Շաբաթական մեկ օր Հրաչ պապն իր թոռների ձեռքից բռնած բերում է «Գևորգյան» մարտարվեստի դպրոց։ Թոռները Ավետ որդու երեխաներն են՝ Հրաչիկն ու Սերոժիկը։ Որդին տղաներից ավագին պապի անունով է կոչել։
-Արաքսյա աղջկաս որդիները՝ Վաղարշակն ու Արմենը, արդեն ծառայել են, վերադարձել,- ասում է պապը,- հիմա հերթը Հրաչինն ու Սերոժինն է։ Բերում եմ մարտարվեստի` մարզվեն, կոփվեն, որ լավ զինվոր դառնան։

Մեծ հայ էր Վահան Թոթովենցը եւ մեծ հայրենասեր։ Վահրամ Փափազյանը նրան անվանում էր «մեր ազգային վերածննդի բոցաշունչ հռետոր»։ Ավետիք Իսահակյանը նրա մասին գրում է. «Նա շատ ու շատ հայրենասեր մարդ էր, հայ ժողովրդին, հայ կուլտուրան սիրող ու պաշտող»։ Վիլյամ Սարոյանը, որ մոտիկից գիտեր նրան, գրել է. «Որքան ժամանակը սահի՝ ավելի խոր կերպով կը սիրեմ Վահան Թոթովենցի կյանքը, ճշմարտությունը, առասպելն ու ողբերգությունը»։
Իր մեծ հայ լինելը Վահան Թոթովենցն ապացուցեց նաեւ կյանքի վերջին, ցավոք՝ ողբերգական դրվագով։

ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանի հրամանագրով հայրենիքի պաշտպանության գործում ցուցաբերած արիության և անձնական խիզախության համար, զորքերի մարտական պատրաստվածության ապահովման գործում ներդրած նշանակալի ավանդի համար Արագած Մուրադի Մկրտչյանը պարգևատրվել է «Արիության» մեդալով:

Նախաձեռնությունը, որը ծնունդ առավ անցյալ տարվա մարտ ամսին, իրոք որ դառնում է ավանդական։
Առջևում կանանց տոնն էր, գեղեցկության և մայրության միամսյակը։ Ցանկացանք յուրահատուկ ձևով նշել ու շնորհավորել նրանց. 8-12-րդ դասարանների աղջիկների համար կազմակերպեցինք օդամղիչ հրացաններից հրաձգության մրցումներ։ Համաձայնեցնելով տնօրինության հետ՝ կատարեցինք ցանկացողների ցուցակագրում։ Մրցման օր ընտրվեց գարնանային արձակուրդին նախորդող շաբաթվա վերջին ուրբաթ օրը։ Նախապատրաստական բոլոր աշխատանքները ավարտելուց հետո անցկացվեց անվտանգության կանոնների պահպանման մասին հրահանգավորում։

Մենք երաժշտական ազգ ենք։ Ես հաճախ զուգահեռում, համեմատում եմ մեզ այլ ազգերի հետ… Մենք փոքրաթիվ լինելով՝ երբեք չենք զիջում ահռելի տարածքներ ունեցող, տասնյակ միլիոններով հաշվվող ազգերին։ Պարզապես մեզ մի քիչ պակասում է պրագմատիզմը։ Մենք ծայրահեղությունների ազգ ենք՝ անօրինակ սխրանքների ու աններելի ձախողումների, ամպագոռգոռ սնապարծության և նվաստալի ինքնախարազման բևեռներում… Բայց իրականությունն այն է, որ մենք արարող ազգ ենք, մենք մեր կշիռն ունենք համաշխարհային բարձր արվեստում։ Մենք ունենք չգերազանցված անուններ։ Մեր Չարենցի մասին են ասել՝ Չարենցի պոեզիան համակշիռ է 20-րդ դարի ամբողջ եվրոպական գրականությանը։ Դավիթ Օյստրախը հայ ունկնդրի մասին է ասել՝ եթե քո նվագը գոհացնում է հայերին, ուրեմն՝ ոչ մի մտավախություն չունես այլևս։

Հարազատ եղբայրներ Արթուր եւ Կարեն Գրիգորյանները ծառայում են տարբեր զորամասերում, ինն ամիս է՝ միմյանց չէին տեսել: Վերջերս նրանք հանդիպեցին: Կանանց միամսյակի կապակցությամբ պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանն անակնկալ էր մատուցել նրանց մայրիկին` տիկին Գայանեին` տղաներին խրախուսական արձակուրդ շնորհելով: Որոշեցի գնալ ու մասնակից լինել նրանց ուրախությանը:

Ինչպես յուրաքանչյուր գործընթաց, բանակաշինությունը նույնպես հարուստ է զվարճալի իրադարձություններով, իրական ու մտացածին պատմություններով, մանրապատումներով, հումորով ու անեկդոտներով։ Ընդ որում, դրանք ստեղծվում են առանձին զորատեսակների զինծառայողների կողմից ու վերաբերում են տվյալ բնագավառի իրադարձություններին ու մարդկանց։
Ներկայացնում ենք մանրապատումներ ինժեներասակրավորային զորատեսակից։