#27 (1045) 17.07-2014 – 23.07.2014
Հրապարակախոսը պետք է տիրապետի խոսքի արվեստին, ունենա գրելու ձիրք և կարողանա խոսել ժողովրդի ցավից, հոգսերից, հուշել արժեքներ ու գաղափարներ… Հրապարակախոսական նյութը պետք է պարունակի մեծ հուզական լիցք, հաստատուն դիրքորոշում և լրագրողական վարպետության կնիքը պետք է կրի։ Իմ հրապարակախոսությունները ամփոփված են «Շեփորականչ ազգահավաքի» և «Նաիրյան երկիր, սուրբ հողդ հերկիր» գրքերում։ Գրքերի վերնագրերն արդեն որոշակի տեղեկություն են հաղորդում դրանց բովանդակության մասին։ Իմ հրապարակախոսությունների առանցքում մեր ազգային միասնության, ուժեղ պետականության և համահավաքության գաղափարն է, մեր ուժը մեկտեղելու, հանուն մեծ գաղափարների զանազան մանր-մունր տարաձայնությունները անտեսելու, մեր երկիրը շենացնելու, մեր պետականությունը պնդելու, հզոր ու արդար Հայաստան կառուցելու հորդորն ու պատգամը։
Մենք՝ Գառնիկ եւ Արամայիս Գալստյաններս, հունիսի 12-ին բանակ ճանապարհեցինք մեր Անդրանիկ թոռնիկին: Եվ ահա օրերս նամակ ստացանք հրամանատար գնդապետ Ալեքսանդր Պետրոսյանից եւ անձնակազմի հետ տարվող աշխատանքների գծով տեղակալ մայոր Վրեժ Հովհաննիսյանից, որ մեր թոռնիկը ծառայում է իրենց զորամասում. «Զորամասի հրամանատարությունը շնորհակալություն է հայտնում Ձեզ նրան հայրենիքի պաշտպանի ոգով դաստիարակելու եւ հայոց բանակի շարքերը համալրելու համար: Դուք կարող եք հպարտանալ, որ մեծացրել ու դաստիարակել եք նախնիների սխրանքներով ու պատգամներով տոգորված զավակի, ով ամեն վայրկյան պատրաստ է անձնվիրաբար ծառայել իր ժողովրդին, պաշտպանել հայրենիքը…»:
ՀՀ ԶՈՒ 2014թ. ուսումնական տարվա պատրաստության պլանի շրջանակներում օրերս Վ. Սարգսյանի անվան ռազմական ինստիտուտում անցկացվեց կոնֆերանս՝ «Զինվորական ծառայության անվտանգության ապահովման ուղիները» թեմայով: Կոնֆերանսի նպատակը զինվորական ծառայության անվտանգության հայեցակարգի դրույթների կենսագործման, արտակարգ դեպքերի ու պատահարների նվազեցմանը միտված միջոցառումների արդյունավետության բարձրացման, զորամասային ԶԾԱ հանձնաժողովների աշխատանքների խթանման, զորքերի ծառայության առաջավոր փորձի ուսումնասիրման, փոխանակման և ներդրման հետ կապված խնդիրների լայն շրջանակի քննարկումն էր:
ՀՀ ԶՈՒ մարտական կանոնագրքում կա այսպիսի տերմին՝ «մարտից դուրս գալը» և «ետ քաշվելը»։ Մարտավարման այս ձևը մարտական պատրաստության պարապմունքների, շտաբային մարզումների, ինչու չէ, նաև գումարտակային, վաշտային զորավարժությունների ժամանակ չի մշակվում։ Մարտի վարման այս ձևը կարևոր տեղ է գրավում մարտական պատրաստության ժամանակ, քանի որ պատերազմական գործողությունների սկզբնական փուլում՝ հատկապես ազատագրված տարածքներում, որտեղ հնարավոր են հակառակորդի հիմնական հարվածները, մարտական գործողությունները կարող են վարվել հենց այս տարբերակով։
Մեծ Բրիտանիայի վարչապետ Ու. Չերչիլը սիգարի սիրահար էր: Իր այդ վնասակար սովորության մասին ասում էր. «Խլեք ինձնից իմ սիգարը, եւ ես ձեզ պատերազմ կհայտարարեմ»: Եվ ահա մի անգամ նրան պետք է նկարեր մեր հայրենակիցը՝ լիբանանահայ լուսանկարիչ Յուսուփ (Հովսեփ) Քարշը: Մռայլ, մթագնած կանգնած է Չերչիլը՝ իր անբաժան սիգարը ձեռքին: Հանկարծ շատ անսպասելի Քարշը մոտենում է Չերչիլին, խլում սիգարն ու «կներե՛ք, սըր» ասելով՝ իսկույն սեղմում է լուսանկարչական ապարատի կոճակը:
Հյուսիսային Իրաքում վերջին շաբաթների ընթացքում ձևավորված իրավիճակը ցույց է տալիս, որ տարիներ շարունակ Մերձավոր Արևելքում ուռճացվել է քրդական գործոնը, և դրան զուգահեռ վտանգավորության աստիճանի ուժեղացվել են տեղական իսլամիստ ծայրահեղական խմբավորումները: Արտաքին միջամտությամբ Բաղդադի կենտրոնական իշխանությունների թուլացման հետևանքով Իսլամական հեղափոխությունից հետո առաջին անգամ Թեհրանը և Վաշինգտոնն ստիպված համատեղելու են իրենց ջանքերը` հակազդելու արդեն անկառավարելի դարձած ահաբեկիչներին: Ավելի ցայտուն է դառնում, որ Սպիտակ տանն սկսում են գերադասել չափավոր շիա իսլամականությունը ծայրահեղական սուննիականությունից:
Ֆուտբոլի աշխարհի 20-րդ առաջնությունը, որ տեղի ունեցավ Բրազիլիայում, հանգուցալուծվեց` մատուցելով բազմաթիվ անակնկալներ: Տիտղոսակիր շատ հավաքականներ, այդ թվում՝ աշխարհի այժմ արդեն նախկին չեմպիոն Իսպանիայի ընտրանին, Իտալիայի, Անգլիայի և այլ ֆուտբոլային գերտերությունների հավաքականներ բացահայտորեն ձախողվեցին` ժամանակից շուտ լքելով ասպարեզը: