Քանի՜ սերունդ է քո նվիրական տեսիլքը փայփայել իր բաղձալի երազներում, քանի հայորդու աննկուն կամքն է վանդակվել խորհրդային բանտերում, քանի ազատաբաղձ պոռթկում է ճզմել տոտալիտար ռեժիմի մամլիչը□ բայց քո տենչանքը մեր հոգիներում ոչ ոք չէր կարող սպանել։ Այդ տենչանքը մեզ Ազատության հրապարակ բերեց՝ քեզ գտնելու այլեւս անկասելի կամքով, քո գոյության համար կյանքը չխնայելու պատրաստակամությամբ։ Դու էիր մեզ այդքան միակամ, անձնազոհ, հպարտ ու հերոսական դարձրել։ Կենաց□մահու կռվի բոցերում ծնվեց քո ամենաթանկ զավակը՝ Ազգային բանակը, քո լինելության, քո անվտանգության առաջին երաշխավորը։ Նա մեծացավ, հասակ առավ, պնդեց բազուկը, զորացրեց ոգին եւ այսօր կանգնած է անսասան իր բիբլիական հողի վրա, կանգնած է հզոր ու անպարտ, հայրենասեր ու հերոսական։ Հայաստանի Հանրապետությունը տոնում է իր Անկախության 22-րդ տարեդարձը՝ ազատագրված Արցախով, հաղթանակած բանակով։ Թող չկտրվի հաղթանակներիդ դարերից եկող ոսկե շղթան, եւ հավերժական լինի երթդ։

Սկզբում խաղաղ ու կայուն անդորր էր. կարմիրների երկրի հսկա ջրաղացքարը անշեղորեն պտտվում ու հավասարության և եղբայրության աղուհաց էր բաժանում աջ և ահյակ, կարմիրների ծիածանը ճտվտում ու բազմազգ ժողովրդի մեջ իր հրճվանքն էր հավասարապես բաշխում, գերտերության ղեկավարը փռշտում էր կարմիրների մայրաքաղաքում, ու տողանի կանգնած խայտաբղետ զանգվածը զինվորական խմբաձայնով երախտագիտորեն արձագանքում էր` առողջություն… Շինծու, թե իրական` ապահովությունն առկա էր. գաղափարախոսության լրջությունը առանձնապես լուրջ չընդունելով` ապրում էին կեցության նվազագույն խնդիրը լուծված տեսնելու գիտակցությամբ, իսկ գերտերության ղեկավար կազմի զառամախտով տառապող ծերակույտը, անհոգ խաղաղության մեջ մրափելով, իրենց խարխլված ուղեղների զառանցանքը կաղնեփայտե դագաղում հավերժության պատրանքով ամփոփելու հեքիաթն էր հյուսում: Այդ հետո էր, որ տիեզերական շերեփն անակնկալ կախվեց ու խառնեց ժամանակի չափումները:

Զինվորական բոլոր մասնագիտություններն իրենց առանձնահատկություններն ունեն, ինչի համար էլ դրանք ուսուցանվում են հենց զինվորական ուսումնական հաստատություններում: Այժմ՝ բանակի ստեղծումից քսան տարի անց, մենք արդեն հնարավորություն ունենք ռազմական ինստիտուտում ուսուցանելու այն աղջիկներին, որոնք, ծառայության անցնելով զորամասերում, կարող են հրաշալիորեն կազմակերպել թե՛ մարտական պատրաստության, թե՛ թիկունքային ապահովման խնդիրները: Կամավորական ջոկատների ժամանակաշրջանից դեռեւս հայուհիներն ապացուցել են, որ կարող են հայրենիքի հրաշալի պաշտպաններ` զինվորներ, ջոկատների, զորամասերի առանձին ստորաբաժանումների հրամանատարներ լինել: Ակնհայտ է, որ բանակում գնալով ավելանում է կանանց թիվը, քանզի կարեւորվում է նրանց դերը:

Քաղաքացիական և ծառայողական զենքերի ներկրմամբ, վաճառքով, ինչպես նաև հայրենական զենքի արտադրությամբ զբաղվող Ասպար Արմս ՍՊԸ -ն հիմնադրվելուց կարճ ժամանակ անց ձեռք բերեց զենքերի արտադրությամբ զբաղվող աշխարհահռչակ զինագործական ընկերությունների` Ֆաբարմ Իտալիա, Վերնեյ Կարոն Ֆրանսիա, Բերետա Գրուպպ, որի մեջ ընդգրկված են զենքերի արտադրությամբ զբաղվող մոտ մեկ տասնյակ հանրահայտ ընկերություններ, միակ պաշտոնական ներկայացուցիչը լինելու վստահությունը ողջ տարածաշրջանում։ Ասպար Արմսը քաղաքացիական շուկայի համար ներկրում և իրականացնում է ինչպես զենքի, այնպես էլ փամփուշտի, հանդերձանքի և ոլորտի համար անհրաժեշտ բազմապիսի պարագաների վաճառք ԱՄՆ-ից, Իտալիայից, Գերմանիայից, Չեխիայից, Ֆինլանդիայից, Ավստրիայից, Անգլիայից, Ֆիլիպիններից, ՌԴ-ից։

Օգոստոսի 23-ին, ժամը 11-ի սահմաններում ՀՀ ՊՆ զորամասերից մեկի մարտական հենակետում հայտնաբերել էին հրազենային մարմնական վնասվածքներ ստացած ժամկետային զինծառայողներ Նորայր Պետրոսյանին եւ Արթուր Ասոյանին: Նրանց անհապաղ տեղափոխել էին բժշկական կենտրոն, սակայն Նորայր Պետրոսյանի կյանքը փրկել չէր հաջողվել: Արթուր Ասոյանին տրվել էր առաջին բուժօգնություն: Պաշտպանության նախարարությունից նաեւ հայտնել էին, որ զինվորներին հրազենային մարմնական վնասվածքներ էր պատճառվել ադրբեջանական դիպուկահարի կրակոցից, 700-800 մետր հեռավորությունից:

«Եռաբլուր» պանթեոնի մասին այս ակնարկը ծնվեց կարդալով զոհված ազատամարտիկ Ռաֆայել Սիմոնյանի Արաքսյա մայրիկի շնորհակալական նամակը.
«Մենք` զոհված ազատամարտիկների ծնողներս, ցանկանում ենք մեր երախտիքի խոսքն ուղղել այն մարդկանց հասցեին, ովքեր ամեն շաբաթ եւ կիրակի օրերին ցուցաբերում են մեծ հոգատարություն, ստեղծելով ջերմ մթնոլորտ զոհված ազատամարտիկների մայրերի համար: Շնորհակալություն բոլոր այն անձանց, հանձինս մեր գերագույն գլխավոր հրամանատարին, պաշտպանության նախարարին, Եռաբլուրի աշխատակիցներին` հրամանատարից, եկեղեցու քահանայից մինչեւ սովորական աշխատողը, մինչեւ մեզ այստեղ բարձրացնող մեքենայի վարորդները:

Իրանի իշխանությունները վերջին տարիներին հասկացան, որ պետք է շատ ավելի ուշադիր լինեն իրենց հարեւան երկրների հանդեպ, եւ այն սպառնալիքները, որոնք բխում են այդ երկրներից դիտարկեն այլ լույսի ներքո, նաեւ արժանին հատուցեն: Ակնհայտ է, որ այսօր Իրանի Իսլամական Հանրապետության տարածքային ամբողջականությանն սպառնում է նրա հյուսիսարեւմտյան հարեւանը` Ադրբեջանը: Խնդրո առարկան իրանական Ատրպատականն է: Ադրբեջանն ու Թուրքիան, հիմք ընդունելով այստեղի բնակչության թյուրքալեզու լինելը, փորձում են անջատողական գաղափարներ ներմուծել: Ինչ-ինչ պատճառներով նախորդ կառավարությունը շատ հանգամանքների վրա աչք էր փակում, բայց նոր կառավարությունը, ինչպես տեսնում ենք, արդեն որոշել է հստակ պատասխանել այդ սպառնալիքներին: