#05 (870) 09.02.2011 – 16.02.2011
Արդեն քանի տարի է, ինչ մեր զինված ուժերի բուժանձնակազմը համալրվում է Երեւանի պետական բժշկական համալսարանի ռազմաբժշկական ֆակուլտետի շրջանավարտներով: Հիմնավոր տեսական գիտելիքներ ստանալուց հետո նրանք զորքերում գործնականում կիրառում են բուժօգնություն տրամադրելու իրենց կարողությունները, կատարելագործվում որպես մասնագետներ եւ նշանակվում տարբեր պաշտոնների: Բնական է, որ ֆակուլտետի հետ կապված բոլոր խնդիրները տարեցտարի ավելի մեծ ուշադրության են արժանանում: Օրերս հանդիսավոր պայմաններում տեղի ունեցավ ֆակուլտետի շուրջ վեց տասնյակ ուսանողի երդման արարողությունը, եւ նրանք արդեն իրավամբ կկոչվեն կուրսանտներ:
Հայ լինելու չափանիշը հայ ազգին ծառայելն է Զրույց պաշտպանության նախարարի ավագ խորհրդական ԲԱԲԿԵՆ ՎԱՐԴԱՆՅԱՆԻ հետ -Պարո՛ն Վարդանյան, ազգային գաղափարախոսությունը, ըստ իս, մի շարք ազգային գաղափարների համակցումով ամբողջացած համակարգ-տեսություն է։ Կուզենայի հարցնել Ձեզ՝ ե՞րբ են գաղափարները դառնում ազգային, ինչո՞վ են բնորոշվում ազգային գաղափարները։ Հարցիս նպատակը հայի ազգային գաղափարները ճանաչելն ու զանազանելն է։ -Նախ ասեմ, որ Ձեր […]
Կասկածից վեր է, որ նման հաջողության հասնելու գործում կարեւոր դերակատարում ունի առաջին հերթին զորամասի հրամանատարը։ Հենց նրա ցուցաբերած կազմակերպական, հրամանատարական ունակությունների շնորհիվ է ապահովվում մարտական բարդ առաջադրանքների կատարման հաջողությունը։ Իսկ ականազերծման կենտրոնի հրամանատար գնդապետ Վոլոդյա Զալունցը, երկար տարիներ գումարտակի հրամանատար լինելով, բազմիցս ապացուցել է, որ օժտված է մարդկանց համախմբելու եւ առաջնորդելու ունակություններով։ Գնդապետ Վոլոդյա Զալունցն արցախցի է, ծնվել է Մարտակերտի շրջանի Թալիշ գյուղում։ Միջնակարգ դպրոցն ավարտելուց հետո նա տեղափոխվել է Երեւան, ծառայել է բանակում, իսկ զորացրվելուց հետո աշխատել է արտադրությունում ու միաժամանակ սովորել Երեւանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտում։
Բադալյաններին Եղեգնաձորի շրջանի Աղավնաձոր գյուղում ճանաչում են բոլորը։ Օջախի հիմնադիրը՝ Աշոտ Բադալյանը, որի 50-ը բոլորեց վերջերս, գյուղի միակ անասնաբույժն է՝ շրջանում ընդունված, հարգված մասնագետ։ Մինչդեռ այս ընտանիքը Աղավնաձորում ու նրա սահմաններից դուրս առավելապես հայտնի է զինվորականության ճանապարհը բռնած երեք որդիներով, հոր բնորոշմամբ՝ իր տան երեք սյուներով՝ Մանուկով, Միքայելով, Մհերով։
Աշոտը հետաքրքիր զրուցակից է, բանիմաց, խոհեմ, աշխարհի անցուդարձին լավատեղյակ, եւ ամենակարեւորը՝ հողին կպած մարդ։
Հերթական անգամ ապացուցվեց, որ զինված ուժերում տեղի ունեցող ոչ մի հանցագործություն անհետեւանք չի մնում, եւ որ իրավապահ մարմինները խստագույնս պահպանում են հավատարմությունը օրենքի տառին ու սկզբունքներին։ Մեկ անգամ եւս հաստատվեց, որ յուրաքանչյուր զինծառայող, անկախ ուսադիրներին ունեցած աստղերի քանակությունից, զբաղեցրած պաշտոնից ու դիրքից, պարտավոր է գիտենալ, որ հանցագործությանը հետեւելու է անխուսափելի պատիժը ու այն լինելու է անզիջում, արդարացի՝ համահունչ կատարված հանցագործության բնույթին եւ հասարակական վտանգավորության աստիճանին։
Այս անգամ խոսքը վերաբերում է Գեղարքունիքի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանի կայացրած դատավճռին, որի համաձայն՝ ծանր հանցագործության մեջ մեղադրվող մի շարք նախկին զինծառայողներ ստացան իրենց արժանի պատիժը՝ դատապարտվելով օրենքի ամբողջ խստությամբ։
Սուրը, թե գրիչը՝ թե՛ մեկը, թե՛ մյուսը Գ. ՆԺԴԵՀ Փետրվարի 4-ին Արցախյան ազատամարտի լեգենդար հերոս Դավիթ Սարապյանը` Դեւը, կդառնար 45 տարեկան: Սակայն նրա երկրային վեհ ուղին տեւեց ընդամենը 26 կարճ տարի… Դավիթը իր ծնողների՝ հայտնի ճարտարապետ Էդուարդ Սարապյանի եւ ականավոր գիտնական Էմմա Սարապյանի միակ զավակն էր: Դեռ մանկուց նկատվում էին տղայի արտասովոր ունակությունները: Նա հոյակապ […]
ՀՕՊ ուսումնական զորամասի հրամանատար է։
1995թ. Տիգրանը, ավարտելով ութերորդ դասարանը, ընդունվել է Մոնթե Մելքոնյանի անվան ռազմական վարժարան, որից հետո ընդունվել է Ռուսաստանի Դաշնության ակադեմիա։ Ուսումն ավարտելով, մարտկոցի հրամանատար է նշանակվել ՀՕՊ մարտական զորամասում, այնուհետեւ տեղափոխվել է մեկ այլ զորամաս ու նշանակվել դիվիզիոնի հրամանատար։ 2006թ. ուսումնական զորամասում է, ամուսնացած է, ունի մեկ աղջիկ եւ մեկ տղա։ Բարեխիղճ ծառայության համար մայոր Տ. Հակոբյանը պարգեւատրվել է «Զորավար Անդրանիկ» մեդալով։