#22 (1040) 12.06.2014 – 18.06.2014
Մասնագիտություններ կան, որոնց արժեքը, նշանակությունը հնարավոր չէ սահմանել, դրանք անգնահատելի են ցանկացած մարդու համար: Այդպիսին է բժշկի մասնագիտությունը, որ կոչված է պահպանելու մեկ այլ մարդու առողջությունը, անհրաժեշտության դեպքում՝ փրկելու կյանքը: Կրկնակի պատասխանատու է զինվորական բժշկի մասնագիտությունը: Զինվորական բժիշկը հոգ է տանում զինվորի` հայրենիքի պաշտպանի առողջության պահպանման մասին: Խաղաղ և պատերազմական իրավիճակում նրա մասնագիտական պատրաստվածությունից, հոգատար վերաբերմունքից է կախված հիվանդ կամ վիրավոր զինծառայողի շուտափույթ ապաքինումն ու շարք վերադառնալը:
Կյանքից անժամանակ հեռացավ ՀՀ զինված ուժերի փորձառու մարտական զինվորականներից մեկը՝ գեներալ-մայոր Սեմյոն Խորենի Հակոբյանը։
Սեմյոն Խորենի Հակոբյանը ծնվել է 1956թ. օգոստոսի 1-ին: Ավարտելով դպրոցը. ընդունվել և ավարտել է ՌԴ Ռյազանի զինվորական ուսումնարանը և ծառայության է նշանակվել ՌԴ զինված ուժերի տարբեր ստորաբաժանումներում: 1981-1983թթ. ծառայել է Աֆղանստանում:
ՀՀ զինված ուժերի գլխավոր շտաբի պետի հրամանով հունիսի 6-ին և 7-ին անցկացվեց պաշտպանության նախարարության գերատեսչական պահպանության ռազմականացված և պահակային ստորաբաժանումների պետերի երկօրյա մեթոդական հավաք: Միջոցառման նպատակը տեսական և գործնական պարապմունքների միջոցով պահպանության ստորաբաժանումների պատրաստվածության մակարդակի բարձրացումն էր, ինչպես նաև իրականացվող գործառույթների իրավական հիմքերի լուսաբանումը:
2014 թ.-ի մայիսի 31-ին ՀՀ արևմտյան սահմանի մարտական հենակետերից մեկում կատարվեց սուրբ մատուռի օրհնության կարգ: Սուրբ մատուռի կառուցումը, Վայքի զորամասի հրամանատարության և հոգևոր սպասավորի տնօրինությամբ, նախաձեռնել էր կրտսեր սերժանտ Ա. Ստամբուլցյանը: Շինարարական աշխատանքներին իրենց անշահախնդիր մասնակցությունն էին ունեցել նաև հենակետի բոլոր զինծառայողները:
Սիսիանի տարածքային զինկոմիսարիատը, փոխգնդապետ Մինաս Մկրտչյանի գլխավորությամբ, միշտ էլ հաջողությամբ է կատարել զորակոչի առաջադրանքները, սակայն տարեցտարի պլանները փոխվում են, խնդիրները և դրանց շուրջ առաջացող մտահոգությունները՝ շատանում: Զինկոմիսարիատի զորակոչի բաժանմունքի պետ կապիտան ԱՐՄԵՆ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆԸ, լինելով բնիկ սիսիանցի, ամբողջությամբ տիրապետում է բանակի համալրման, տարածքի սոցիալ-տնտեսական, մարզամշակութային, ժողովրդագրական խնդիրներին և սիրով համաձայնեց զրուցել մեզ հետ ինչպես առաջիկա զորակոչի կազմակերպման համար իրականացվող նախապատրաստական աշխատանքների, այնպես էլ հարակից այլ հարցերի մասին:
«Սպասում եմ իմ զինվորին» ֆեյսբուքյան էջում զինվորներին սպասող աղջիկները տեղադրում են սեփական մտորումները, զորամասից սիրելիի ուղարկված երկտողը կամ նամակը, փոխանակվում լուսանկարներով: Գեղեցիկ, ինքնատիպ, անմեղ ու անկեղծ շատ խոստովանություններ կան այնտեղ: Ուշադրությունս ակամա գրավում են Մանե անունով օգտատիրոջ գրառումները: Ծանոթանում եմ: Խնդրում եմ խոսել ընկերոջ մասին, պատմել իրենց ծանոթության ու սիրո պատմությունը: Մանեն ուղղում է ինձ. «Նկարում պատկերված զինվորը ոչ թե ընկերս է, այլ ամուսինս»: Եվ որոշում ենք հանդիպել: