինվորը ժպտում էր լայնաշուրթ: