Հերթական զորակոչին ընդառաջ ՀՀ ՊՆ-ի և Զարգացման ծրագրերի հայկական կենտրոնի նախաձեռնությամբ, սպորտի և երիտասարդության հարցերի նախարարության, ինչպես նաեւ հասարակական կազմակերպությունների, ՊՆ Տ և ՀԿ վարչության, հանրապետական զինկոմիսարիատի ներկայացուցիչների, զինակոչիկների, նրանց հարազատների մասնակցությամբ մայրաքաղաքում և մարզերում իրականացվում են իրավախորհրդատվական միջոցառումներ, որոնց նպատակն է ավելի սերտացնել բանակ-հասարակություն կապը։

Հայկական բանակի զորամասերից մեկում արձանագրված ողբերգական դեպքն ու դրան հետեւած իրադարձությունները ցնցեցին հասարակությունը:
Հիշեցնենք, ըստ պաշտպանության նախարարության հաղորդագրության, մայիսի 15-ին, ժամը 15։30-ի սահմաններում ՀՀ ՊՆ N զորամասի պահակախմբի մուտքի դիտորդ, ժամկետային զինծառայող, շարքային Դավիթ Խաչատրյանն իրեն ամրակցված ԱԿՄ տեսակի ինքնաձիգից կրակոց էր արձակել, ինչի հետեւանքով պահակախմբում ընդգրկված ժամկետային զինծառայող, շարքային Լյուքս Ստեփանյանը գլխի շրջանում ստացած հրազենային վիրավորումից տեղում մահացել էր, իսկ նույն զորամասի ժամկետային զինծառայող, շարքային Հրաչյա Սարգսյանը գլխի շրջանում ստացել էր հրազենային վիրավորում։ Վերջինս ընդունվել է ՀՀ ՊՆ կենտրոնական կլինիկական զինվորական հոսպիտալի վերակենդանացման բաժանմունք։

Իրավիճակն առաջնագծում թելադրվում է մեր կողմից, սակայն հաճախ լինում են հակառակորդի կողմից հրադադարի խախտման դեպքեր, որոնք մեր կողմից անպայման ստանում են արժանի պատասխան: Ինչ վերաբերում է դիպուկահարների կամ դիվերսիոն հակազդեցությանը, ապա նշեմ, որ մեր դիպուկահարները (որոնք այսօր պատրաստվում են դիպուկահարների դպրոցում) արժանիորեն հակազդում են հակառակորդի դիպուկահարների ցանկացած գործողությանը: Իսկ ՀՀ պետական սահմանը խախտող դիվերսիոն հետախուզական բոլոր խմբերը ժամանակին հայտնաբերվում և վնասազերծվում են:

Երեք տասնամյակ առաջ, երբ ես ուսանող էի, երկրագնդի բնակչության թիվը չորս միլիարդ էր: Տնտեսագետները հաշվարկներ էին անում և հանրությանը համոզում, որ մեր մոլորակը կարող է կերակրել վեց միլիարդ մարդու: Այժմ երկրագնդի բնակչության թիվն անցել է յոթ միլիարդից, բայց դեռևս չեն սպառվել կենսապահովման հնարավորությունները: Փաստորեն, մեր մոլորակը, որը տիեզերքի մի փոքր մասնիկն է, ունի իր բնակիչների անխռով կյանքն ապահովելու անսպառ միջոցներ: Էլ ինչո՞ւ են մարդիկ կռվում, զանգվածաբար միմյանց սպանում: Անգամ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո չկանխվեց սպառազինությունների մրցավազքը, վերջ չտրվեցին պատերազմներին, չհաղթահարվեց ատելությունն ու անհանդուրժողականությունը ժողովուրդների ու պետությունների միջև: Քսանմեկերորդ դարում բռնության պատճառ են ժողովուրդների իրավունքների ոտնահարման փաստերը, նյութական բարիքների բաշխման անհամամասնությունները, մշակույթների բախումը, կրոնական անհանդուրժողականությունը…

Մայիսի 24-ին հանրապետության դպրոցներում նշվեց Վերջին զանգը: Ուսումնառության գործընթացը ամփոփեցին նաեւ ՀՀ ՊՆ Մոնթե Մելքոնյանի անվան ռազմամարզական վարժարանում: Վարժարանի ավարտական դասարանի սաները, տոնական համազգեստ հագած, կանգնել էին շարքում: «Հավսա՛ր, զգա՛ստ» հրահանգից հետո նրանք դիմավորեցին պաշտպանության փոխնախարար Արա Նազարյանին, երգեցին Հայաստանի Հանրապետության հիմնը եւ ցուցադրեցին այն բոլոր հմտությունները, որ ձեռք են բերել ուսման ընթացքում:

Ես ինձ ժամանակակից էլեկտրոնային տեխնիկայի հետ անհաշտ մարդ եմ համարում, եթե չասեմ` նույնիսկ խորթ, հեռու եւ միշտ էլ հարազատներիս, գործընկերներիս ինքնամոռաց խորասուզումը զանազան սոցիալական կայքեր` «Համադասարանցիներ», «Թվիթեր», «Սկայփ», «Ֆեյսբուք» եւ այլն, հոգուս խորքում եթե ոչ ծիծաղելի, ապա գոնե ժամանակի անտեղի ու անիմաստ վատնում եմ համարել: Եվ թերեւս կշարունակեի այդպես մտածել, եթե մտերիմ ընկերս, որ դրսում է ապրում, ուղղակի պարտադրաբար ինձ չներքաշեր վիրտուալ շփումների ու ծանոթությունների այդ աշխարհը… Իսկ ահա այսօր արդեն ես անսահման շնորհակալ եմ նրան` ընկերոջս, որ ինձ հնարավորություն տվեց ոչ միայն գտնելու, վերահաստատելու կապը իմ հեռավոր, մոռացված ընկերների հետ, այլեւ հայտնաբերելու ինձ համար անհայտ-անծանոթ մարդկանց դիմանկարների մի ամբողջ պատկերասրահ կամ ավելի ճիշտ` հայտնագործելու ինձ անհայտ-անծանոթ նոր աշխարհներ… Չէ՞ որ, իրավ է ասված, ամեն մարդ մի նոր աշխարհ է` անհայտ, խորհրդավոր, եզակի ու անկրկնելի…

Մեծ-մեծ երջանկություն է զենք առնել ու կռվել հայրենիքիդ ազատագրության համար: Առավել մեծ երջանկություն է կանգնել սեփական ազատ ու անկախ հայրենիքի սահմանին ու պաշտպանել սեփական հողը: Ես զրկված եմ եղել այդ երջանկությունից: Բայց կա մի մեծ բարեբախտություն յուրաքանչյուր հայի համար` մեր Տունը կանգուն է, ու մենք ենք մեր Տան տերը: