Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո հրաձգային զենքի արտադրության ոլորտում սկսվեց նոր ժամանակաշրջան, որը որոշ պատմաբաններ անվանեցին Կալաշնիկովի դարաշրջան: Եւ դա չափազանցություն չէ. բավական է նշել, որ 1950- ականների սկզբից մինչ օրս աշխարհում արտադրվել է Կալաշնիկովի տարբեր տեսակի ինքնաձիգների ավելի քան 100 միլիոն նմուշ: Համեմատության համար նշենք, որ արտադրված նմուշների քանակով Կալաշնիկովի ինքնաձիգին հաջորդող ամերիկյան «M-16», գերմանական «HK-G3» եւ բելգիական «FN FAL» ինքնաձիգների ընդհանուր քանակը չի գերազանցում նշված թիվը:

Ադրբեջանի հասարակությունը համակվել է անկումային տրամադրությամբ. Սոչիում ծնված, այժմ Գերմանիայում բնակվող 43-ամյա ոմն երազատես Արտեմ Դրագունով «կանխատեսել է». «Ամենայն հավանականությամբ, «Եվրատեսիլ-2012»-ը կանցկացվի Իտալիայում, քանի որ Բաքվում տեղի կունենա մոտավորապես այն, ինչ հիմա Սիրիայում է (այսինքն՝ «համարյա» հեղափոխություն-Ա.Յ.): Եթե, իհարկե, տեղի խանը «ձիու քայլ» չանի»:
Այս «կանխատեսումը» ադրբեջանական հասարակությանը խուճապի չէր մատնի, եթե Դրագունովի երազները, որոնք նա խնամքով նկարագրում է ինտերնետային իր բլոգում, արդեն մի քանի անգամ իրականացած չլինեին:

Վ. Սարգսյանի անվան ռազմական ինստիտուտը իրավամբ համարվում է մեր զինված ուժերի համար սպաների պատրաստման դարբնոց: Զինվորական տարբեր մասնագիտությունների գծով ինստիտուտում բարձրակարգ ուսուցում է ստանում բանակի ապագա սպայակազմի հիմքը` վաղվա հրամանատարներն ու գեներալները, ընդ որում, այսօր արդեն բարձրաստիճան զինվորականների, դիրքերում զինվորների հետ միասին սահմանները վերահսկող սպաների մի զգալի մասը ինստիտուտի շրջանավարտ է: