Հայոց բանակում սպա-զինվոր, զինվոր-զինվոր հարաբերությունները կլինեն կանոնադրային կամ նույնիսկ ավելի քան կանոնադրային, եթե բոլոր հրամանատարները լինեն իմ հրամանատարների նման:
Ծառայել եմ սահմանային զորամասում, որտեղ ծառայելը, առանց չափազանցության, համարում եմ հերոսություն թե՛ սպաների, թե՛ զինվորների համար: Երբ ծառայում ես մի զորամասում, որը գտնվում է հակառակորդի հետ շփման առաջնային գծում, մոտակա քաղաքը գտնվում է 40-50 կմ հեռավորության վրա, իսկ եղանակային պայմանները խստաշունչ են, չընկճվելու միակ հնարավորությունդ մնում է մարդկային, ընկերական հարաբերությունները: Երբ -200C սառնամանիքին, ոտքով դիրքեր բարձրանալիս ընկերդ կամ առավել ևս քեզնից ավելի ֆիզիկապես ուժեղ հրամանատարդ ձեռքիցդ բռնած օգնում է, նոր ես հասկանում, թե ինչ է ընկերությունը, մտերմությունը:

Մայիսի 30-ին տեղի կունենա Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցին նվիրված միջոցառումները համակարգող պետական հանձնաժողովի երրորդ նիստը, որի օրակարգում արդեն այսօր նշմարվում է գլխավոր հարցը. ոչ միայն ճանաչում, այլ նաև` հատուցում: Եվ 2015 թվականին ընդառաջ Հայաստանի Հանրապետության արտաքին քաղաքականության մեջ նկատելի փոփոխություններին զուգընթաց զարգացումներ են ընթանում նաև Թուրքիայում:

Կապիտան ԲՈՐԻՍ ԲԱԲԱՅԱՆԸ ծնվել է 1986թ. Երևանում: Ութերորդ դասարանն ավարտելուց հետո սովորել է Մոնթե Մելքոնյանի անվան ռազմամարզական վարժարանում: Վարժարանն ավարտելուց հետո ընդունվել է ՌԴ Սանկտ Պետերբուրգի ռազմական ակադեմիայի Վոլսկի մասնաճյուղը: 2007-ին վերադառնալով` նշանակվել է զորամասի ծառայության պետ, իսկ 2009-ից նույն պաշտոնում ծառայության է անցել գնդապետ Ա.Ցականյանի հրամանատարությամբ գործող սահմանային զորամասում:

Նա նախկինում, իսկ այժմ ավելի հաստատապես, կողմնակից չէր Երկիր առաքվող խմբերին և իր անհաջողությունից հետո կրկին համոզում է «Շամ» Կենտ. կոմիտեի ընկերներին՝ չդիմել նման անօգտակար քայլի: Հակառակ փորձառու ռազմիկի կարծիքի՝ Թավրիզի ՀՅԴ «Վրեժ» կենտր. կոմիտեն որոշում է Սասուն ուղարկել զինատար ևս մի խումբ: Ավելի քան տարօրինակ և չկշռադատված կարող է թվալ այդ որոշումը: Որքանով էր նպատակահարմար զինախումբ ուղարկել Երկիր այն ամենից հետո, երբ անհաջողության էին մատնվել ու մեծ կորուստներ կրել ավելի մեծ թվակազմ ունեցող հայդուկային խմբերը: Թավրիզի (Վրեժ) կենտր. կոմիտեի պատճառաբանությամբ իրենց կողմից համանման որոշում կայացնելը պայմանավորված էր Վանի (Շամ) կենտրոնական կոմիտեի պահանջով:

Զորամասի ինժեներական ծառայության պետ, մայոր Վ.Ալեքսանյանն իր գործը սիրով կատարող, գործին նվիրված, հանձնարարությունները ժամանակին և բարեխիղճ կատարող սպա է: Զորամասում նրա մասին գովեստով են խոսում թե՛ սպաները, թե՛ զինվորները:
Ծնվել է Արարատ քաղաքում: Միջնակարգ դպրոցն ավարտելը համընկավ հայոց բանակի կազմավորման հետ, և Վարուժանը դարձավ մեր նորաստեղծ բանակի առաջին զինվորներից: Մինչ զորակոչվելը պատանին արդեն ծանոթ էր սահմաններում կատարվող իրադարձություններին: Իրենից ավագների հետ եղել էր Երասխում:

Նորայր Քյարամի Մանուկյանը ծնվել է 1961թ. մայիսի 9-ին, Թալինի շրջանի Ներքին Բազմաբերդ գյուղում: Գերդաստանի արմատները հայրական կողմից սերում են Արևմտյան Հայաստանի Սասունի Կուռթեր գյուղից, 1880-ական թթ. հայտնի առաջին ֆիդայիներից` Կարմիր Իրիցու տան քաջն Արաբոից, իսկ մայրական կողմից` Մուշի Բուլանըխից: Նորայր Մանուկյանը 1979-81թթ. ծառայել է Խորհրդային բանակում, Ղազախստանի Բայկանուրի հրթիռային զորամասում: Անապատում դժվար ծառայությունից հետո վերադարձել է Ներքին Բազմաբերդ, զբաղվել տարբեր աշխատանքներով: 1988-ից արդեն Նորոյի խրոխտ ոգեշունչ երգերն ազգային-ազատագրական պայքարի ազդականչեր դարձան:

Բերդաձորցի Առնոն կդառնար 60 տարեկան, ապրիլի 25-ին նրա հայրենի Հին Շեն գյուղում տոնականորեն նշվեց հերոսի ծննդյան օրը՝ իր երկնային ներկայությամբ: Մայր հայրենիքից բաժանված Արցախը երկար տարիներ գոյատևեց անձնուրաց ու հայրենասեր որդիների շնորհիվ: Նման հայորդիներից էր Առնո Միքայելի Մկրտչյանը, որ ծնվել էր Շուշիի շրջանի Բերդաձորի ենթաշրջանի Հին Շեն գյուղում, մանկավարժի ընտանիքում: Դեռևս ուսանողական տարիներին նա իր հայրենասեր ընկերների հետ Հայոց եռագույնն էր բարձրացրել Գորիսի շրջկոմի շենքի վրա եւ երկար ժամանակ հալածանքների ենթարկվել ՊԱԿ-ի կողմից: Բարձրագույն կրթություն ստանալուց և խորհրդային բանակում ծառայելուց հետո վերադարձել էր հայրենի գյուղ, աշխատել հարազատ դպրոցում՝ որպես ֆիզիկայի ուսուցիչ: Իր սաներին, բացի բնագիտական գիտելիքներից, շատ ավելի հայրենասիրության ու ազատ մտածելու դասեր էր տվել: