Language:

  • Հայերեն
  • Русский
  • English

Ուշադրության կենտրոնում

ԱՄԵՆԱԽՈՐ ՑԱՎՆ ՈՒ ԱՄԵՆԱՀԶՈՐ ՀՊԱՐՏՈՒԹՅՈՒՆԸ

-Երբ պատերազմն սկսվեց, ավագ որդիս՝ Անդրանիկս, որպես դասակի հրամանատար, ամենաթեժ ճակատում էր, երկու օր անց կրտսեր որդիս՝ Արսենս, մեկնեց Արցախ: Ես մնացի մենակ (ամուսինս վաղուց է վախճանվել): Երկու երեխա ունեի՝ երկուսն էլ պատերազմի բոցերում էին 42 օր: 42 օր ես անցա ամենաիսկական դժոխքի միջով: …Հրադադարից երկու օր առաջ երկուսն էլ վիրավորվեցին ու տեղափոխվեցին հոսպիտալ: Արսենիս վնասվածքը մահացու չէր: Անդրանիկս…

ՊԱՏՐԱՍՏ ԵՄ ՊԱՇՏՊԱՆԵԼՈՒ ՀԱՅՐԵՆԻ ՀՈՂԻ ԱՄԵՆ ՄԻԼԻՄԵՏՐԸ

Գանձակցի Արամ Ասատրյանը օրերս է զորացրվել: Հենց զորացրվելու օրն էլ պարգեւատրվել է «Մարտական ծառայություն» մեդալով եւ շնորհակալագրով։
Ամբողջ գյուղը՝ մեծ ու փոքր, հարազատ-բարեկամ հավաքվել էին դիմավորելու պատերազմի բովով անցած իրենց զինվորին, ծնողներին աչքալուսանք տալու։ Արամի տատն արցունքն աչքերին փարվել էր թոռանն ու մրմնջում էր. «Շնորհակալ եմ, Տե՛ր, հերոսս տուն եկավ»…

ՀԱՅԱՊԱՀՊԱՆՈՒԹՅԱՆ ԳՈՐԾԻՆ ԳԻՏՈՒԹՅԱՄԲ ՈՒ ԶԵՆՔՈՎ ԼԾՎԱԾ

Գրականագետ, բանասեր, թարգմանիչ Ալբերտ Վարազդատի Մուշեղյանը ծնվել է 1931 թ. սեպտեմբերի 27-ին Երևանում: 1954 թվականին ավարտել է Երևանի պետական համալսարանի բանասիրության ֆակուլտետի ռոմանա-գերմանական բաժինը, այնուհետև՝ ասպիրանտուրան՝ ավստրո-գերմանական գրականության գծով։

ԻՐԱԿԱՆ ՀԱՏՈՒՑՈՒՄԸ ՆՈՐ ՊԻՏԻ ԳԱ

Դասակի 23-ամյա հրամանատար Տարոն Դավեյանը ընդամենը մեկ տարվա զինծառայող էր, երբ սկսվեց պատերազմը:

ՀՐԱՄԱՆԱՏԱՐ ՏԻԳՐԱՆՅԱՆԸ

Ավագ լեյտենանտ Էմին Տիգրանյանը «Տիգրան Մեծ» ռազմամարզական վարժարանում ուսանելուց հետո ընդունվել է Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական համալսարան, որն ավարտելով ծառայության է նշանակվել զինված ուժերում:

ՀԱՅԱՍՏԱՆՈՒՄ ՄԵԿՆԱՐԿԵԼ Է «ԽԱՂԱՂՈՒԹՅԱՆ ՄԱՐՏԻԿ» ՄՐՑՈՒՅԹԸ

Մոնթե Մելքոնյանի անվան ռազմամարզական վարժարանում օգոստոսի 22-ին տեղի է ունեցել «Միջազգային բանակային խաղեր-2021» մրցաշարի շրջանակում անցկացվող «Խաղաղության մարտիկ» մրցույթի բացման հանդիսավոր արարողությունը:

ՀԱՎԵՐԺԻ ՃԱՄՓԱՆ ՀԱՆՈՒՆ ԿՅԱՆՔԻ

Արտյոմին հանդիպեցի «Եռաբլուրում»… Հերոսաբար նահատակված Նարեկ սարկավագի տարեդարձի կապակցությամբ հոգեհանգստի արարողությանն էի, ետդարձին սովորության համաձայն հայացքս սահեցնում էի տղաների լուսանկարների վրայով, բոլորի հետ՝ ծանոթ թե անծանոթ, մտովի խոսում, աղոթք էի ասում, երբ հայացքս կանգ առավ Արտյոմի լուսանկարին: