Հայաստանի Հանրապետությունում ավարտվում է հերթական զորակոչը։ Մեր երիտասարդները, ովքեր զորակոչվել են Հայաստանի բանակ, պարտավոր են պատվով կատարել իրենց պարտքը հայրենիքի հանդեպ։ Փառք Աստծո, պետությունն էլ ապահովում է հավասար իրավունքներ և հնարավորություններ, որ մեր երիտասարդները պատշաճ ծառայեն և առողջ վերադառնան իրենց օջախները։ Դեռևս 2012թ. ՀՀ պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը Արագածոտնի մարզում հանդիպելով զոհված ազատամարտիկների ընտանիքների հետ հայտարարել է, որ հայկական բանակի հիմնական անգնահատելի ռեսուրսը մնում է մարդը, որ Հայաստանի Հանրապետության զինվորի երակներով հոսող արյունը հազար անգամ ավելի թանկ է, քան խողովակներով հոսող ադրբեջանական նավթը։ Մենք համոզված ենք, որ ինչպես միշտ այդ խոսքերը տարիների ընթացքում կլինեն համոզմունքներով գործ, և մենք այլևս մեր բանակում չենք կորցնի մեր երիտասարդներին։

Հայոց բանակի 22-րդ տարեդարձի կապակցությամբ Երևանի Ռուբեն Սևակի անվան թիվ 151 դպրոցի շրջանավարտներ Դավիթ Աշչյանին, Միքայել Վարդանյանին, Տիգրան Մարտիրոսյանին, Գևորգ Տոնոյանին, Դավիթ Հարությունյանին, Հայկազ Եգորյանին, Մարսել Բրուտյանին, Սուրեն Մխիթարյանին, Վաղարշակ Բալայանին, Արսեն Իսրայելյանին, որոնք ծառայում են հայոց բանակում, ցանկանում եմ ուժ ու կորով, բարի ծառայություն։

Ամանորի և Սուրբ Ծննդյան տոներն էին: Շատ կուզենայինք, որ դու քո ընտանիքի հետ նշեիր այդ հրաշալի և ուրախ տոները: Պատկերացնում ենք մայրիկիդ երջանկությունը, եթե դու նրա հետ լինեիր: Բայց համոզված ենք, որ ծառայությունդ չէիր թողնի, չէիր լքի քեզ վստահված դիրքերը, որովհետև հայրենիքի քաջարի զինվոր ես, գիշեր ու զօր հսկում ես երկրիդ սահմանը և քո թանկ ու հարազատ մարդկանց անվտանգությունն ես ապահովում: Շնորհակալ ենք քեզ, սիրելի՛ զինվոր, որ մեր երջանիկ ու խաղաղ, անվրդով մանկությունն ես պաշտպանում: Մենք գնահատում ենք քո կատարած վեհ ու հայրենանվեր գործը, քո երակներում մեր քաջարի նախնիների արյունն է հոսում:

Արևելագիտության ձեռքբերումները հայրենիքի պաշտպանության գործին ծառայեցնելու ուղղությամբ ներդրած վաստակի համար ՀՀ պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանի հրամանով օրերս ՀՀ ԶՈւ տարեդարձի կապակցությամբ ԵՊՀ իրանագիտության ամբիոնի վարիչ, պրոֆեսոր Գառնիկ Սերոբի Ասատրյանը պարգևատրվել է «Մարշալ Բաղրամյան» մեդալով:
Այս առիթով ներկայացնում ենք վերջինիս հետ մեր թղթակից, մայոր Գևորգ Ասատրյանի հարցազրույցը:

Արվեստի ավստրիացի պատմաբան, պրոֆեսոր Յոզեֆ Ստրժիգովսկին, որն Արեւմուտքի եւ Արեւելքի մշակույթների, մասնավորապես ճարտարապետության հիանալի գիտակ էր, երկու անգամ (1889, 1915) եղել է Հայաստանում, ուսումնասիրել Մաստարայի, Արուճի, Մրենի եկեղեցիները, Անիի Մայր տաճարը, Հռիփսիմեն, այլ շինություններ եւ գրել «Հայերի ճարտարապետությունը եւ Եվրոպան» երկհատոր աշխատությունը։

Ռուսական տարեգրության մեջ շատ կան ուշագրավ հիշատակումներ հայերի մասին։ Ահա դրանցից մեկը։
1552 թվականն էր։ Ռուսական զորքերը պաշարել էին թաթարական Կազան քաղաքը, որտեղ այդ ժամանակ մեծ թվով հայեր կային։ Թաթարները բոլոր օտարերկրացիներին, այդ թվում՝ հայերին, թույլ չէին տալիս հեռանալ քաղաքից եւ նրանց ուժերն օգտագործում էին ռուսների դեմ։ Հայերի մեջ եղել են թնդանոթաձիգներ, որոնք, սակայն, չեն կամեցել կրակել ռուսների վրա։ Ռուս տարեգրի վկայությամբ՝ թաթարները նրանց բոլորին երկաթե շղթաներով կապել են թնդանոթներին, յուրաքանչյուրի մոտ կանգնեցրել մերկացրած սրերով զինվորների եւ ստիպել կրակել։

«Բազմավեպ» հանդեսի վկայությամբ՝ Ֆրանսիայի Ռոն գետն ունեցել է վտակ, որը կոչվել է Հայկական։ Նման անվանակոչության պատճառն այն է եղել, որ գետի հովտում ապրել են մեծ թվով վտարանդի հայեր, ակտիվ մասնակցություն ունեցել մոտիկ վայրում կազմակերպվող տոնավաճառներին։ Փաստորեն, այդ վայրը որոշ առումով հայկականացված է եղել, եւ ահա վտակն էլ կոչել են Հայկական։